Wymagający rodzice: w jaki sposób wpływają na dzieci?
Wymagający rodzice myślą tylko o jednym: chcą, aby ich dziecko było najlepsze. Ale co dzieje się, gdy rodzice wywierają zbyt dużą presję na dziecko? Rodzice chcą dla swoich dzieci wszystkiego co najlepsze. Jednak problem pojawia się, gdy na scenę wkraczają wymagający rodzice.
Nie rozumieją, że ich dzieci postrzegają ich pragnienia jako wymagania i otrzymują wynik, który różni się od zamierzonego. Jednak to nie usprawiedliwia ich zachowania.
Wielu wymagających rodziców również miało rodziców, którzy byli wymagający. Nic, co robili, nie było uznawane za wystarczające. I nie chodzi tu jedynie o dobre oceny w szkole. Jeśli uprawiali sport, w którym nie byli dobrzy, zawsze słyszeli “ale” lub “mogłeś to zrobić lepiej”.
Ponieważ wymagający rodzice zostali wychowani w taki sposób, uważają, że tak samo powinni zachowywać się wobec swoich własnych dzieci. Jednak ten styl wychowawczy niesie ze sobą niebezpieczne konsekwencje.
Wymagający rodzice mają obsesję na punkcie perfekcji
Dzieci wymagających rodziców zawsze starają się sprostać ich oczekiwaniom. Ponieważ uważają, że nic, co zrobią, nie będzie wystarczające, zaczynają odczuwać poczucie winy.
Niestety dzieci zaczynają wymagać zbyt wiele os siebie samych, wykraczając poza własne możliwości lub zasoby, jakimi mogą dysponować. Takie zachowanie może prowadzić do narastania mnóstwa stresu i niepokoju.
Według Fundacji ANAR takie dzieci i nastolatkowie znajdują się w niebezpieczeństwie. “Określona struktura osobowości (wymaganie od samego siebie, potrzeba kontroli, poszukiwanie perfekcji) mogą prowadzić do rozwoju zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja czy bulimia.”
Jeżeli rodzice mówią swojemu dziecku “Byłoby świetnie, gdybyś dostał 4- z matematyki”, a potem, kiedy przynosi tą ocenę, stwierdzają “Wiedzieliśmy, że jesteś w stanie to zrobić. Teraz postaraj się dostać 4+”, komplikują przekaz, który dociera do dziecka.
Ich pociecha zaczyna wierzyć, że jego rodzice nigdy nie będą z niej w pełni dumni lub zadowoleni. Być może na początku nie będzie tego widać, ale kiedy dziecko dostanie 5, a rodzice poproszą o 5+, może w końcu wybuchnąć.
Rodzice chcą, aby ich dzieci radziły sobie dobrze w szkole. Jednak może to sprawić, że wpadną w błędne koło i nigdy nie będą dumni aż do kolejnego wielkiego osiągnięcia. To wymagające środowisko, które może prowadzić do rozwoju wcześniej wspomnianych zaburzeń: anoreksji i bulimii. Jednak dziecko może reagować na wymagających rodziców jeszcze na inne sposoby.
Rodzice, którzy nie są zadowoleni z żadnego wyniku
Dzieci, które mają wymagających rodziców, mogą załamywać się w stresujących momentach. Dr. Amy Bobrow, psycholog kliniczny i profesor, stwierdza:
“Upewnij się, że pokazujesz swojemu dziecku dumę, którą odczuwasz, gdy udało mu się coś osiągnąć. Musisz wyważyć swój przekaz. W przeciwnym razie możesz kiedyś usłyszeć ‘Dlaczego zawsze narzekasz i zawsze się mnie czepiasz?“.
Gdy dziecko widzi, że nic, co robi, nie wystarcza, może zacząć zmieniać swoje nastawienie. Jednak każda osobowość jest inna. Poza zaburzeniami, o których wspomnieliśmy już wcześniej, możemy wymienić kilka oznak, które pokażą Ci, że coś jest nie tak:
- Pasywne nastawienie, przez które wydaje się, że dziecka nic nie obchodzi. Dziecko czuje się smutne, zniechęcone i trzyma opuszczoną głowę. W głębi siebie czuje, że jest porażką. Taka postawa może prowadzić do rozwoju depresji.
- Działania buntownicze w celu zirytowania rodziców lub branie udziału w aktach wandalizmu. W takim przypadku dziecko chce zwrócić na siebie uwagę.
Istnieje wiele różnych sposobów zachowania. Jednak dziecko nie jest w stanie się ich długo trzymać i zawsze pojawiają się przebłyski, w których poszukuje uznania oraz stara się spełnić oczekiwania rodziców.
Prędzej czy później u dziecka wystąpi depresja lub zacznie robić dokładnie to, czego nie chcą jego rodzice, ponieważ będzie odczuwało frustrację. Niestety obie reakcje mają złe skutki.
Dość często prowadzi to do rzucenia szkoły lub zaprzestania uprawiania sportu, który kiedyś był uwielbiany. Dziecko nie jest w stanie tego znieść. Odczuwa zbyt dużą presję. Właśnie dlatego nawet jeśli wymagający rodzice chcą wszystkiego co najlepsze dla swoich dzieci, to w większości przypadków zyskują zupełnie odwrotne rezultaty.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Casarín, A. V., & Infante, T. (2006). Familia y rendimiento académico. Revista de educación y desarrollo, 5, 55-59.
- González, A. E. M., Saura, C. J. I., Rodríguez, J. A. P., & Linares, V. R. (2010). Importancia de los amigos y los padres en la salud y el rendimiento escolar. Electronic Journal of research in educational psychology, 8(1), 111-138.
- Moore, S. G. (1997). El papel de los padres en el desarrollo de la competencia social. ERIC Clearinghouse on Elementary and Early Childhood Education, University of Illinois.
- Ramírez, M. A. (2005). Padres y desarrollo de los hijos: prácticas de crianza. Estudios pedagógicos (Valdivia), 31(2), 167-177.