Gdzie się podziała stara wersja Ciebie?

Gdzie się podziała stara wersja Ciebie? To pytanie może sprawić, że przemyślisz zarówno swoje istnienie, jak i tożsamość.

Wypadek, zerwanie lub zmiana, której nie akceptujesz, może zaszkodzić Twojej tożsamości. Nagle zaczynasz się nad tym zastanawiać i możesz nawet nie rozpoznać siebie w porównaniu z tym, jaka byłaś kiedyś. Być może nie masz już tych samych marzeń lub tych samych odniesień. Jednak jest w tym coś więcej. Gdzie się podziała stara wersja Ciebie?

Pytanie, dokąd odeszła Twoja poprzednia wersja, nie dotyczy wieku. Od najmłodszych lat mogłaś widzieć się jako kogoś obcego w swojej przeszłości. Na przykład, kiedy osiągnęłaś okres dojrzewania, Twoje przejście z dziecka do nastolatki mogło być mniej lub bardziej traumatyczne, w zależności od tego, jak zaakceptowałaś zmiany, przyswoiłaś sobie nową rolę i zrezygnowałaś z niektórych przywilejów z dzieciństwa.

Być może nigdy nie poradziłaś sobie całkowicie z faktem bycia kiedyś dzieckiem. A może dopiero na tym etapie czułaą, że to Twoje prawdziwe ja, z nienaruszonymi wszystkimi nadziejami i marzeniami. Może na drodze do dojrzałości straciłaś spontaniczność.

Potrzeba rozpoznania siebie wewnątrz i na zewnątrz

Wszyscy potrzebujemy referencji. Rodzice, rodzeństwo, przyjaciele, koledzy z klasy. Dzięki nim możesz wyjrzeć poza swój bezpośredni kontekst i zobaczyć, jak wygląda świat na zewnątrz. Możesz na przykład obserwować życie celebrytów i influencerów, przeczytać biografie postaci historycznych i przeanalizować, co jest w nich atrakcyjne.

Ciekawość świata społecznego nie oddala Cię od Twojego wewnętrznego świata, ale czasami go zakłóca. To właśnie w okresie dojrzewania, kiedy budujesz swojego „awatara społecznego”. Zaczynasz rozumieć, co możesz zaoferować światu i co on ma do zaoferowania Tobie.

Okres dojrzewania to czas, w którym nasilają się pewne zaburzenia. Na przykład wiele osób cierpi, ponieważ uważa, że obraz ich ciała jest daleki od ideału społecznego. Inni czują, że być może nie są tak męscy lub kobiecy, jak inni oczekują wobec nich lub życzą sobie. Wielu młodych ludzi stanie przed trudnym zadaniem zaakceptowania siebie jako „innych” od własnej rodziny.

W środku tej walki o tożsamość osobistą musisz również zmierzyć się z akceptacją społeczną w grupie społecznej i referencyjnej. W zależności od tego, jak sobie radzisz, uzyskasz mniej lub bardziej skonsolidowaną reprezentację „siebie”.

Niemniej jednak Twoja motywacja do bycia „sobą” zostanie podważona. Poczujesz, że rozpływa się lub znika, jeśli robisz rzeczy, z którymi Twoja tożsamość nigdy wcześniej nie miała do czynienia. Z drugiej strony możesz zauważyć, że Twoja tożsamość jest wspierana i wzmacniana, jeśli robisz rzeczy, które uznaje za istotne wartości. Te, które sama zbudowałaś. Nie te, które są Ci obce.

Tożsamość: podróż do siebie, która trwa całe życie

Odnalezienie siebie może wydawać się raczej egocentrycznym celem. Jednak w rzeczywistości jest to bezinteresowny proces, który leży u podstaw wszystkiego, co robisz w życiu. Aby poczuć się wartościową osobą, musisz wiedzieć, co cenisz i co masz do zaoferowania.

Jest to proces, który polega na rozbijaniu i zrzucaniu warstw, które nie przynoszą Ci niczego dobrego w Twoim życiu i nie odzwierciedlają tego, kim naprawdę jesteś. Wiąże się to również z ogromnym aktem konstrukcyjnym. Musisz przyznać przed samą sobą, kim chcesz być i z pasją dążyć do spełnienia swojego wyjątkowego przeznaczenia, jakiekolwiek by ono nie było.

