Zazdrość jest uważana za jeden z siedmiu grzechów głównych. Często idzie w parze z niszczącą krytyką wobec obiektu zazdrości. Jest to destrukcyjne zarówno dla osoby, która ją odczuwa, jak i dla osoby w stronę której jest skierowana.
Emocja ta jest tak samo powszechna, jak i szkodliwa, często ukryta pod powierzchownymi, płytkimi wypowiedziami.
Potrzeba czasu i koncentracji, aby zdemaskować zazdrość, ponieważ nie jest to uczucie, które cieszy się dużą akceptacją społeczną (z wyjątkiem “zdrowej zazdrości”, którą można rozumieć jako synonim podziwu).
Z tego właśnie powodu działa w milczeniu, zazwyczaj rośnie z upływem czasu i może doprowadzić do tego, że ludzie będą cieszyć się z nieszczęścia innych.
Czasami jednak ukazuje się, pojawia wraz z frustracją i osądem. Nie zawsze bywa to zrozumiane przez osobę, której zazdrościmy. Dzieje się tak dlatego, że gdy okazujemy zazdrość, przybiera ona zazwyczaj postać złośliwych uwag i destrukcyjnej krytyki.
Nasze pragnienia wyzwalają zazdrość
Zazdrość pojawia się, gdy chcesz czegoś, czego nie masz i czujesz się pokrzywdzony tym, że innym sprzyja los.
Niestety, jest to stosunkowo często uczucie, które zamienia Cię w małostkowego człowieka. Zazdrość nie jest skierowana tylko w stronę nieosiągalnych “idealnych” ludzi; może pojawić się w odniesieniu do osób w najbliższych kręgach.
“Wszystko, co robię i wszystko, co postanowiłem przestać robić, jest motywowane pragnieniem, czy mogę się z tym utożsamiać czy nie.”
-Jorge Bucay-
To nieprzyjemne uczucie wynika z dwóch głównych tendencji ludzkich: pragnienia tego, czego nie możemy mieć i porównywania się ze wszystkimi wokół nas. Dlatego zazdrość rodzi się z pożądania i ciągnie osobę odczuwająca zazdrość do punktu, w którym nie ma miejsca na empatię.
Ponadto negatywne reakcje, które przejawia zazdrosna osoba, skłaniają ją do izolowania się lub powodują trudności w interakcjach z innymi. Krótko mówiąc, ma problem z tym, by dostosować się do drugiej osoby, odczuwać razem z nią szczęście i rozwijać zdrowe relacje.
Zazdrość: jedno z najstraszniejszych uczuć
Kiedy budzi się zazdrość, miesza się z wieloma innymi sprzecznymi uczuciami, takimi jak : podziw, frustracja, oburzenie, zdenerwowanie itp. Zazwyczaj odczuwamy ją w stosunku do członków rodziny, przyjaciół, współpracowników i innych osób, które są najbliżej nas.
Z tych dwóch powodów można wywnioskować, że zazdrość jest jednym z najbardziej trujących uczuć. Możesz zazdrościć innym prestiżu, pieniędzy, zdrowia, emocjonalnego i zawodowego sukcesu. To wszystko wyzwala natychmiastową krytykę, która działa jako coś w rodzaju ulgi.
Jest to bezsensowny rodzaj krytyki, który nie próbuje wyjaśnić niczego, a raczej daje poczucie samozadowolenia, które często sprawia, że druga osoba czuje się przez to źle.
Zazdrość może iść w parze ze zniesławieniami, obelgami lub kłamstwami. Osoba krytykująca nie musi akceptować rzeczywistości ani wyrażać swoich uczuć słowami.
“Zazdrość jest tysiąc razy straszniejsza niż głód, bo to duchowy głód.”
-Miguel de Unamuno-
Przyjrzyj się sobie, zanim zaczniesz mówić o kimś innym
Szkodliwy osąd, który wynika z zazdrości, jest produktem apatii i niezadowolenia z własnego życia. Zazdrość odzwierciedla pragnienia, niezgodę na coś i niską samoocenę. To uczucie, które mówi o niezadowoleniu, z którego zdajemy sobie w pełni sprawę.
Nie chodzi tu o ciągłe dostosowywanie się lub nieposzukiwanie sposobów na poprawę własnej osobowości. Jednym z najlepszych sposobów przekształcenia zazdrości w coś pozytywnego jest użycie jej jako motywacji. Spraw, by sukcesy innych stały się iskrą, która pobudzi cię i zachęci do podjęcia działań.
“Krytyka to nic innego jak ukryta pycha. Dusza, która jest szczera z samą sobą, nigdy nie będzie skłonna do krytyki. Krytyka jest rakiem serca “.
-Matka Teresa-
Przyjrzenie się samemu sobie, zanim z zazdrością wyrazisz się o innej osobie, pomoże Ci rozpoznać to, co musisz zmienić lub czego pragniesz, a czego dotychczas nie zdołałeś osiągnąć.
Od tego momentu znacznie łatwiej będzie kierować działaniami na rzecz osiągnięcia swoich celów i walczyć o to z nadzieją, a nie nienawiścią.