Carol Dweck: nastawienie na trwałość i rozwój

Doktor Carol Dweck twierdzi, że istnieją dwa rodzaje nastawienia, które definiują myślenie: nastawienie na trwałość i nastawienie na rozwój. Pierwszy termin odpowiada skrystalizowanej idei tego, czym jesteśmy i możliwości, które jesteśmy w stanie rozwinąć. Drugi odnosi się do podejścia, dzięki któremu możliwy jest ciągły rozwój i zmiana.

Dr Dweck jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Stanforda. Jst uważana za autorytet w dziedzinie osobowości, motywacji i rozwoju psychospołecznego. Jej koncepcje nastawienia na trwałość i nastawienia na rozwój zostały po raz pierwszy opisane w jej książce Mindset: The New Psychology of Success.

Wszyscy przyjmujemy pewne perspektywy dotyczące naszych możliwości. Niektórzy z nas myślą, że posiadamy wrodzone zdolności i że to jest decydujący czynnik. W takich przypadkach obowiązuje nastawienie na trwałość. Inni zakładają, że praca, trening i wytrwałość zwiększają ich możliwości. Tak wygląda nastawienie na rozwój.

„Często, jeśli czujemy presję braku nastawienia na rozwój, mamy tendencję do skupiania się na tym, czego nie możemy kontrolować. O wiele bardziej przydatne jest skupienie się na tym, na co mamy wpływ” .

-Izabela Venour-

Nastawienie na trwałość

Dr Carol Dweck zwraca uwagę, że osoby o nastawieniu na trwałość uważają, że ich inteligencja, osobowość i charakter są cechami nieodłącznymi i statycznymi. Wychodzą z założenia, że są zdeterminowani do czegoś od urodzenia i że to się nie zmienia z czasem. W efekcie potwierdza się.

Przesłanka ta ma istotne konsekwencje w sposobie, w jaki jednostka podchodzi do rzeczywistości i kieruje swoją egzystencją. Najbardziej decydujące jest to, że ostatecznie nie szuka i inicjuje żadnej zmiany ani poprawy jako takiej. Skupia się raczej na unikaniu porażek niż na promowaniu postępu.

Jeśli tego typu osoby nie osiągają czegoś za pierwszym podejściem, porzucają to. Nie trwają w działaniach, ponieważ myślą, że nigdy nie będą w stanie przekroczyć pewnych granic. Odrzucają krytykę i informacje zwrotne, ponieważ postrzegają je jako wyrzut i próbę zminimalizowania ich bytu. Prowadzi to do odrzucania przez nich wyzwań.

Nastawienie na rozwój

Z drugiej strony osoby z nastawieniem na rozwój mają elastyczne wyobrażenia o własnych zdolnościach i umiejętnościach. Zakładają, że rozwój jest procesem ciągłym, a indywidualny potencjał to nieznane terytorium. Odkrywają nowe horyzonty poprzez naukę, pracę i wytrwałość.

Wszystko to motywuje ich do robienia postępów. Dążą do zwiększenia swojego potencjału i nie poddają się łatwo w obliczu niepowodzeń. Ponadto są przekonani, że błąd lub awaria nie powinny być interpretowane jako ostateczny fakt, ale jako niezbędne ogniwo w niekończącym się procesie.

Osoby te są również otwarte na nowe wyzwania i nie paraliżuje ich niepewność. Co więcej, nie boją się porażki. To dlatego, że polegają bardziej na osobistym wysiłku niż na rzekomych wrodzonych zdolnościach. Dlatego są zawsze bardziej zmotywowani do dalszej pracy, aby osiągnąć to, czego szukają.

Carol Dweck: definiujące przekonanie

Nastawienie na trwałość i nastawienie na rozwój to różne przekonania, jakie dana osoba ma na temat własnej tożsamości i wyników. To także decyzje, które z różnych powodów wszyscy podejmujemy. Oczywiście jest to związane z postrzeganiem wystarczalności lub niedostateczności w nas samych.

Każda mentalność staje się znacznie bardziej widoczna w trudnych sytuacjach. To właśnie w takich momentach ludzie decydują, czy wybrać nastawienie na trwałość i powiedzieć „nie dam rady” lub „nie jestem wystarczająco dobry, aby pokonać tę przeszkodę”. Lub wybierają nastawienie na rozwój i podejmują wyzwanie, aby stawić czoła problemowi i zacząć szukać rozwiązań.

Podejście „mogę” jest typowe dla nastawienia na rozwój. Nie gwarantuje to dobrych rezultatów, ale opiera się na założeniu, że warto próbować. W końcu każdy rodzaj wysiłku zawsze wniesie coś pozytywnego. Na przykład doświadczenie i uczenie się.

W swojej książce dr Carol Dweck zauważyła, że dzieci, które otrzymują pochwały typu „Świetna robota! Jesteś taki mądry!” mają tendencję do rozwijania bardziej trwałego nastawienia. Z drugiej strony ci, którzy słyszeli słowa typu „Świetna robota! Napracowałeś się”, mają tendencję do rozwijania nastawienia na rozwój. W efekcie kluczem jest podkreślenie pracy bardziej niż wyniku.