Fobia szkolna – dlaczego dzieci odrzucają szkołę?

Chłopiec - fobia szkolna

Co uczniowie myślą o szkole? To podstawowe pytanie pomaga nam zrozumieć stosunek uczniów do nauki. Jeśli zobaczą szkołę w pozytywnym świetle, będą zmotywowani do ciężkiej pracy. Łatwiej też będzie ich uczyć. Natomiast negatywne uczucia, a nawet w skrajnych wypadkach fobia szkolna wiążą się z nieefektywnym uczeniem się i odrzuceniem szkoły.

Różne badania pokazują nam alarmujące dane na temat odrzucenia szkoły przez uczniów. Fobia szkolna występuje na niespotykaną wcześniej skalę. Niektóre badania pokazują, że od 28 do 35 procent studentów nie chce chodzić na zajęcia. Statystyki te pokazują nam jak poważna jest ta sytuacja i że musimy rozwiązać ten problem, ponieważ motywacja jest niezbędna w procesie uczenia się.

Jest to jeszcze bardziej niepokojące jeśli przyjmiemy, że większość z nas, a w tym dzieci ma wrodzoną motywację do zdobywania wiedzy i samorealizacji. Szkoła jest instytucją, która z zasady powinna być przeznaczona do zaspokojenia tej potrzeby. Jednak tak nie jest, co prowadzi nas do wniosku, że muszą istnieć pewne czynniki, które negatywnie wpływają na postrzeganie szkoły przez uczniów.

Dlaczego niektórzy uczniowie odrzucają szkołę

Fobia szkolna stanowi główny czynnik, który w dużej mierze tłumaczy odrzucenie szkoły przez uczniów. Uczęszczanie do szkoły powoduje wysoki poziom stresu u uczniów, co wywołuje reakcję unikania. Dzieje się tak, gdy ciało czuje, że lęk postrzegany przez uczęszczanie do szkoły jest ważniejszy niż satysfakcja, jaką uzyskujemy z uczenia się i samorealizacji, jaką odczuwamy gdy idziemy na zajęcia.

Musimy pamiętać, że negatywne i krótkoterminowe aspekty (takie jak fobia szkolna) mają większą siłę niż długoterminowe pozytywne bodźce (takie jak samorealizacja związana z chodzeniem do szkoły).

Dlaczego fobia szkolna tak często dotyka uczniów? Aby przeanalizować tę kwestię, najlepiej zmienić naszą perspektywę. Musimy postawić się w sytuacji dziecka, które chodzi na lekcje. Jeśli to zrobimy od razu zrozumiemy, że mają zbyt przeładowany plan zajęć, presję dobrych wyników, nudne zajęcia i małą motywację.

“Fobia szkolna jest jednym z głównych powodów, dla których niektórzy uczniowie odrzucają szkołę”.

Płacząca dziewczynka

Harmonogram zajęć

Dzieci wstają codziennie od poniedziałku do piątku, aby być na lekcjach przez 6 do 8 godzin. Oprócz tego muszą wykonywać serię zadań domowych każdego dnia, kiedy wracają do domu. Zajmuje to kolejne 2 do 4 godzin. A jeśli chcą zdać sprawdziany, będą musiały uczyć się przez około godzinę dziennie.

Jeśli dodamy to wszystko, otrzymamy około 50 do 65 godzin tygodniowo, znacznie dłużej niż legalny tydzień roboczy. Ponadto wielu rodziców zajmuje resztę czasu swoich dzieci zajęciami pozalekcyjnymi. Powoduje to ogromny niepokój ze względu na to, że nie mają dla siebie wolnego czasu. To z kolei powoduje odrzucenie szkoły i wszystkiego, co ona reprezentuje. Szkoła nie jest dla nich interesująca, niezależnie od tego jak bardzo może być związana z ich wiedzą. Czas wolny jest niezbędny dla każdego dziecka.

Fobia szkolna: Wysoka presja dobrych wyników

Nasz system edukacyjny korzysta z systemu oceny, który zazwyczaj zapewnia raporty w formie liter lub cyfr związanych z wynikami szkoły. To bardzo konkurencyjny system. Ci, którzy mają dobre oceny są chwaleni a ci, którzy mają złe oceny, są upominani.

Ponadto mamy silną tendencję do przypisywania tych niepowodzeń lub sukcesów tylko uczniowi. A w rzeczywistości to nauczyciele są odpowiedzialni za swoich uczniów.

Ta sytuacja powoduje napięcie u uczniów. Czują się pod presją, aby uzyskać najlepsze oceny w klasie. Zapominają, że ich ostatecznym celem jest uczenie się, przyswajanie wiedzy i nabywanie umiejętności wyszukiwania informacji i zasobów. Z tego powodu ci, którzy nie spełniają oczekiwań dotyczących wyników mogą czuć się sfrustrowani.

Wyobraź sobie szkołę, która zamiast zmuszać uczniów do zdawania egzaminów koncentruje się na ich zaletach i wzmacnia ich mocne strony. Łatwo sobie wyobrazić, że niepokój związany z dobrymi wynikami zniknie. Nie będą musieli przestrzegać wysokich standardów i nie będą już postrzegać ocen ani testów jako zagrożeń.

Zajęcia oparte na biernym uczeniu się

Ten czynnik nie ma bezpośredniego wpływu na fobię szkolną, ale pośrednio zachęca uczniów do odrzucenia szkoły. Jeśli zajęcia nie są wystarczająco ekscytujące i interesujące, motywacja do nauki spada. Oznacza to, że w obliczu minimalnego poziomu lęku, jakiekolwiek pragnienie nauki przez uczniów zniknie.

Podczas zajęć nauczyciele zazwyczaj wygłaszają wykłady a uczniowie muszą zapamiętać te informacje, niczego przy tym nie kwestionując. W rzeczywistości wiele razy refleksja nie jest pochwalana. Uczniowie uczą się pobieżnie. Ten rodzaj uczenia się jest naprawdę nudny i mało motywujący. To nie różni się od innych zadań, takich jak zapamiętywanie listy liczb.

nauczyciel i uczniowie

Aby uczniowie czuli się zmotywowani do nauki, nowa wiedza musi być im odpowiednio podana. Osiąga się to poprzez aktywne uczenie się. Powinniśmy zachęcać ich do odkrywania intuicyjnych teorii, aby zobaczyć rzeczywistość w nowy sposób. Dobry system edukacyjny to taki, który nie wzbudza uczuć niepokoju. Ponieważ nie możemy zmusić ich do nauki, samorealizacja musi być wewnętrzną motywacją, która ich nakręca.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Tyrrell, M. (2005). School phobia. The Journal of School Nursing : The Official Publication of the National Association of School Nurses. https://doi.org/10.1177/10598405050210030401
  • Van Ameringen, M., Mancini, C., & Farvolden, P. (2003). The impact of anxiety disorders on educational achievement. Journal of Anxiety Disorders. https://doi.org/10.1016/S0887-6185(02)00228-1
  • Russ, S. J., Herbert, J., Cooper, P., Gunnar, M. R., Goodyer, I., Croudace, T., & Murray, L. (2012). Cortisol levels in response to starting school in children at increased risk for social phobia. Psychoneuroendocrinology. https://doi.org/10.1016/j.psyneuen.2011.07.014
  • Flakierska-Praquin, N., Lindström, M., & Gillberg, C. (1997). School phobia with separation anxiety disorder: A comparative 20- to 29- year follow-up study of 35 school refusers. Comprehensive Psychiatry. https://doi.org/10.1016/S0010-440X(97)90048-1
Scroll to Top