Metoda terapii ABA i sposób jej działania

Metodę ABA traktujemy jako terapię, która koncentruje się na rozwijaniu umiejętności uczenia się społecznego i komunikacji. Jest zwykle stosowana w przypadku dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD). Jest to jednak również powszechna alternatywa terapeutyczna u dzieci z innymi zaburzeniami.

Ponadto w ostatnich latach metodę ABA zastosowano w skrajnie zróżnicowanych schorzeniach. Na przykład w przypadku uzależnień, demencji, zaburzeń odżywiania i lęków, zarządzania gniewem i stresu pourazowego. Niemniej jednak jest to rodzaj terapii, który w celu uzyskania rezultatów wymaga silnego zaangażowania ze strony osoby dotkniętej chorobą.

Model ABA został zaprojektowany na podstawie kilku badań. Przeprowadził je w 1987 roku dr Ivar Lovaas z Wydziału Psychologii Uniwersytetu w Los Angeles. Wykazał, że zachowania dzieci z autyzmem można modyfikować za pomocą metody ABA. Od tego czasu zastosowanie tej metody stało się bardziej popularne.

„ Największym odkryciem mojego pokolenia jest to, że ludzie mogą zmienić swoje życie, zmieniając nastawienie umysłu ”.

-William James-

Metoda ABA: ułatwienie autonomii

Nazwa metody ABA pochodzi od akronimu Applied Behaviour Analysis. Każdy z tych elementów odpowiada zasadzie tej konkretnej terapii:

• Analiza. Odpowiada to zasadzie „eksperymentalnej analizy behawioralnej”. Odnosi się do faktu, że postęp jest oceniany w oparciu o interwencje, które są rejestrowane i mierzone.
• Postęp. Model ten opiera się na zasadach warunkowania klasycznego i instrumentalnego. Innymi słowy, behawioryzm.
• Zastosowanie. Odnosi się to do faktu, że zasady dotyczą obserwowanych zachowań. Kontrastuje to z modelami, które odnoszą się do wywnioskowanych zachowań.

Celem metody ABA jest ułatwienie rozwoju i autonomii pacjentów. Można to osiągnąć poprzez zaprojektowanie specyficznego i spersonalizowanego programu umiejętności, których każda osoba potrzebuje do dalszego rozwoju.

ABA kładzie nacisk na te umiejętności, które są niezbędne do zdobycia nowej wiedzy. Umiejętności te to uwaga, współpraca i naśladownictwo. Ponadto promuje rozwój podstawowych umiejętności społecznych i komunikacyjnych, które zapewniają właściwą interakcję.

Charakterystyka metody ABA

Oprócz zasad metody ABA istnieje również siedem cech, które definiują jej zastosowanie. Są to:

• Edukacja oparta na sukcesie. Zapewniamy niezbędne narzędzia do osiągania kolejnych sukcesów, unikając niepotrzebnych frustracji. To motywuje i wzmacnia pewność siebie.
• Strukturyzacja. Procedura jest ustrukturyzowana i podzielona na możliwe do wykonania kroki. Zaczyna się od prostych, przechodząc do złożonych, aż dana osoba z powodzeniem rozwinie tę umiejętność.
• Rejestracja wyników. Robi się to codziennie i systematycznie. Ponadto zawiera ewaluacje służące mierzeniu i zbieraniu obiektywnych informacji na temat postępów. Jeśli to konieczne, program można zmienić, aby był bardziej funkcjonalny.
• Indywidualizacja. Każdy program dostosowuje się do specyficznych cech osoby. Z tego powodu konieczna jest dokładna wstępna ocena.
• Uogólnienie. Edukacja terapeutyczna zaczyna się w domu. Jednak w miarę postępu musi być stosowana do coraz większych aspektów.
• Skoordynowane działania z rodzicami. Praca koordynowana jest z rodzicami. Muszą oni brać czynny udział w interwencji, aby ją wzmacniać i uzupełniać.
• Wsparcie naukowe. Działania i terapia jako całość są wspierane przez produkcję naukową w tym zakresie.

Jak to działa?

Stosowanie metody ABA rozpoczyna się od szczegółowej oceny dziecka lub dorosłego pacjenta. Ten wstępny przegląd umożliwia terapeucie zaprojektowanie spersonalizowanego programu interwencji. Będzie on miał na celu specyficzny rozwój umiejętności, których wymaga każdy pacjent. Na przygotowanie planu należy poświęcić około dziewięciu godzin tygodniowo.

Następnie terapeuci zajmujący się przypadkiem zidentyfikują lub odkryją dowody śledcze, które będą wspierać ich interwencję. W tym procesie poprawią również swoje własne umiejętności terapeutyczne. W przypadku dzieci przeprowadza się proces szkolenia z rodzicami, w którym wyjaśnia się im ich rolę w terapii.

Z reguły im bardziej szczegółowy program, tym lepiej działa. Musi zawierać czynności, podzielone na kroki, które mają zostać wykonane. Po zakończeniu tej części obowiązują cztery podstawowe działania metody ABA:

• Dyskretna próba.
• Prezentacja i wycofanie wsparcia.
• Poszukiwanie skutecznych wzmocnień.
• Systematyczna rejestracja.

Dostępne dane wskazują, że metoda ABA dąży do osiągnięcia swojego celu. Jest to rozwój umiejętności poznawczych, społecznych i komunikacyjnych. Jednak dane w tym zakresie nie są jednoznaczne. W niektórych przypadkach daje wspaniałe rezultaty, podczas gdy w innych jej wdrożenie jest ledwo zauważalne. Dlatego oczywiste jest, że potrzeba więcej i lepszych badań, aby udoskonalić tę metodę terapii.