Kiedy kłócisz się ze swoim partnerem, może się okazać, że jedno z was oskarża drugie o bycie samolubnym. Jest tak dlatego, że kiedy czujemy się źle, zwykle przypisujemy to zewnętrznemu uwarunkowaniu – stąd w sporze zrzucamy winę na drugiego. Jednak Twój partner nie zawsze jest winny. Czasami kłótnia będzie wynikała z Twojej winy. Czy wiesz, jak przestać być samolubnym?
Wykrycie tego uprzedzenia i przyznanie się do samolubstwa nie jest łatwe. Niemniej jednak jest to pierwszy krok w kierunku stworzenia zdrowej dynamiki w Twoim związku. Łatwo jest jednak pomylić swoje uczucia z poczuciem winy, użalaniem się nad sobą i innymi spolaryzowanymi myślami.
Każdy ma w sobie coś, z czym musi sobie poradzić i zmienić. Co więcej, w obecnych czasach indywidualizmu egoizm stał się czymś w rodzaju epidemii. W poniższym artykule przedstawiamy kilka pomysłów, jak sprawić, by proces rozwiązywania problemów w Twoim związku był zarówno skuteczny, jak i produktywny. Powiemy także, jak przestać być samolubnym.
Egoizm
Egoizm to dziś bardzo popularne słowo. Jest ono używane tak często, że jego definicja nieco się rozmywa. Niemniej jednak ogólnie rozumiemy egoizm jako postawę skoncentrowaną na Tobie i Twoim ego. Ponadto działasz w kierunku własnego interesu i zaniedbujesz potrzeby innych.
W związku egoizm oznacza, że stawiasz własne troski i potrzeby ponad troskami partnera, niezależnie od ich znaczenia i tego, czy można je pogodzić. Jest to uważane za czynnik emocjonalnego zużycia, ponieważ generuje konflikty w najdrobniejszych codziennych szczegółach.
Samolubne gesty są zbyt małe, by traktować je jako poważny afront. Z drugiej strony są zbyt istotne, by można je było całkowicie zignorować.
Sześć wskazówek, jak przestać być samolubnym w związku
Wykrycie w sobie postawy egoizmu sprawia, że czujesz się źle. Będziesz chciała to naprawić. Jednak jest całkiem prawdopodobne, że Ty i Twój partner macie wspólną historię nierozwiązanych konfliktów. Dlatego też musisz rozwiązać ten problem w sposób uporządkowany i pragmatyczny. Oto sześć wskazówek, które pomogą Ci przestać być samolubną ze swoim partnerem.
1. Weź odpowiedzialność za siebie
Jak wspomnieliśmy wcześniej, pierwszym krokiem jest wykrycie tego nastawienia i zaproponowanie zmiany na lepsze. Powinnaś wyjaśnić to swojemu partnerowi. To dlatego, że idealnie byłoby, gdyby towarzyszył Ci w procesie zmian. Co więcej, jest to coś, co bezpośrednio na niego wpływa, więc jego pomoc będzie konieczna, abyś wiedziała, w jakim kierunku iść.
2. Rozwijaj empatię
Empatia będzie główną cechą, która pomoże Ci przestać być samolubną. Chociaż niektórzy ludzie są bardziej empatyczni niż inni, jest to umiejętność, której można się nauczyć i rozwijać jak każdą inną.
Poprzez empatię rozwiniesz ideę, że uczucia innych mają taką samą wagę jak Twoje. Jest to trening inteligencji emocjonalnej.
Do tego niezbędna jest dobra komunikacja. Ponadto musisz skupić swoją uwagę na uczuciach i potrzebach partnera. Omów z nimi sytuacje, jakie się pojawiają i spróbuj zrozumieć leżącą u ich podstaw złą dynamikę. To nieliniowy proces. Innymi słowy, konflikt nie zniknie nagle, ale będzie miał swoje wzloty i upadki. Bądź cierpliwa.
3. Trenuj asertywność
Asertywność będzie służyć nie tylko jasnemu określeniu Twojego stanowiska, ale także wyrażaniu własnych potrzeb bez obrażania lub krzywdzenia partnera. Stanowi to część odpowiedzialności emocjonalnej. Pomaga zadbać o emocje partnera, słuchać ich i jasno wyrażać zamiar zmiany i naprawy.
