Bycie silnym w rodzinie - dlaczego jest uciążliwe?

W każdej rodzinie jest osoba, która ostatecznie przejmuje rolę silnego, twardego, stałego i niestrudzonego dostawcy. Jednak ta rola ma swoje konsekwencje, być może większe niż mogłoby się wydawać.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 25 kwietnia, 2023

W każdej rodzinie jest zwykle silna osoba. Co bycie silnym to tytuł, którego niełatwo się pozbyć lub go przekazać. Jest kilka powodów, dla których ktoś staje się najsilniejszym w rodzinie. Czasami dzieje się tak dlatego, że są dobrzy w rozwiązywaniu problemów lub mają wysokie poczucie solidarności. Innym razem może to być spowodowane tym, że są starsi lub mają więcej wolnego czasu.

Bez względu na przyczynę, naturalnie zakłada się, że można na nich narzucić ciężar każdego kryzysu i najbardziej złożonych trudności. Czasami silna osoba w rodzinie jest całkowicie szczęśliwa, mogąc przyjąć tę rolę. Jednak w innych sytuacjach bycie silnym nie jest odbierane całkiem pozytywnie. Niemniej jednak nadal oczekuje się, że dana osoba nadal będzie odgrywać tę rolę, nawet jeśli wiąże się to ze znacznymi kosztami z jej strony. Wtedy sprawa staje się problematyczna.

Bycie silnym w rodzinie

Bycie silną osobą w rodzinie jest zwykle rolą przypisywaną bez uprzedniej zgody lub decyzji o jej wsparciu. Rzeczywiście, często zdarza się, że niektóre osoby w rodzinie są bardziej skłonne do rozwiązywania problemów i są w tym skuteczne. Biorąc pod uwagę ten fakt, inni zaczynają delegować im kryzysy.

To niekoniecznie jest zła rzecz. W końcu niektórzy ludzie mają większą zdolność pokonywania trudności. Staje się jednak problematyczne, gdy komuś zostaje przypisana ta stała rola i bez wątpienia staje się powiernikiem wszelkich problemów, dużych i małych, w rodzinie.

Sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana, gdy członkowie rodziny żądają, aby przyjęli tę rolę, co sprawia, że czują się winni, jeśli stawiają opór lub odmawiają. W rzeczywistości inni członkowie rodziny często przyjmują dziecinne postawy i są całkiem szczęśliwi, że rezygnują z części swojej niezależności. Uważają to za wygodne. Rzeczywiście, wszystko układa się im bardzo dobrze, ale niekoniecznie dla osoby, która musi być silna.

Jeśli się tym nie zajmą, nikt się tym nie zajmie

Osoba, która przyjmuje na siebie rolę silnej w rodzinie, może również przyczynić się do problemu swoim stosunkiem do faktu, że inni obciążają ją obowiązkami. Często uciekają się do postawy „Jeżeli ja się tym nie zajmę, to nikt tego nie zrobi”, co jest prawdą. To dlatego, że sytuacja weszła w taką dynamikę i w efekcie, jeśli silny nie przejmie sterów, nikt tego nie zrobi. Jeśli tak się stanie, wszystko pójdzie nie tak.

W tego rodzaju zachowaniach są elementy manipulacji. W efekcie silny staje się (często nieświadomie) narzędziem większości. Dlatego tworzy się błędne koło, które powraca do sytuacji. Dynamika zmienia się tylko wtedy, gdy schemat jest zepsuty. Zwykle dzieje się tak tylko wtedy, gdy silny nie może już dłużej wytrzymać. Ewentualnie mogą doznać pewnego rodzaju urazu psychicznego, który uniemożliwia im dalsze przyjmowanie tej roli.

Łamanie schematu

Czasami potrzebna jest też silna osoba w rodzinie. W rzeczywistości możliwe jest, że w pewnym momencie ich życia ich pragnienia i uczucia zostały zignorowane, więc teraz stają się widoczni, robiąc wiele dla innych. Daje im miejsce w rodzinie.

W rzeczywistości żadna osoba w rodzinie nie powinna być silna. Jednak często pozostają w tej pozycji z powodu poczucia winy. Niemniej w każdej sytuacji powinni zadać sobie pytanie, w jakim stopniu inni naprawdę potrzebują pomocy z zewnątrz i jakiej pomocy potrzebują. Mając to na uwadze, mogą, ale tylko od czasu do czasu, wnosić ograniczony wkład, jeśli pomagają.

Wszyscy powinniśmy być w stanie podróżować własnymi ścieżkami. W końcu jesteśmy dorośli i wszyscy musimy być za siebie odpowiedzialni. Oczywiście czasami możemy otrzymać pomoc, ale zawsze powinna ona być tylko tymczasowa i specyficzna dla danego problemu. Nie ma nic dobrego, gdy inni biorą na siebie nasze problemy, a my nie bierzemy odpowiedzialności za konsekwencje naszych działań.