Wszyscy wybuchnęliśmy ze złości przynajmniej raz w życiu. Znasz to uczucie. Gniew przejmuje Twoje myśli, mowę i działania. Czujesz się poza kontrolą. Czy wiesz, że istnieje fizjologiczny powód, by tak się czuć? W chwilach, które przejmuje wybuchowy gniew, doświadczasz chwilowej utraty świadomości. Twój umysł zostaje skupiony na rozpoczęciu ataku. Czujesz przytłaczające pragnienie zniszczenia.
Kiedy tracisz panowanie nad sobą, mózg w zasadzie się wyłącza, a bestia znajdująca się w Tobie się budzi. To dzika strona, której ludzie nigdy nie pozostawili. Wielu ludziom udaje się złagodzić te instynkty i wychodzą one tylko w najbardziej ekstremalnych warunkach. Inni ludzie całkowicie tracą spokój, kiedy ktoś się z nimi nie zgadza. W taki sposób wybuchowy gniew przejmuje nad nimi kontrolę.
„Nie działaj ze wściekłą pasją; to jak wkładanie sztormu do morza”.
-Thomas Fuller-
Często tracisz panowanie nad sobą, czy to tylko część Twojej osobowości? Czy niektórzy ludzie mają trudności w kontrolowaniu swojego gniewu? Wszyscy wiemy, że niektórzy ludzie są bardziej emocjonalni niż inni. Ale do jakiego momentu takie zachowanie jest normalne? W którym momencie staje się objawem jakiegoś zaburzenia?
Wybuchowy gniew
Gniew pochodzi z dwóch podstawowych źródeł. Jednym jest strach w jakiejkolwiek formie (między innymi prosty strach, lęk, niepokój i panika). Drugą jest frustracja. Być może nie czujesz się dobrze ze sobą, nie osiągasz swoich celów lub nie dzieje się tak, jak tego chciałeś.
Jeśli często jesteś zły, możesz trzymać się fałszywych przekonań, które sprawiają, że interpretujesz rzeczywistość w straszny i frustrujący sposób. Oto niektóre z tych przekonań:
- Łatwo jest innym mnie skrzywdzić: to prowadzi do gniewnego reagowania na wszelkie drobne oznaki dezaprobaty lub odrzucenia.
- Inni muszą robić to, co jest najlepsze dla mojego dobrego samopoczucia i potrzeb: kiedy inni robią rzeczy sprzeczne z tym co myślisz, czujesz lub pragniesz, stajesz się nietolerancyjny.
- Żadne przeszkody nie powinny przeszkadzać w tym, czego chcę: jeśli napotkasz jakąkolwiek przeszkodę, tracisz kontrolę.
- Inni ludzie powinni czytać w moich myślach i zdawać sobie sprawę z moich uczuć: jeśli inni nie rozumieją Cię od razu lub nie biorą pod uwagę Twoich emocji, czujesz się atakowany.
- Nie mogę przyznać, że czuję się sfrustrowany, ani nie powinienem: robią to tylko słabi ludzie. Zawsze muszę być silny, nawet jeśli sprawia mi to nadmierny niepokój.
Cykl gniewu
Wybuchowy gniew jest wynikiem narastającego niepokoju lub strachu. Zaczynają się powiększać, jeśli masz do czynienia z małymi problemami, które z czasem stają się coraz częstsze. Wszystko zaczyna się od łagodnego dyskomfortu. Może to być w stosunku do Ciebie, do kogoś innego lub do całego świata. Nie tracisz czasu na przetwarzanie gniewu, po prostu pozwalasz mu minąć.
Z biegiem czasu rozpoznajesz dyskomfort, ale nie wyrażasz go ani nim nie zarządzasz. Może myślisz, że czas go rozmyje lub że po prostu musisz iść dalej. Jednak rzeczy się nie zmieniają, więc zaczynasz się złościć. Możesz robić ostre lub sarkastyczne komentarze lub odrzucać pewne rzeczy.
Mimo to nadal możesz nie zwracać zbytniej uwagi na niewygodną sytuację. Próbujesz to zignorować lub się zdystansować. Ale to nie działa. W momencie w którym coś Cię uruchamia, wychodzisz z siebie. Tracisz kontrolę nad swoim gniewem, co prowadzi do nowych cykli konfliktu i wściekłości.
Zaburzenie eksplozywne przerywane
Zaburzenie eksplozywne przerywane (IED) to stan psychiczny charakteryzujący się częstym wyrażaniem wybuchowego gniewu. Osoba z IED ma intensywne reakcje, które nie pasują do sytuacji. Z psychiatrycznego punktu widzenia jest to klasyfikowane jako zaburzenie kontroli impulsów. Ta grupa obejmuje między innymi kleptomanię, uzależnienie od hazardu i piromanię.
Ludzie cierpiący na to zaburzenie mają krótkie wybuchy gniewu. Podczas tych wybuchów czują się wyzwoleni i / lub szczęśliwi. Jednak po kilku minutach poczują wyrzuty sumienia. Ktoś z tym zaburzeniem zwykle niszczy przedmioty lub staje się agresywny fizycznie wobec innych ludzi. Sam czynnik wyzwalający nie jest bardzo ważny. Osoby te zwykle mają wysoki poziom niepokoju.
Wracając do pierwotnego pytania, jeśli ktoś często traci kontrolę nad trywialnymi rzeczami i staje się brutalny, oczywiście potrzebują profesjonalnej pomocy. To nie jest kwestia osobowości. Jest to poważniejszy problem, który należy rozwiązać, aby nie doprowadził do poważnych konsekwencji.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Sloterdijk, P. (2014). Ira y tiempo: ensayo psicopolítico (Vol. 70). Siruela.