Empatia i asertywność to nie dwie izolowane zdolności. Współdziałają one ze sobą, a także z innymi emocjami. Na przykład, jeśli z szacunkiem mówisz swojemu partnerowi, że coś Cię niepokoi, jesteś asertywna, a empatia pozwala Ci wziąć pod uwagę jego uczucia w tej sprawie.
4. Zapytaj swojego partnera, jak się czuje
Być może aż do momentu, w którym zdecydowałaś się na zmianę, całkowicie przeoczyłaś uczucia swojego partnera. Z tego powodu prawdopodobnie nie wiesz, co dzieje się w jego głowie, gdy się z czymś nie zgadzasz. Jeśli nie komunikowaliście się ze sobą przez długi czas, teraz będzie to dla Was trudne. Dlatego musisz zapytać partnera, jak się czuje.
W ten sposób nie tylko będziesz ćwiczyć swoją empatię, ale także zdobędziesz przydatne informacje, aby rozwiązać swoje problemy i pozwolić swojemu partnerowi wyrazić siebie. Co więcej, zauważy on, że Ci zależy i że zwracasz uwagę na to, co mówi. Stwarza to również z ich strony nastawienie bardziej oparte na współpracy.
5. Zadaj sobie pytanie, czego potrzebuje Twój partner
Bycie osobą empatyczną i troskliwą nie jest jedynym sposobem na pozbycie się egoistycznego nastawienia. Twój partner, w obliczu Twojej przeszłej postawy, mógł przestać dzielić się swoimi potrzebami i mówić o tym, czego od Ciebie chce.
Dlatego oprócz poproszenia partnera o wyrażenie siebie, zadaj sobie pytanie, jaki wpływ może na niego mieć Twoje zachowanie. Liczy się każdy najmniejszy szczegół. Czego mógłby chcieć? Czy będzie zły, jeśli powiesz mu, że po prostu nie masz dziś ochoty na gotowanie?
6. Skonsultuj się z profesjonalistą
Terapia par pokaże Wam bardzo przydatne zasoby do rozwiązywania problemów. Jeśli oboje pójdziecie na konsultację, chociaż może nie zdajecie sobie z tego sprawy, będziecie w połowie drogi do rozwiązania swoich problemów.
Sprawdź swoje inne relacje
Trening hojności i empatii jest przydatny nie tylko w romantycznych związkach. Może też pomóc innym rodzajom relacji. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy przyjmują postawę egoistyczną, mają tendencję do rozciągania jej na wszystkie swoje środowiska. Dlatego praca nad swoim egoizmem, a także przyjęcie lepszej postawy wobec partnera, przełoży się również na inne relacje. Mogą to być rodzina, przyjaciele, a nawet praca.
Z drugiej strony na pewno spotkasz w swoim życiu innych samolubnych ludzi. Być może martwisz się, że możesz w takiej sytuacji stracić panowanie nad emocjami. Jednak w tych momentach zawsze najlepiej jest pamiętać o całej pozytywności, jaką otrzymujesz, gdy jesteś hojna wobec osób wokół Ciebie i odpowiednio działać.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Beck, A. T. (2009). Con el amor no basta: cómo superar malentendidos, resolver conflictos y enfrentarse a los problemas de pareja. Barcelona [etc]: Paidós, 2003 Barcelona [etc.]: Paidós, 2003.
- Polaino-Lorente, A., & Martínez Cano, P. (2002). La comunicación en la pareja: errores psicológicos más frecuentes. Madrid: Rialp, 2002..
- Milián, R. P. (2005). Acerca del amor y las relaciones de pareja (IV). Mendive. Revista de Educación, 3(3), 204-210.
- Ulloa Hernández, M. A. (2017). Libertad y dominio vs. compromiso y dependencia en la pareja: dispositivos de feminización y de género. La ventana. Revista de estudios de género, 5(46), 50-104.
- Guzmán, M., & Ch, C. T. (2014). Estilos de apego y empatía diádica en relaciones de pareja en adultos emergentes. Revista Argentina de Clínica Psicológica, 23(3), 61-69.