Seksomnia: seks podczas snu

Ludzki umysł jest fascynujący i złożony. Rzeczywiście, wiele zmian w normalnych procesach poznawczych i motorycznych jest co najmniej zaskakujących. Tak jest w przypadku zjawiska, jakim jest seksomnia. Jest to zaburzenie często przedstawiane w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych. Jest to jednak realny stan, który ma znaczące konsekwencje dla osób cierpiących na tę przypadłość.

Być może słyszałeś o innych zjawiskach zachodzących podczas snu, takich jak lęki nocne, lunatykowanie lub paraliż senny. Chociaż różnią się one pod względem cech i objawów, są one klasyfikowane w tej samej kategorii diagnostycznej, co seksomnia. Ale to drugie zdarza się rzadziej. Co więcej, niewiele na ten temat wiadomo, zarówno ze strony ogółu społeczeństwa, jak i lekarzy.

W tym artykule wyjaśnimy, na czym polega seksomnia, dlaczego występuje i na czym polega leczenie.

Seksomnia lub seks podczas snu

Osoby cierpiące na tę przypadłość wykazują niewłaściwe i nieświadome zachowania seksualne podczas fazy głębokiego snu. Po zaśnięciu nieświadomie przyjmują lub próbują przyjąć zachowania seksualne. Po przebudzeniu nic z tego nie pamiętają. Tak definiuje się seksomnię w Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD).

Seksomnia prowadzi do masturbacji lub próby odbycia stosunku płciowego z partnerem śpiącym w tym samym łóżku, lub z inną osobą, która może znajdować się w drugim pokoju. Jednak zachowanie to nie jest planowane ani zamierzone. W rzeczywistości różni się od sposobu, w jaki osoba cierpiąca zwykle zachowuje się na jawie. Może ona na przykład zachowywać się niegrzecznie lub nawet brutalnie.

Na poziomie klinicznym seksomnia jest zaliczana do jednego z podtypów parasomnii. Są to nieprawidłowe zachowania związane ze snem. W Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-V) stan ten jest odzwierciedlony jako zachowania seksualne związane ze snem i jest zaliczany do stanu lunatykowania.

[/atomik-czytaj-też]

Objawy seksomnii

Charakterystykę tego schorzenia podkreślono w artykule opublikowanym w czasopiśmie Neurología:

• Po przebudzeniu i dowiedzeniu się, co się stało, osoba cierpiąca zwykle czuje wstyd i żal.
• Osoba doświadcza podniecenia seksualnego, któremu towarzyszy aktywacja autonomiczna. Na przykład erekcja, nawilżenie pochwy, a nawet orgazm.
• Zachowanie jest niewłaściwe i nietypowe. Oznacza to, że jest to niezgodne z charakterem osoby cierpiącej i odmienne od jej zwykłego sposobu działania.
• Osoba jest nieświadoma swoich działań i doświadcza całkowitej amnezji w związku z epizodem. Chociaż możliwe jest, że w pewnym momencie doświadczenia się obudzi, zwykle przesypia cały epizod.
• Zachodząca aktywacja motoryczna ustępuje miejsca mimowolnym zachowaniom seksualnym. Może to być na przykład ostra masturbacja, dotykanie partnera, próby odbycia stosunku płciowego lub innych praktyk seksualnych, lub głośne jęki i wokalizacje o treściach seksualnych.

Przyczyny seksomnii

To zaburzenie jest rzadkie. W związku z tym istnieje niewiele informacji medycznych i literatury klinicznej na ten temat. Może to częściowo wynikać ze skromności, jaką wykazują osoby cierpiące, gdy opowiadają o swoich doświadczeniach i zwracają się o profesjonalną pomoc. Tak naprawdę w wielu przypadkach nie są świadome tego, co się z nimi dzieje, a ich partner również o tym nie mówi.

Według Instituto del Sueño w Madrycie (Hiszpania) (Instytut Snu) na tę parasomnię cierpi około dwóch procent światowej populacji. Jednak nowe badania sugerują, że przypadków może być więcej. W rzeczywistości badanie opublikowane w Sleep Medicine sugeruje, że seksomnia stanowi około 19,4 procent wszystkich parasomni NREM.

Mimo to badań na temat tego zaburzenia jest niewiele, a jego przyczyny nie zostały do końca wyjaśnione. Uważa się jednak, że rolę odgrywają aspekty genetyczne i dziedziczne. Według wyżej wymienionych badań przeprowadzonych przez Instituto del Sueño istnieje kilka czynników ryzyka i czynników wywołujących związanych z seksomnią. Wśród nich wymienić można:

• Lęk, stres i zmęczenie.
• Brak snu.
• Bycie mężczyzną. (Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet).
• Używanie alkoholu.
• Problemy w związku.
• Inne współistniejące zaburzenia psychiczne.
• Inne współistniejące parasomnie. Na przykład lunatykowanie, bezdech lub zespół niespokojnych nóg.

[/atomik-czytaj-też]

Seksomnia – leczenie zjawiska

Ta parasomnia ma poważne negatywne konsekwencje dla osoby cierpiącej i jej bliskich. Dlatego ważne jest, aby zwrócić się o profesjonalną pomoc i rozpocząć leczenie.

Z reguły diagnozę stawia się po przeanalizowaniu historii choroby chorego. Specjalista potwierdzi również objawy u krewnych i przyjaciół oraz wykona polisomnografię.

Mogą również przepisać pewne leki, takie jak klonazepam i inne leki nasenne, aby pomóc zmniejszyć częstotliwość epizodów. Potwierdzono to w recenzji opublikowanej w czasopiśmie Sleep w 2007 r. Jednakże istotne jest również, aby osoba cierpiąca na tę przypadłość dostosowała swoją higienę snu, aby zapobiec fragmentarycznemu lub niewystarczającemu odpoczynkowi.

Pomocna jest także interwencja w przypadku innych współistniejących schorzeń. Fakt ten został potwierdzony w badaniu opublikowanym w Sleep Science w 2016 roku.

Seksomnia – wnioski

Zjawisko to występuje rzadko, ale ma ogromny wpływ na życie osób na nie cierpiących. Może wywoływać poczucie zagubienia, wstydu i winy, prowadzić do problemów małżeńskich i problemów w związku, a nawet skutkować postępowaniem karnym i sądowym.

Dlatego ważne jest, aby nie ignorować tego zjawiska i zawsze szukać profesjonalnego wsparcia. Przy odpowiedniej interwencji możliwe jest zminimalizowanie wystąpienia epizodów lub ich całkowite wyeliminowanie.