Twoja druga połowa nie ma ochoty iść na wydarzenie, na które cię zaproszono, ale zgadza się pójść mimo to. Jednak traci tyle czasu na przygotowania, że kiedy w końcu jesteś gotowy, impreza prawie się skończyła. To typowe zachowanie osób, które charakteryzuje pasywno-agresywne zaburzenie osobowości (PAPD).
Jest o wiele bardziej powszechne, niż mogłoby się wydawać. Ale zazwyczaj bywa bardzo trudne do wykrycia, ponieważ ludzie na nie cierpiący wydają się być trudni do zdefiniowania i przebiegli.
Na tym właśnie polega pasywno-agresywne zaburzenie osobowości.
Jak funkcjonują ludzie z PAPD?
Ich zachowanie jest określone przez odporność na zewnętrzne wymagania. Przyjmują pasywną postawę wobec podstawowych i rozsądnych obowiązków, które każdy musi zaakceptować w codziennym życiu.
Bardzo trudno jest się z nimi porozumieć, ponieważ starają się za wszelką cenę unikać odpowiedzialności. Po prostu “zapominają” o obowiązkach lub umieszczają je na samym dole listy swoich priorytetów. W ich przypadku pasywno-agresywne zaburzenie osobowości przypomina bierny opór.
Na przykład, jeśli zobowiązali się do przyniesienia na imprezę jakiejś potrawy, wychodzą, aby ją kupić, gdy wszyscy już usiedli do jedzenia. To skrajna forma apatii.
Zwykle są wymagający, zależni, boją się samotności i nie wierzą we własne siły. Bywają dwulicowi, kołyszą się między dwiema skrajnościami, tworząc wokół siebie zamieszanie. Są manipulatorami, nastawionymi pesymistycznie do wszystkiego i chowającymi urazy do innych.
Co więcej, odmawiają krytycznego spojrzenia na siebie lub przyjmowania odpowiedzialności za swoje działania. Znajdują na wszystko uzasadnienie i dowolne wymówki, byle tylko oczyścić się z zarzutów, że robią coś źle, jakkolwiek niedorzeczne by one były.
Niejednoznaczność i gniew
Ludzie z zaburzeniem osobowości pasywno-agresywnym prezentują zazwyczaj dużą rozbieżność między tym, co mówią, a tym, co robią. Niemal niemożliwym jest zrozumieć, co w danym momencie czują, ponieważ albo nie wykazują żadnych emocji, albo prezentują dwa całkowicie przeciwstawne uczucia w tym samym czasie.
Wyobraź sobie, że twój współmałżonek mówi ci: “Już cię nie kocham. Przestałem cię kochać “, a potem krzyczy “nigdy mnie nie opuszczaj! Nie mogę bez ciebie żyć! “Ich sposób komunikacji jest zawsze niejednoznaczny i wymijający.
Z tobą, ale bez ciebie.
Zwykle, gdy komuś coś przeszkadza, mówi o tym i próbuje to naprawić. Ale ludzie z tym zaburzeniem tak nie postępują. Duszą wszystko w środku i zachowują się tak, jakby nic się nie wydarzyło. Ale ich wewnętrzne “ja” jest wściekłe.
Dlatego zawsze są ulegli, ale jednocześnie pełni wściekłości. I nigdy nie wyrażają tego gniewu, ponieważ uważają to za całkowicie niedopuszczalne uczucie. Powstrzymują gniew, ponieważ nie są w stanie wyrazić go w zdrowy sposób.
W rzeczywistości ukrywają to tak dobrze, że chociaż w środku aż kipią złością, nikt wokół nich nie zdaje sobie nawet sprawy, że są obrażeni. Wydają się ciepli, przystępni, posłuszni i mili, ale w głębi duszy są zazdrośni, mściwi i źli.
