Rozwód lub separacja rodziców jest zazwyczaj bardzo traumatycznym przeżyciem dla dziecka. Jego rodzina, którą uważało za kręgosłup całego swojego życia, pęka. I nie może nic z tym zrobić. Niemal na pewno będzie smutne, niepewne i bardzo wrażliwe. Niestety, niektórzy rodzice próbują obrócić tę sytuację na swoją korzyść, aby wykorzystać i zranić swojego byłego partnera. W rezultacie mamy do czynienia z czymś, co jest znane jako zespół alienacji rodzicielskiej.
Wydaje się niepojęte, że rodzice mogą działać tak samolubnie. Niestety, nienawiść i niechęć do byłego partnera są czasem silniejsze niż uczucia wobec własnych dzieci. Wielu rodziców nie zdaje sobie sprawy z krzywdy, jaką wyrządzają swoim dzieciom. Dla nich ich własne cierpienie jest ważniejsze niż ból ich dzieci.
Mogą na przykład powiedzieć dziecku, że jego ojciec lub matka nie chcą go widzieć. Będą okłamywać dziecko i próbować zmusić je do utraty szacunku dla drugiego rodzica. Psychologiczne konsekwencje takiej sytuacji mogą sprowadzić na dziecko prawdziwe kłopoty. To nierozważne postępowanie może wywoływać patologiczną nienawiść do jednego z rodziców, co przekłada się na zespół alienacji rodzicielskiej.
Czym jest zespół alienacji rodzicielskiej?
Zespół alienacji rodzicielskiej to rodzaj nadużycia psychologicznego wobec dziecka. Jest to manipulowanie wrażliwym umysłem dziecka, w celu zmiany jego postrzegania drugiego rodzica.
Tego rodzaju nadużycia mogą pochodzić od jednego z rodziców lub obu. Wyalienowany rodzic nie będzie się dwa razy zastanawiać nim wyśmieje dziecko, jeśli wyrazi ono uczucia wobec drugiego rodzica. Wielu rodziców używa nawet środowiska rodzinnego, aby wzmocnić pogardę. Krewni i przyjaciele mogą skończyć jako wspólnicy w tego rodzaju nadużyciach.
„Łatwiej jest budować silne dzieci niż naprawiać zepsutych dorosłych”.
Rodzic również przeanalizuje szczegóły dotyczące przyczyn rozwodu i uzna siebie za ofiarę. Wszystko w nadziei, że dziecko będzie go z tego powodu żałować, a drugiego rodzica winić. Chodzi o zemstę. Ale tragedia polega na tym, że na tym wszystkim najbardziej cierpi dziecko. To dziecko jest prawdziwą ofiarą, choć nigdy nie powinno mieć do czynienia z tego rodzaju toksycznym zachowaniem.
Co skłania rodziców do takiego zachowania?
W przypadku rozwodu kluczowe jest zrozumienie różnicy między dwoma bardzo ważnymi pojęciami. Bycie złym partnerem nie oznacza bycia złym rodzicem. Oczywiście, ta koncepcja nie ma zastosowania w sytuacjach przemocy domowej. To całkiem logiczne, że spotkanie się nadużyciem ze strony partnera może wywołać obawy, że historia powtórzy się wobec dziecka.
Sygnałem, że separacja lub rozwód nie przebiegają prawidłowo jest sytuacja, w której jeden z rodziców zostaje pozbawiony możliwości spotykania się z dzieckiem. Może to rodzić samolubność i ogromny brak poczucia własnej wartości. Oprócz tego może zaniknąć wrażliwość i empatia, których brak jest niezwykle szkodliwy dla dziecka.
Rodzic, który został odsunięty może również cierpieć na pewien rodzaj zaburzeń osobowości. Najczęstszymi w tego rodzaju sytuacjach są narcyzm i osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline.
Co mogę zrobić, jeśli zespół alienacji rodzicielskiej dotyczy mnie lub kogoś z mojego otoczenia?
Jeśli osoba zostanie oskarżona o tego rodzaju wykorzystywanie dzieci przed obliczem sądu, może to mieć wpływ na prawa do opieki. Zanim zagrozisz rodzicowi lub powiadomisz opiekę społeczną, spróbuj z nim porozmawiać. Spróbuj przekonać go, że jego zachowanie nie jest ani trochę odpowiednie. Ta osoba musi zrozumieć, że swoim zachowaniem najbardziej rani własne dziecko.
Jeśli manipulacyjne podejście jest nadal stosowane, to sędzia decyduje, co należy zrobić. Dzieci mogą odmówić wspólnego mieszkania z jednym z rodziców z powodu nienawiści, którą wznieca w nich drugi rodzic. Zespół alienacji rodzicielskiej jest bardzo złożonym problemem, który zazwyczaj wymaga pewnego rodzaju opieki psychologicznej.
Zespół alienacji rodzicielskiej może mieć niszczycielski wpływ na dzieci. Lęk i strach mogą utrudniać ich relacje i hamować rozwój emocjonalny.
Uczucie ośmieszenia się w chwili, gdy wyrażają pozytywne uczucia wobec drugiego rodzica, wpływa również na ich poczucie własnej wartości. Wiele dzieci wnosi tego typu traumy w swoją dorosłość, co tworzy przepaść nie do pokonania między nimi a rodzicem.
Podsumowując, zespół alienacji rodzicielskiej jest bardzo niebezpiecznym zjawiskiem. Rozstanie lub rozwód nie powinny stać się walką psychologiczną pomiędzy tymi, którzy w pewnym momencie swojego życia podjęli decyzję o założeniu rodziny. Z pewnością nie powinno to dotyczyć dzieci i powodować szkód na tle psychologicznym.