Laozi w języku chińskim oznacza „stary mistrz”. Jest to również imię filozofa i myśliciela, który prawdopodobnie żył w VII wieku. Uważa się, że napisał „Tao Te Ching”, ale tak naprawdę jego postać jest owianą tajemnicą. W rzeczywistości wielu ludzi wątpi, czy Laozi naprawdę istniał.
Pewne jest, że spuścizna intelektualna pod nazwą Laozi przetrwała do czasów współczesnych. Nie ma znaczenia, czy był to jeden człowiek, czy wielu. Ważniejsza jest treść lekcji, które są wartościowe nawet teraz, tysiące lat później.
Z dobrymi słowami można negocjować, ale aby stać się wspaniałym człowiekiem, potrzebne są dobre uczynki
-Laozi-
Musimy docenić Laozi za dziedzictwo mądrości. Jego myśli są pełne podstawowych zasad kultury Wschodu. Są wezwaniem do dobrego osądu, prostoty i spokoju. Wywyższają inteligencję i wstrzemięźliwość. Poniżej przedstawimy pięć jego wspaniałych powiedzeń i aforyzmów.
1. Szczęście oczami Laozi
Laozi zastanawiał się nad szczęściem. Z jego punktu widzenia, wiele stuleci przed erą konsumpcjonizmu, filozofia wschodnia oddzieliła szczęście od własności. Ponadczasowy cytat na ten temat brzmi: „Ten, kto nie jest szczęśliwy z odrobiną szczęścia, nie będzie szczęśliwy z jego mnóstwem”.
Powyższe przemyślenie umieszcza szczęście w ramach, w których nie ma znaczenia, co posiadamy. Posiadać mało nie jest synonimem nieszczęścia. Posiadać wiele nie równa się szczęściu. Osiągamy dobre samopoczucie poprzez rzeczy, które nie mają nic wspólnego z majątkiem. Szczęście i nieszczęście znajduje się po prostu w byciu, a nie w tym, co nas otacza.
2. O sztywności i elastyczności
Dla wielu osób bycie twardym i surowym jest wielką zaletą. Jednak ten punkt widzenia może przesłaniać prawdziwe znaczenie życia. Gdzie jest życie, jest zmiana. Natomiast zmiana wymaga adaptacji. Zamiast być ze stali w życiu musimy płynąć jak woda.
Laozi zostawił nam kolejną wspaniałą myśl na ten temat: „W życiu człowiek jest elastyczny i ewoluuje. W chwili śmierci jest sztywny i niezmienny. Rośliny na słońcu są jędrne i włókniste, ale wydają się suche i łamliwe. Właśnie dlatego elastyczność i adaptacja wiążą się z życiem, a sztywność i niezmienność idą ręka w rękę ze śmiercią”.
3. Kochać i być kochanym
Na długo zanim humanizm stał się popularny, Laozi przedstawił wizję miłości jako mocy. Podkreślił olbrzymią różnicę między kochaniem a byciem kochanym w jednym ze swych przemyśleń: „Być szczerze kochanym daje siłę, a głęboko kogoś kochać daje odwagę”.
Istnieje subtelna, ale ważna różnica między siłą a odwagą. Możemy zdefiniować siłę jako fizyczną lub subiektywną zdolność zrobienia czegoś. Odwaga natomiast oznacza być dzielnym i zdecydować się coś zrobić. Siła to możliwość, odwaga to chęć. Istnieje duża emocjonalna różnorodność między tymi dwoma koncepcjami. Podczas gdy chęć sprawia, że stajemy się zdolni coś zrobić, odwrotny przypadek niekoniecznie zawsze się sprawdza.
4. Żądza i frustracja
Azjaci bezwzględnie odrzucają żądzę. Uważają to za źródło nieuzasadnionego cierpienia. Ich filozofia koncentruje się bardziej na zdolności do porzucenia tego, co mamy, zanim zaczniemy szukać tego, czego pragniemy. Zgodnie z tą filozofią, Laozi pozostawił następujące słowa:
„Ten, kto nie pragnie, nie staje się sfrustrowany. I nie ulega frustracji, nie ulega zepsuciu. Prawdziwie mądry człowiek czeka w ciszy, gdy wszystko się dzieje. Pragnienie niczego mu nie dyktuje. W ten sposób pokój i harmonia zostają zachowane, a świat podąża do przodu swoim naturalnym rytmem”.
Dla ludzi Zachodu ten pomysł wydaje się niemal absurdalny. W społeczeństwach zachodnich ambicja jest źródłem wzrostu i postępu. Niemniej jednak nasza obecna rzeczywistość pokazuje nam, że pragnienie może być bezdenną otchłanią, której nie sposób zaspokoić.
5. Walka lub odwrót
Wschód to kolebka sztuk walki. Paradoksalnie, większość sztuk walki instruuje praktykujących, aby unikali walki, gdy tylko jest to możliwe. Największą mądrością, jakiej uczy wojna jest właśnie to, że powinniśmy starać się unikać sporów. Filozofia Laozi potwierdza tę ideę następującym stwierdzeniem: „Podstawa strategii to: nie prowokuj walki, zaakceptuj ją; lepiej cofnąć się o metr niż pójść przed siebie o centymetr”.
Filozofia Laozi jest bez wątpienia wielkim darem mądrości dla całego świata. Nie tylko stanowi przewodnik po sztuce dobrego życia, ale także posługuje się językiem poezji, by szerzyć swoje lekcje.
Wiele możemy się nauczyć od Laozi, postaci liczącej tysiąclecia, która wydaje się dziś bardziej żywa niż kiedykolwiek wcześniej.