Zrzędliwi i wybuchowi
Pasywno-agresywne zaburzenie osobowości sprawia, że ludzie nim się charakteryzujący są pełni dystansu, nieufni i samotni. Nie potrafią kontrolować swoich emocji, łatwo stają się zrzędliwi i drażliwi.
Mają poczucie nieustannego złego traktowania. Dlatego mają tendencję do działania we wrogi sposób, są cyniczni i uparci. Ich wyobraźnia sięga takich granic, że im rozsądniejsze wyjaśnienia im dajesz, tym bardziej czują się ofiarą.
Są także pozbawieni szacunku i jako sposób na obronę swojej niezależności, odrzucają sugestie innych osób.
Zablokowanie i kontrola
Bardzo ważne jest dla nich, aby ludzie wokół nich nie dostali tego, czego chcą. Wszytko w nich opiera się na stwarzaniu odpowiedniego wrażenia. Podczas gdy sprawiają, że wierzysz, iż wspierają cię i zawsze będą przy twoim boku, ich działania zdradzają coś przeciwnego. Nigdy nie dają ci tego, o co prosisz.
Ponieważ nie lubią odpowiadać przed nikim, nie wierzą w ograniczenia czasowe. Jeśli podasz im termin lub godzinę na zakończenie jakiegoś zadania, co do zasady, nie spełnią tego. Wolą robić rzeczy po swojemu, bez poczucia presji i obowiązku.
To bardzo wpływa na ich wydajność w pracy. Jeśli szef poprosi ich o sporządzenie raportu do następnego ranka, nie tylko nie będzie on gotowy, ale także nie będą nawet próbowali wyjaśniać, dlaczego tego nie zrobili. Po prostu pozwolili by czas przemijał, do momentu aż sami będą mieli ochotę na wykonanie tej czynności.
W niektórych przypadkach pasywno-agresywne zaburzenie osobowości sprawia, że zmyślą jakąś historyjkę lub będą manipulować pewnymi informacjami, aby wyjść cało z sytuacji.
Pasywno-agresywne zaburzenie osobowości – przyczyny
Podczas gdy eksperci nie są całkowicie pewni, wiele osób uważa, że pochodzenie pasywno-agresywnego zaburzenia osobowości jest mieszanką czynników biologicznych i środowiskowych. Poczucie własnej wartości, więzi z czasów dzieciństwa, dynamika rodziny i wyuczone zachowania mogą odgrywać pewną rolę.
Wykorzystywanie w czasach dzieciństwa, nieproporcjonalne kary i nadużywanie substancji psychoaktywnych w okresie dojrzewania również może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia tego zaburzenia. Inne stany podobne do pasywno-agresywnego zaburzenia osobowości obejmują ADHD, stres, depresję, zaburzenie dwubiegunowe, różne inne zaburzenia osobowości i nałogi.
Jak postępować z kimś kto cierpi na PAPD
Jak właśnie zobaczyliście, niełatwo jest reagować na zachowania tych osób lub konfrontować się z nimi, ponieważ potrafią sprawić, że inni ludzie czują się bezsilni.
Jeśli chcesz pozostawać w bliskim kontakcie z pasywno -agresywną osobą, najlepszą rzeczą jaką możesz zrobić jest starać się nie dać wciągnąć w jej zły nastrój.
Zamiast tego, odpowiedz na takie zachowanie życzliwością. Bycie pozytywnym i optymistycznym, poczucie humoru i mówienie o banalnych rzeczach to dobry sposób na oparcie się ich negatywnym wpływom.
Jeśli masz na taką osobę wystarczająco silny wpływ, najlepiej postaraj się skłonić ją do szukania pomocy psychologicznej. Psychoterapeuta spróbuje zmniejszyć jej gniew i frustrację, ucząc skutecznych strategii radzenia sobie z nimi. Dzięki temu człowiek cierpiący na pasywno -agresywne zaburzenie zacznie pracować nad swoją obiektywnością, asertywnością i rozwiązywaniem problemów w skuteczny i zdrowy sposób.