Musisz uznać swoją osobistą moc, będąc jednocześnie otwartą i podatną na swoje doświadczenia. Nie jest to coś, czego należy się bać lub unikać. To raczej coś, czego należy szukać z ciekawością, którą okazujesz fascynującemu nowemu przyjacielowi.

Niepokojące uczucie obcości

Istnieje naprawdę niepokojące uczucie, którego możesz doświadczyć w pewnych momentach swojego życia. Chodzi o moment, w którym nie rozpoznajesz siebie. Dzieje się tak dlatego, że dokonałaś tak wielu zmian, nie dokonałaś ich wcale, albo te, które wprowadziłaś, poprowadziły Cię w złym kierunku.

Te chwile są niezwykle delikatne, ponieważ możesz cierpieć z powodu epizodów depersonalizacji i odłączenia się od własnej rzeczywistości. Istnieje wiele przyczyn, które mogą obudzić poczucie utraty części swojej tożsamości.

Mogą to być doświadczenia zmysłowe, społeczne lub ekmnestyczne, które powodują dyskomfort i poczucie przemieszczenia w odniesieniu do życia sentymentalnego, społecznego lub zawodowego.

Kilka przykładów:

• Widząc fotografię zrobioną w przeszłości. Fotografia to wizja siebie „z zewnątrz”. Dostarcza szczegółowych informacji na temat tego, czego doświadczałaś w określonym czasie. W co byłaś zaangażowana, jak szczęśliwa byłaś w tym momencie. Uczucie, że odłączyłaś swoje życie od pewnego obrazu z przeszłości, który był przyjemny, może wywołać poczucie beznadziejności i osobistej porażki.
• Kartka papieru, która podsumowuje konkretny czas w Twoim życiu. Bilet lotniczy, instrukcje dotyczące zabiegu medycznego lub notatki dotyczące tego, co miałaś zrobić w tym tygodniu. Nie trzeba otwierać kalendarza, aby wrócić do przeszłej chwili, która przypomina Ci o tym, co robiłaś lub dokąd zmierzałaś w swoim życiu.
• Spotkanie dawno niewidzianej osoby. Może to być jedno z najbardziej satysfakcjonujących lub bolesnych doświadczeń, jakie Cię spotkają. Poza filtrami wizualnymi i narracjami z mediów społecznościowych, kiedy spotykasz kogoś na żywo, przez kilka minut jesteś narażona na wizualne i empiryczne „badanie”, na które mogłaś nie być przygotowana.

Oto niektóre z sytuacji, które mogą sprawić, że poczujesz, że Twoja tożsamość została utracona lub zmieniona, ponieważ nie rozpoznajesz siebie jako osoby, która kiedyś miała tak wielkie oczekiwania.

Posiadanie wspaniałych planów życiowych może być zarówno inspirujące, jak i problematyczne dla Twojej osobistej tożsamości. Mogą pomóc Ci zbudować siebie. Z drugiej strony mogą za bardzo rzutować na to, kim myślisz, że jesteś, ignorując w ten sposób okoliczności, które są kluczowe dla zrozumienia tego, co robisz i dlaczego to robisz.

Gdzie się podziała stara wersja Ciebie?

Pytanie o to, gdzie się podziała stara “Ty”, może być jednym z pierwszych pytań, które prowadzą do ponownego spotkania z samą sobą i do zaakceptowania tego, co wydarzyło się w przeszłości. Ewentualnie może to być pierwsza z serii wyrzutów pod adresem samej siebie, która prowadzi donikąd.

Aby Twoja podróż tożsamości była kreatywna, a nie represyjna, musisz wyposażyć się w narzędzia do tego. Dobry psycholog zapewni Ci niezbędne metody, aby zmienić niektóre z Twoich codziennych doświadczeń i nadać im znaczenie. Jeśli nie, będziesz dążyła do ideału, który jest całkowicie obcy rzeczywistości, w której żyjesz.