Eksperymenty z urządzeniem o nazwie stimoceiver są jednymi z najbardziej kontrowersyjnych eksperymentów neuronaukowych wszech czasów. Są jednak również dość fascynujące.
Aby je przeprowadzić, hiszpański naukowiec José Manuel Rodríguez Delgado wszczepił urządzenie, które sam wynalazł (czyli własnie stimoceiver), do mózgu zwierzęcia, aby kontrolować jego zachowanie.
Mówiąc prościej, urządzenie to pozwala kierować zachowaniem organizmów biologicznych na odległość. Działa jak pilot zdalnego sterowania, który po aktywacji powoduje bodźce elektryczne w niektórych obszarach mózgu. Sprawia, że zwierzę lub człowiek zachowują się w bardzo specyficzny sposób.
José Manuel Rodríguez Delgado był mocno krytykowany za swój wynalazek, chociaż jego celem było pogłębienie zrozumienia naszego mózgu i otwarcie drogi do rehabilitacji niektórych jego funkcji. Spekulowano, że tak naprawdę szukał aparatu, który mógłby manipulować czyimś umysłem i sterować bądź warunkować zachowania danej osoby.
„To, co widzisz i to, o czym czytasz, nie jest tym, co się dzieje.”
– Donald J. Trump –
Eksperyment z czipem stimoceiver
Po stworzeniu stimoceivera, doktor Rodríguez Delgado przeprowadził eksperyment, który przyniósł mu uznanie na całym świecie. Miało to miejsce w maju 1965 roku w Kordobie, w Hiszpanii. Rodriguez wybrał arenę do walki byków jako miejsce, w którym przystąpi do testowania swojego nowego urządzenia.
Arena była niewielka i było tam około 12 świadków. Badacz do swojego eksperymentu z czipem stimoceiver wybrał byka o imieniu Lucero. Świadkowie twierdzą, że kilku torreadorów zaczęło zaczepiać byka, machając przed nim peleryną, podczas gdy naukowiec czekał za barierką zabezpieczającą.
Następnie wyszedł on na arenę, ubrany w koszulę i krawat, z pilotem w dłoni. Powoli zbliżył się do Lucero, a byk, ujrzawszy go, zaatakował z wściekłością.
Kiedy byk był wystarczająco blisko, naukowiec aktywował pilota. To spowodowało porażenie prądem bezpośrednio w mózgu Lucero, który natychmiast się zatrzymał. 23 maja, po eksperymencie, doktor José Manuel Rodríguez Delgado znalazł się na okładce „New York Timesa”. Wszyscy dowiedzieli się, że istnieje sposób na kontrolowanie czyjegoś mózgu.
Wynalazca urządzenia stimoceiver
Doktor José Manuel Rodríguez był stypendystą Uniwersytetu Yale od 1946 roku. W 1950 roku, w odpowiedzi na zaproszenie naukowca Johna Fultona, dołączył do wydziału fizjologii tego uniwersytetu. Dziesięć lat później testował już swój nowy czip stymulujący stimoceiver.
Pierwsze eksperymenty przeprowadził na kotach, a następnie na małpach. Świadkowie twierdzą, że Rodriguez zmieniał je w bezmyślne stworzenia, które zrobią wszystko, co im karze. Po testach odbył się publiczny pokaz na arenie w Kordobie. Właśnie w tym momencie cały świat mógł docenić niesamowity przełom, jakiego dokonał.
Delgado pokazał, że możliwe jest wytworzenie ukierunkowanej stymulacji radiowej w mózgu, w szczególności w hipokampie. W tym celu wszczepił do mózgu mały nadajnik radiowy, którym można było następnie operować za pomocą pilota. To wszystko wydaje się dość proste, a jednocześnie tak złożone.
Testy na zwierzętach i ludziach
Pod koniec lat 40 doktor Rodriguez Delgado mówił po raz pierwszy o możliwości zdalnego kontrolowania zachowania drugiej osoby. Później miał okazję udać się na wyspę Hall na Bermudach.
Tam udało mu się wszczepić małe czipy do mózgów całej grupy małp gibonowatych. Niedługo potem mógł kontrolować zachowanie tych zwierząt do tego stopnia, że kilka z nich zbuntowało się nawet przeciwko samcom alfa. Jest to coś, co nigdy nie zdarza się w naturze.
Następnie zaczął eksperymentować z ludźmi w 1952 roku. Podmiotem badań byli chorzy umysłowo pacjenci ze szpitala Rhode Island w stanie Massachusetts. Jako uzasadnienie Rodrigues stwierdził, że eksperymentował tylko z pacjentami, dla których nauka nie mogła już nic zrobić.
Kontrowersyjny eksperyment
Większość wyników eksperymentów przeprowadzonych za pomocą układu stymulującego zapisano w książce Physical Control of the Mind: Toward a Psychocivilized Society, opublikowanej przez doktora Rodrigueza Delgado w 1969 roku. W książce wspomina on o 25 implantach wszczepionych ludziom, z których większość cierpiała na schizofrenię i epilepsję.
Zwrócił on uwagę, że nadajniki radiowe mogą pozostawać w mózgu tak długo, jak długo żyje pacjent poddany badaniu. Czip jest w stanie generować wiele stanów i emocji, takich jak radość, głęboka koncentracja i ekstremalne odprężenie.
Rodriguez został później oskarżony o bycie częścią programu CIA, którego celem było kontrolowanie ludzkiego umysłu. Nikt jednak nie wie, czy oskarżenie było prawdziwe, czy nie. Wiemy natomiast, że czip stymulujący służył jako prekursor dla innych urządzeń, które są obecnie w fazie testów.
Mogą one być w stanie poprawić warunki schorzeń, takich jak choroba Parkinsona i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD).
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Diéguez, A. (2017). Transhumanismo: la búsqueda tecnológica del mejoramiento humano. Herder Editorial.