Świat pilnie potrzebuje ludzi, którzy kochają to co robią. Potrzeba mu żywych snów, świetlanych nadziei oraz nieskończonych żądz.
Potrzebuje promienistych pragnień, intensywnej miłości i konsekwentnej szczerości. Świat potrzebuje ludzi z iskrą w oczach. Świecącą z radości, iż poświęcają się oni czemuś, co naprawdę kochają najbardziej, czemuś co ich porusza i w nich rozbrzmiewa. Świat potrzebuje siły napędowej i miłośników życia, którzy nigdy nie dają za wygraną.
“Jedyny sposób na wykonanie dobrej pracy, to kochanie tego, co się robi.”
-Steve Jobs-
Choć apatia może od czasu do czasu wypływać na powierzchnię, musimy być w stanie odnaleźć jasną stronę każdej sytuacji.
Jakich ludzi potrzebuje świat?
Świat potrzebuje ludzi, którzy kochają to, co robią. Którzy czują powołanie, nie tylko w zawodzie; również w sferze towarzyskiej, rodzinnej oraz personalnej. Ludzi, którzy nie zatracili swojego człowieczeństwa.
Świat potrzebuje osób, które bez proszenia ich o to, dla samej przyjemności doskonalenia siebie, poszukują tysięcy sposobów na zrobienie czegoś i alternatywnych planów, jeśli te poprzednie nie zadziałają. Ludzi entuzjastycznych i niczym nieograniczonych. Osób odważnych i zdeterminowanych.
Potrzebni nam są idealiści, którzy nie przestają brnąć na przód, krok po kroku, cierpliwie ale z ogromną siłą woli. Nawet, gdy przeciwności losu stają im na drodze, pot cieknie z czoła, urobieni są po łokcie i ogarnia ich olbrzymie zmęczenie. Bowiem ci, którzy czegoś naprawdę pragną, będą musieli o to walczyć.
Ludzie szukający możliwości i odnajdujący swe sny. Ci, którzy brną naprzód, by nadać kształt marzeniom, tylko dlatego, że są to ich marzenia. Mimo wszystkich, związanych z tym trudności.
Ludzi, którzy widzą kryzysy i wypływające z nich możliwości, błędy i nauki oraz komplikacje, jako te będące drogą do sukcesu… Ludzi z wyznaczonymi celami.
W poszukiwaniu pasji
Świat potrzebuje ludzi, którzy działają z miłością i emocją. Którzy, kiedy na nich patrzysz, widzisz rodzącą się w ich oczach iskrę. W samym środku ich duszy. Ludzi, których emocje są szczere. Którzy rozdają uściski naturalnie, całują z pasją, śmieją się serdecznie…
Osób autentycznych, które zawsze chcą pozostawać sobą. Nie istnieje bowiem nic piękniejszego, niż drobiazgi i niuanse, które ich wyróżniają. Niczym znak tożsamości i znak szczególny, determinujący to, kim jesteśmy.
Świat potrzebuje ludzi, którzy nie szukają wymówek, czy szybkich usprawiedliwień. Którzy biorą odpowiedzialność za swe czyny i gotowi są zadośćuczynić, jeśli okaże się to konieczne. Potrzebuje tych, którzy wiedzą, iż odpowiedzialność nie bierze się z zewnątrz, ale z nas samych.
Z drugiej jednak strony, świat ma dosyć osób pozbawionych pasji, lecących na autopilocie, którym brakuje świadomości.
Świat krzyczy wprost za ludźmi z siłą woli, pełnych pasji, zdolnych do poświęceń. Tych, którzy rozumieją, że życie jest procesem, mającym swoje wzloty i upadki.
Ludzi, którzy mają świadomość tego, co robią, nie zależnie od tego, czym to jest. A to dlatego, że jest ono tą częścią ich, którą chcieliby podzieli ć się ze światem. Rozumieją oni bowiem, że poprzez dzielenie się z innymi, nie dzielimy się jedynie rzeczami ale i częścią świata i mądrością. Są one więc korzystne dla wszystkich, gdyż wszyscy jesteśmy jednością.
Gdzie możemy odnaleźć tego typu osoby?
Jestem przekonany, iż znajdują się one tutaj, tam, w zasadzie wszędzie…
Są oni nimi, są tobą i mną… musimy jedynie zatrzymać się na chwilę i wyłączyć autopilota. Stać się bardziej świadomymi. Musimy odnaleźć prawdziwe znaczenie, tą iskrę, która potrzebna jest by wzniecić w nas wewnętrzny ogień. A gdy już to zrobimy, potrzeba nam następnie nadać mu kształt, wzniecić w nim życie. Innymi słowy, odnaleźć spokój w chaosie.
Pozwólcie nam więc poszukiwać za tym, co naprawdę kochamy. Pomóżcie nam nie zaprzestawać w próbach. Jednocześnie nie dajcie nam zapomnieć o tym, że wszystko czego potrzebujemy, znajduje się w życiu codziennym, w naszych małych zwyczajach.
“Każdy z nas posiada swoje własne powołanie lub misję w życiu; każdy musi wykonać przydzielone sobie zadanie. Z tego też powodu, niemożliwe jest by kogokolwiek zastąpić i nie da się powtórzyć niczyjego istnienia. Zatem, zadanie każdego człowieka jest unikalne, tak jak i specyficzna możliwość na jego wypełnienie.”
-Viktor Frankl-