Leonardo da Vinci: poznaj bliżej postać tego wizjonera epoki renesansu

Leonardo da Vinci dbał o to, by jego życie prywatne pozostało jego tajemnicą. Pisał nawet swoje dzienniki za pomocą pisma lustrzanego, aby zaszyfrować swoje myśli i doświadczenia.

Ten doskonale znający się na wielu dziedzinach człowiek był malarzem, wynalazcą, naukowcem, architektem, muzykiem i pisarzem. We wszystkim co robił, wyczuwało się jego wizjonerskiego ducha. Z tego powodu Leonardo da Vinci stał się człowiekiem renesansu.

Kiedy słyszymy jego imię, często odczuwamy mieszaninę ciekawości i podziwu. Co więcej, w naszych umysłach natychmiast pojawiają się obrazy takie jak Ostatnia wieczerza, Dama z gronostajem czy Człowiek witruwiański. Jednak większość ludzi zwykle zaniedbuje ogromny wkład Leonarda da Vinci w dziedzinę inżynierii.

Latająca maszyna oraz szkice spadochronów i sprzętu do nurkowania to tylko niektóre z jego wyjątkowych dzieł. Leonardo da Vinci był przede wszystkim pionierem metody eksperymentalnej. Szedł naprzód, nawet o tym nie wiedząc.

Ciekawość Leonarda była nieskończona, dzięki czemu stał się pasjonatem przyrody, nauki i badań. Wypełnił swoje notatniki pomysłami, projektami, szkicami i hipotezami, które do dziś trudno interpretować.

Leonardo da Vinci szyfrował nawet swoje pomysły i myśli poprzez pisanie lustrzane, aby utrudnić ludziom czytanie jego słów.

Leonardo da Vinci i jego florenckie korzenie

Ten wyprzedzający swą epokę geniusz, jakim byłLeonardo da Vinci, urodził się w Anchiano w Toskanii w 1452 roku. Przyszedł na świat w wyniku związku o czysto fizycznym charakterze między młodą dziewczyną Cateriną di Meo Lippi i florenckim notariuszem Piero da Vinci.

Rodzice Da Vinci nigdy się nie pobrali. Jednak Leonardo spędził swoje pierwsze lata w domu ojca, gdzie miał kontakt z resztą swojej rodziny ze strony ojca. Dorastał jako prawowity syn Antonio da Vinci. Wykształcenie, które otrzymał, nie było znaczące. Nauczył się czytać i pisać oraz poznał podstawy matematyki. Jednak według historyków nie opanował łaciny.

W wieku 15 lat wykazał się wielkim talentem artystycznym. Jego ojciec, który docenił ten talent, wysłał go na ucznia słynnego rzeźbiarza i malarza, Andrei del Verrocchio. Chłopiec spędził tam około dziesięciu lat, gdzie wyróżniał się w malarstwie i rzeźbie, a także sztukach mechanicznych.

W 1482 roku da Vinci został niezależnym nauczycielem i przeprowadził się do Mediolanu, aby pracować dla rodu Sforzów. Tam był w stanie wykazać się innowacyjnymi zdolnościami jako inżynier, malarz, architekt, a nawet jako projektant festiwalu.

Co więcej, wielu historyków uważa, że ​​Leonardo opuścił Florencję, aby spróbować przyćmić swoją byłą nauczycielkę, Andreę del Verrocchio.

Koń Leonarda

Zlecenie Da Vinci polegało na stworzeniu konia z brązu: rzeźby o wysokości ponad 6,5 m. Ówcześnie było to dość trudne.

Najpierw powstał model rzeźby z gliny. Była to tak duża rzeźba, że ​​zapierała dech w piersiach każdemu, kto przybył do Mediolanu. Jednak z powodu wojen włoskich nigdy nie ukończono jej w brązie. Surowiec na rzeźbę został zamiast tego przeznaczony do produkcji dział artyleryjskich.

Ostatnia Wieczerza

Podczas pobytu w Mediolanie w latach 1495–1498 Leonardo da Vinci stworzył jedno ze swoich najbardziej znanych dzieł – “Ostatnią Wieczerzę”. Było to malowidło ścienne wykonane w refektarzu klasztoru Dominikanów przy bazylice Santa Maria delle Grazie w Mediolanie we Włoszech.

Fresk przedstawia seder, czyli pierwszy wieczór święta Paschy oraz moment, w którym Jezus objawia swoim apostołom, że jeden z nich go zdradził. Ten obraz urzeka między innymi ze względu na swoje wymiary, niemal 9 m szerokości i 4,5 m wysokości. Było to osiągnięcie artystyczne, które zdaniem wielu graniczy z doskonałością. To znakomita dynamiczna kompozycja, pełna symboliki i znaczenia.

Ostatnia Wieczerza to obraz, który łatwiej zrozumieć, dzieląc go i obserwując postacie w grupach po trzy. Kiedy to robimy, odkrywamy, jak pozornie statyczny obraz jest rzeczywiście dynamiczny. Odkrywamy również, że jest pełen symboliki, tajemnic i fascynujących niuansów.

Leonardo da Vinci: człowiek oświecony przed swoim czasem

Sigmund Freud powiedział, że Leonardo da Vinci był człowiekiem, który obudził się zbyt wcześnie z ciemności swoich czasów. Jego cudowny i wizjonerski umysł był dość zaawansowany jak na czasy, w których przyszło mu żyć.

Leonarda zafascynowało ludzkie ciało. Mężczyzna ten nie wahał się zdobywać zwłoki, na których mógł przeprowadzić sekcję, aby lepiej zrozumieć anatomię człowieka. Jednakże jego eklektyczna wiedza i zamiłowanie do coraz większej liczby badań na prawie każdy temat stanowiły dla niego znaczący problem.

Do dziś mamy wiele szkiców, które nigdy nie trafiły na płótno. Od 1490 r. da Vinci spędzał więcej czasu na obserwowaniu, testowaniu hipotez i projektowaniu w swoich zeszytach, niż na rzeczywistej realizacji licznych prac, które rozpoczął.

Notatniki Da Vinci, znane również jako kodeksy, są autentycznymi skarbami, które są dziś częścią zbiorów różnych muzeów. Jednym z najciekawszych jest Codex Atlanticus. Możemy w nim docenić słynną maszynę latającą, w której Leonardo wykorzystał podstawowe zasady aeronautyki i fizyki.

Leonardo da Vinci zmarł w 1519 roku, gdy miał 67 lat. Jednak jego spuścizna, talent i tajemnice zawarte w jego pracach i notatnikach wciąż żyją i każdego roku stają się inspiracją dla dziesiątek nowych publikacji.