Znajomość siebie to najprawdopodobniej jedna z najtrudniejszych rzeczy do realizacji, lecz jakże istotnej. Istnieją oznaki, które mówią o tym czy znasz siebie wystarczająco, czy nie. Oczywiście nikt nie jest w stanie osiągnąć jej całkowicie, jako że znajomość siebie to bardzo subiektywny proces. Bycie zarówno podmiotem, który bada oraz przedmiotem, który jest badany to bardzo trudne zadanie.
Znajomość siebie zaczyna się od akceptacji
Akceptowanie oraz docenianie siebie to jedna z oznak na to, że poznałeś swoją istotę. Jednocześnie tylko ci, którzy akceptują oraz doceniają siebie są w stanie prowadzić satysfakcjonujące życie. To dlatego znajomość siebie jest taka ważna. Twoje działania i cele zależą od niej w dużej mierze.
“Myślę, że jakoś dowiadujemy się kim jesteśmy naprawdę, a potem żyjemy z tą decyzją.”
Edukacja i środowisko mogą uczynić ten proces trudnym. Każdy jest nieuchronnie oceniany przez otoczenie od momentu urodzenia. Innymi słowy, inni ludzie dają znaczenie temu kim jesteśmy i co robimy przez całe nasze życie.
Ta interpretacja prawie nigdy nie jest właściwa. Ma więcej wspólnego z ludźmi, którzy oceniają Twoja osobę, niż z Tobą samym. Znajomość siebie zaczyna się od odgrodzenia się od sposobu, w jaki widzą Cię inni ludzie. Zatem skąd wiesz, że nie znasz siebie za dobrze? Podzielimy się z Tobą kilkoma oznakami.
Poszukujesz prawdy o sobie poza sobą
Jednym z objawów nieznajomości siebie jest poszukiwanie odpowiedzi, powodów i motywów w czynnikach zewnętrznych. Nie wierzysz, że posiadasz wiedzę. Nie doceniasz tego, co masz w środku i szukasz uznania poza sobą.
Być może nie zdajesz sobie jeszcze sprawy, że odpowiedzi na Twoje uczucia, Twoje emocje oraz Twoje przeznaczenie mogą zostać znalezione tylko w Tobie samym. A jeśli pochodzą od kogoś innego, zawsze są subiektywne i najprawdopodobniej niezgodne z prawdą. Nic ani nikt nie ma prawa mówić Ci co powinieneś robić lub jak się czuć. Opowiedź na wszystko znajdziesz w sobie.
Porównujesz się z innymi
Porównywanie siebie z innymi to zły sposób na odpowiadanie sobie na pytanie kim jesteś i do czego jesteś zdolny. Nie możesz czegoś zrobić, ponieważ ta nie potrafi i ten nie potrafił. A jeśli wiele osób robi coś innego, oznacza to, że to właściwa ścieżka.
Kiedy porównujesz się z innymi, wpadasz w pułapkę. Czy wydaje Ci się rozsądne porównywać żółty do niebieskiego? Czy narysowałbyś znak równości między wodą a ziemią? Porównywanie prowadzi wyłącznie do frustracji oraz fałszywej miłości własnej, szczególnie kiedy przybiera to wymiary neurotyczne.
Żałujesz, po tym jak powiedziałeś “tak” lub “nie”
To następna typowa oznaka tego, że potrzebna Ci znajomość siebie. Wątpisz we wszystkie decyzje, jakie podejmujesz. Nieważne czy są duże, czy małe, zawsze masz wątpliwości. I często kończysz wybierając tą opcję, której tak naprawdę nie chciałeś.
Mówisz “tak” lub “nie”, ponieważ czujesz presję ze strony okoliczności lub niektórych osób. Mówisz “nie”, bo obawiasz się być zbyt lekkomyślny i mówisz “tak”, by iść za większością. Nie słuchasz swego serca, swego umysłu, ani swego doświadczenia zanim w coś się zaangażujesz, a później tego żałujesz.
Szukasz uznania u ludzi z autorytetem
Ludzie, którzy nie znają siebie są bardzo zafascynowani ludźmi, którzy mają władzę. W rzeczywistości nie oceniają wartości samego człowieka, lecz tylko ich pozycję. Uważają ich za kogoś ważnego i pragną ich uznania niezależnie od wyznawanych wartości.
Otrzymanie aprobaty od kogoś a autorytetem wynagradza im nieznajomość siebie. To pewnego rodzaju substytut więzi, którą powinniśmy nawiązać z sobą samym. Nawiązując ją z kimś potężnym sprawia, że nasze niepewności znikają.
Jesteś bardzo podatny na krytykę i ośmieszenie
Znajomość siebie jest niezbędna, jeśli nie rozwinąłeś swoich własnych kryteriów do oceniania swoich działań. Wtedy zaczynasz przyznawać za dużą wagę opiniom innym osób. Jeżeli jest ona pełna uznania, czujesz się błogo. Jeśli jednak jest krytyczna, Twój świat się wali.
Poleganie na opinii innych osób to niezawodna technika na zaburzenie wizerunku siebie. Oczywiście my wszyscy pragniemy być akceptowani przez innych i mieć dobrą opinię. Jednak nie można tego robić kosztem naszej tożsamości.
Kiedy popełniasz błąd, chcesz się zapaść pod ziemię
Kiedy nie znasz samego siebie, zwykle oceniasz się bardzo ostro. Znajomość siebie to zrozumienie, a kiedy rozumiesz siebie, Twoja ocena jest bardziej obiektywna. Nie tylko spoglądasz na rezultaty, ale również na sam proces, przyczyny i konsekwencje.
Znajomość siebie prowadzi do przychylniejszego spojrzenia na swoją osobę. Jeśli popełnisz błąd, możesz sobie łatwiej wybaczyć, ponieważ rozumiesz, że cały czas się uczysz. Jeśli nie znasz siebie, widzisz ten błąd jako zagrożenie. Boisz się, że możesz doprowadzić do swojego upadku.
Impulsywnie reagujesz na konflikt
Ludzie, którzy znają siebie nie są przyciągani przez konflikty. Wiedzą, że mają ograniczoną ilość energii emocjonalnej i nie mogą pozwolić sobie na marnowanie jej na niepotrzebne rzeczy. Dzieje się na odwrót z ludźmi, którzy nie znają siebie: szukają konfliktu, jako sposobu, by potwierdzić swoją tożsamość. Konflikty te mogą być niewielkimi sprzeczkami.
Znajomość siebie objawia się ważną cechą: samokontrolą. Jeśli znasz siebie, wiesz jak poradzić sobie ze swoimi emocjami i rzadko dajesz się ponieść impulsom. W przeciwnym razie, ludzie reagują przesadnie na najbardziej trywialne sytuacje, ponieważ czują się zagrożeni przez wszystko i wszystkich.
Znajomość siebie to proces, który trwa przez całe życie, jednak każdy wysiłek na jego drodze jest tego wart. Idąc w tym kierunku pozwalasz sobie na osiągnięcie wyższego poziomu świadomości, niezależności, wolności i pewności siebie. Nie odmawiaj sobie tej szansy na żeglowanie wśród tajemnic i cudów najważniejszej osoby w Twoim życiu: Ciebie samego.