Nastoletniość: "choroba", która wpływa na miliony nastolatków na świecie

Kilka miesięcy temu popularna stała się historia o nastolatce, która poprosiła matkę, aby napisała dla niej notatkę, która usprawiedliwiała ją za spóźnienie na lekcję. Matka, prawdopodobnie na początku zaskoczona, zdecydowała się na kreatywność w związku z prośbą swojego dziecka. Usprawiedliwiła ona spóźnienie córki chorobą, którą określiła jako “nastoletniość“.

Matka, Nicole Poppic, opublikowała usprawiedliwienie na mediach społecznościowych, mówiąc: “Tak się dzieje, gdy spóźniasz się z powodu swoich złych decyzji i prosisz mnie o napisanie dla Ciebie wymówki”.

Usprawiedliwienie, jakie napisała dla swojej córki, Cari, brzmiała tak: “Dziś rano Cara jest spóźniona z powodu stanu znanego jako “nastoletniość“. Młodzież w całym naszym wielkim kraju na to cierpi i nie ma znanego leku.

Objawy są różne, ale tego ranka cierpiała na niemożność wyrwania się z łóżka, a także odczuła potrzebę porozmawiania z jej rodzicielką. Wydaje się odzyskiwać zmysły po zobaczeniu swojego telefonu komórkowego wyskakującego przez okno samochodu. Zadzwoń do mnie, jeśli pojawi się kolejny nawrót choroby. Dziękuję”.

Nastoletniość to początek metamorfozy

Psycholog Stanley Hall jest uważany za pioniera w badaniach nad dorastaniem jako etapem ewolucji. Opisał okres dojrzewania jako drugie narodziny. Doświadcza się rekapitulacji dziecięcych doświadczeń, z dodatkowymi kryzysami i lekcjami.

Okres dojrzewania obejmuje dzieci w wieku od 12 do 20 lat. Wprowadza wiele zmian – nie tylko fizycznych, ale także poznawczych, emocjonalnych i egzystencjalnych. Z powodu tych zmian nastolatek zaczyna kwestionować działanie świata i rolę, jaką w nim odgrywają.

“Nastoletniość” to pod wieloma względami całkowita transformacja. Ci chłopcy i dziewczęta są na emocjonalnej i poznawczej kolejce górskiej, która tłumaczy ich buntownicze zachowanie.

Wielu rodziców zadaje sobie to samo pytanie. Jeśli wydaje się, że nastolatkowie potrafią myśleć jak dorośli, dlaczego nie zachowują się jak dorośli? Odpowiedź jest prosta: dojrzałość poznawcza i dojrzałość emocjonalna nie zawsze idą w parze.

Właśnie dlatego nastolatki są nadal uważane za emocjonalnie niedojrzałych. Używają niespójnych, wybuchowych i temperamentalnych zachowań jako mechanizm samoobrony. (Są to zachowania objawiające się u młodzieży). Powinniśmy jednak wiedzieć, że dojrzałość poznawcza i intelektualna sprawia, że nastolatki zaczynają rozwijać własną tożsamość i osobowość.

Zwykle dorastający nastolatek rozwija zdolności emocjonalne równoważne zdolnościom emocjonalnym dorosłych. Jednak pomimo tych emocji nie mają one jeszcze doświadczeń dorosłych. Oznacza to, że muszą przeanalizować i przetworzyć cały ciężar nowego emocjonalnego świata.

Ta emocjonalna aktywacja jest tak przytłaczająca, że nastolatek nie może zrozumieć większości emocji, które odczuwa. Jednak wszystkie te doświadczenia pomogą im lepiej zrozumieć złożony tandem psychologicznych emocji, myśli, działań i sytuacji, w których się znajdują.

3 czynniki wyjaśniające złożoną dynamikę rodziny w okresie dojrzewania

Miliony rodziców na całym świecie mogą identyfikować się ze zjawiskiem jakim jest nastoletniość. Zachowanie nastoletniego syna lub córki, przedstawiające krnąbrne i pełne wyzwań zachowanie, może wyglądać jak bunt przeciwko wszystkim normom ustanowionym przez rodziców lub samo społeczeństwo.

Musisz pamiętać, że ten czas jest również pogmatwany dla twojego nastolatka. Choć ciągle poszukują, wymyślają i zmieniają się, nie mogą się odnaleźć. Czują swoją niestabilność i nie ma dla nich światła na końcu tunelu.

Złożoność relacji rodzinnych w okresie dojrzewania dzieli się na trzy grupy (nie uwzględniając indywidualnych odmian):

1. Konflikty z rodzicami i ich pozycja w społeczeństwie

W tym okresie jest pewien etap, w którym nastolatki traktowane są jak dzieci, ale są proszone, aby zachowywały się jak dorośli. To niszczy ich wizerunek dojrzałości i pewności siebie i utrwala wewnętrzny konflikt ze społeczeństwem.

Zjawisko to nazywane jest desynchronizacją. Zasadniczo odnosi się do nastolatków, którzy stają się coraz bardziej zaawansowani, a ich integracja w dorosłym świecie pracy trwa dłużej i dłużej. To przedłuża życie nastoletnie i może zaostrzyć konflikty rodzinne.

2. Huśtawki nastrojów a nastoletniość

Wiek dorastania jest z definicji emocjonalnie burzliwy. Charakterystyczne wahania nastroju mogą być nagłe, negatywne, ekstremalne i częste. Nastolatki zgłaszają więcej negatywnych emocji niż dzieci lub dorośli w każdym danym dniu.

Ponadto, te lata mogą być jeszcze bardziej wstrząsające, intensywne i negatywne, jeśli nastolatek nie jest popularny w szkole. Mogą występować problemy, jeśli ich oceny są niskie lub występują problemy w domu, takie jak niedawny rozwód. Dojrzewanie jest bardzo “emocjonalnie skomplikowanym” etapem.

3. Ryzykowne zachowanie a nastoletniość

Nastolatkowie mają skłonność do przekraczania norm. Dlatego mogą znaleźć się w nielegalnych, antyspołecznych lub niebezpiecznych działaniach. Jednakże, w przeciwieństwie do konfliktów rodzinnych i wahań nastroju, ryzykowne zachowanie jest bardziej prawdopodobne w późnym okresie dojrzewania.

Nastolatkowie są impulsywni i ciągle szukają nowych wrażeń. Te dwa czynniki wraz z tym, o czym już wspominaliśmy, pomagają nam zrozumieć, jak krytyczny jest ten okres. Nastolatkowie potrzebują nadzoru i wskazówek (z rozsądnej odległości i dostosowanych do okoliczności) od odpowiedzialnych dorosłych w ich życiu.

Odkąd wiek dojrzewania jest etapem, w którym nastolatki przetwarzają i uzewnętrzniają swoje otoczenie, my musimy ostrożnie kształtować ich otoczenie. Nie ma żadnych magicznych zaklęć, które pomogą nam w tym okresie. Choć może wydawać się to dziwne, cała rodzina musi się przygotować i przystosować do wieku dojrzewania, tak jak gdyby spodziewali się nowego dziecka w domu.