Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego

Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego jest często sposobem na uniknięcie procesów żałoby lub ukrycie nadmiernej zależności. Ponadto utrudnia naukę na wcześniejszych błędach. Być może najsmutniejsze w tej praktyce jest to, że często staje się sposobem na bojkot związków, które mogą okazać się niezwykle cenne.
Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego

Ostatnia aktualizacja: 04 kwietnia, 2022

Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego jest powszechną praktyką. Niemniej jednak większość psychologów zgadza się, że nigdy nie jest to dobry pomysł, chociaż, jak we wszystkim, co dotyczy bycia człowiekiem, zawsze są wyjątki. Jednak zwykle jest to zachowanie, które mówi o trudnościach z samym sobą, zależnościach i pragnieniach ucieczki.

To prawda, że w dzisiejszych czasach nasze wartości i odniesienia względem mijania czasu są dużo bardziej zmienne niż kiedyś. Sytuacje w naszym życiu mogą zmieniać się w ogromnym tempie, a pojęcie czasu również uległo przeobrażeniu. Niemniej jednak przeskakiwanie z jednego związku do drugiego jest problematyczne.

Czasami może się to zdarzyć naturalnie i zdrowo, ale jeśli stanie się nawykiem, dobrze byłoby dowiedzieć się, dlaczego.

Człowiek, który nie przeszedł przez piekło swoich namiętności, nigdy ich nie przezwyciężył ”.

-Carl Gustav Jung-

Obejmująca się para

Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego

Nikt nie chce odnieść porażki. Kiedy jesteś w poważnym związku, zerwanie zawsze powoduje pewien ból. Jeśli tak nie jest, prawdopodobnie oznacza to, że nie był to istotny dla Ciebie związek.

Żyjemy w czasach, kiedy bycie szczęśliwym jest niemal „obowiązkowe”, a smutek po rozstaniu jest procesem, przez który wiele osób nie chce przejść. Zwykle zakłada się, że najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, jest szybkie i skuteczne znalezienie „zamiennika” dla byłego partnera. Niektórzy uważają, że rozstanie tworzy lukę, którą należy wypełnić. Wiele osób twierdzi, że takie rozwiązanie kończy się sukcesem. Nie ma w tym nic szczególnie ciekawego. Tego typu osoby po prostu świadomie lub nieświadomie widzą potencjalnego partnera w prawie każdym, kogo spotykają.

Często na początku nowy związek wydaje się być idealny. Na przykład może poprzedni partner nie lubił podróżować, ale nowy: uwielbia to. W ciągu miesiąca byliście już na dwóch wspólnych wyjazdach. Dlaczego tak się dzieje?

Nieświadome połączenia

Kiedy kończysz ważny związek, Twoje serce i nieświadomość nie zawsze od razu o tym wiedzą. To dlatego, że mają swoje własne rytmy i procesy. Nie możesz zmienić się z dnia na dzień. Nie zmieniasz swoich planów, marzeń i wspólnych oczekiwań, takich jak się zmienia ubrania.

Być może, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, lub zdając sobie z tego sprawę tylko częściowo, próbujesz napisać następną stronę historii, którą dzieliłaś ze swoim byłym. W efekcie próbujesz zmienić imię bohatera w serialu z tym samym scenariuszem. Ponadto czasami będziesz chciała, ale bez powodzenia, kontynuować tę samą fabułę. Starasz się, aby Twój nowy związek wyglądał jak jeszcze jeden odcinek z tej samej powieści.

Jest to jednak zła droga. Być może uda Ci się przedłużyć sytuację na chwilę, ale ostatecznie najprawdopodobniej zbojkotujesz związek nieświadomymi oczekiwaniami i uczuciami.

Nagle poczujesz się bardziej zazdrosna, ponieważ Twój były partner Cię zdradzał. A może ktoś wydaje Ci się wyjątkowo atrakcyjny, ponieważ jest zupełnie inny niż Twój były. Chodzi o to, że Twój poprzedni związek staje się głównym punktem odniesienia w Twoim życiu.

Dziewczyna myśląca o ludziach, którzy nas ignorują

Niespokojne przywiązanie

Badania wykazały, że style przywiązania są ściśle powiązane z romantycznymi związkami dorosłych. Na przykład ludzie, którzy cierpią z powodu przywiązania lękowego, często doświadczają uzależnienia emocjonalnego. Przekłada się to na potrzebę bycia zawsze z kimś, ponieważ boją się porzucenia i samotności.

Jednak relacje tych ludzi zwykle zawodzą. Co więcej, po rozstaniu natychmiast szukają innego związku, aby złagodzić ból i niepokój.

Niemniej jednak należy pamiętać, że styl przywiązania kształtuje się od dzieciństwa, w interakcji z naszymi głównymi postaciami uczuciowymi. Kształtują nasz sposób nawiązywania relacji z innymi, gdy dorastamy.

Na szczęście zawsze możemy zmodyfikować nasze wzorce relacji. W tym celu najskuteczniejszym narzędziem zawsze będzie psychoterapia.

Przeżyj ból

Nikt nie chce przeżyć rozczarowania. Jednak upadek jest częścią cyklu życia. Czy Ci się to podoba, czy nie, miłość zawsze oznacza radzenie sobie z pewną dozą nieszczęścia. Staje się to bardziej namacalne w momencie rozstania. To cena miłości. Nawet jeśli spróbujesz odejść bez płacenia rachunku, ten dług przywiąże się do Ciebie i będzie dalej z Tobą, czekając na spłatę.

Przeskakiwanie z jednego związku do drugiego doprowadzi Cię do łańcucha rozczarowań. Możesz poczuć się cyniczna i krzyczeć na całe gardło, że miłość nie istnieje. Albo możesz czuć się odrętwiała i nie dbać o to, czy to, czy czujesz się szczęśliwa, czy nie. Niemniej jednak prędzej czy później będziesz musiała poradzić sobie ze swoim lękiem przed samotnością.

Najgorsze jest to, że możesz zrujnować relacje, które naprawdę były wartościowe, po prostu zamykając się na nie. Pragnienie uniknięcia smutku prowadzi do oszustwa. Twoja obsesyjna potrzeba posiadania partnera uniemożliwia Ci wyciągnięcie lekcji z każdego związku i pozwalanie, by wszystko płynęło tak, jak powinno.

Ryzyko przeskakiwania z jednego związku do drugiego

Ten syndrom należy zwalczyć, ponieważ osłabia on tylko Twoją samoocenę.

Jak na ironię, ludzie, którzy przeskakują z jednego związku do drugiego, tak naprawdę próbują chronić swoją samoocenę. Jednak wyrządzają sobie jeszcze większe szkody. Wierzą, że inny związek złagodzi wszystkie ich smutki, ale nie zatrzymują się, aby pomyśleć, że jeśli ten związek się nie powiedzie, to najprawdopodobniej skończy się to dwukrotnym cierpieniem.

Na dłuższą metę ich samoocena jest podwójnie uszkodzona, a strach przed samotnością nie zniknie. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, musisz zacząć pracować nad miłością do siebie i rozwijać zdrowe relacje.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • García Palza, D. F. (2014). Narración del duelo en la ruptura amorosa. Ajayu Órgano de Difusión Científica del Departamento de Psicología UCBSP, 12(2), 288-307.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.