Satysfakcja: najmniej popularna emocja w Twoim mózgu

Czy wiesz, że najpotężniejszą emocją w człowieku jest satysfakcja? Nasze mózgi nie są zaprogramowane, abyśmy odczuwali ją zbyt często. Chcesz wiedzieć dlaczego?

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 23 listopada, 2022

Kiedy ostatnio czułeś się usatysfakcjonowany? Jest wysoce prawdopodobne, że trudno będzie Ci przypomnieć sobie konkretny moment. Dość trudno jest osiągnąć punkt, w którym czujesz, że wszystko idzie po Twojej myśli. Dziś omówimy, czym dokładnie jest satysfakcja.

Czy tak rzadkie poczucie satysfakcji oznacza, że jesteś masochistą? Odpowiedź brzmi: tak. To dlatego, że ludzki mózg nie jest zaprogramowany na odczuwanie satysfakcji tyle razy, ile byśmy chcieli. Badania dowiodły, że kiedy czujemy się usatysfakcjonowani, przestajemy szukać ulepszeń i dalszych korzyści. Innymi słowy, stajemy się samozadowoleni i mniej kreatywni.

Dlatego najbardziej intensywną i niezwykłą ludzką emocją jest ta, której nam odmówiono. To wyjaśnia, dlaczego mamy obsesję na punkcie perfekcji, dlaczego niektórzy z nas cierpią na syndrom oszusta i dlaczego rzadko jesteśmy zadowoleni ze wszystkiego, co robimy. W związku z tym zawsze odczuwamy niemal wrodzoną potrzebę „ulepszania” siebie i robienia czegoś trochę lepiej.

Satysfakcja to Święty Graal, o który walczymy każdego dnia, ale rzadko go osiągamy.

Kuzynka szczęścia

Satysfakcja to chęć osiągnięcia czegoś i zdobycie tego. Satysfakcja to odkrycie, że nagle wszystkie nasze oczekiwania zostały spełnione. Zadowolona osoba wibruje i promienieje radością i dobrym samopoczuciem, ponieważ czuje się dobrze z tym, co osiągnęła lub z tym, co ją otacza. W jej zachowaniu nie ma ani jednej rysy czy pęknięcia, w które mógłby wkraść się dyskomfort lub niepokój.

W swoim codziennym życiu doświadczasz chwilowych satysfakcji, które w pewnym sensie dają Ci poczucie radości i równowagi. Na przykład możesz być zadowolony, że Twój ekspres do kawy działa i codziennie zapewnia Ci filiżankę pysznej kawy. Cieszysz się również, że masz pracę, dobrych przyjaciół oraz szczęśliwe i zdrowe dzieci.

Dlatego też możemy Ci wybaczyć teorię, że satysfakcja i szczęście to dwie strony tej samej monety. Są to dwie różne emocje. Uzupełniają się jednak nawzajem.

Satysfakcja to ocena poznawcza, której dokonujesz weryfikując, czy określony wymiar jest dostosowany do Twoich życzeń i oczekiwań. Z drugiej strony szczęście jest okazjonalnym intensywnym przeżyciem emocjonalnym, znacznie bardziej ulotnym niż satysfakcja.

Satysfakcja jest korzystniejsza niż szczęście

Twoim celem w życiu nie powinno być „bycie szczęśliwym”, ale zadowolenie z siebie i życia, które masz. Koncepcja ta buduje fundamenty prawdziwego dobrostanu psychicznego. Daniel Kahneman, psycholog i laureat Nagrody Nobla, przekazał to samo przesłanie w niektórych swoich badaniach, a także w swoich podcastach.

Jako ludzie dość często skupiamy się na celach, takich jak dobra praca z wysokimi dochodami, a później odkrywamy, że nic z tego nie czyni nas naprawdę szczęśliwymi. Problem leży w naszym skupieniu. Satysfakcja jest najbardziej inspirującą emocją i tą, która może zapewnić nam trwalsze poczucie pozytywności.

Problem polega na tym, że większości z nas nie jest łatwo czuć się z czegoś naprawdę usatysfakcjonowanym. Jesteśmy niezwykle wymagający i możemy szukać satysfakcji w niewłaściwych obszarach, na terytoriach, które bardziej karmią niepokój niż spokój.

Trudność w odczuwaniu satysfakcji

Byłoby fantastycznie czuć się usatysfakcjonowanym przez cały czas. Niemniej jednak nasze mózgi nie są zaprogramowane, abyśmy czuli się w ten sposób. Wolą, abyśmy kontynuowali rozwijanie zachowań związanych z wysiłkiem i doskonaleniem. Potwierdza to badanie opublikowane w „ Przeglądzie Psychologii Ogólnej”.

Nasi przodkowie musieli przezwyciężyć tysiące trudności i wyzwań oraz przekształcić swoje środowiska, aby zapewnić sobie przetrwanie. Gdyby byli zadowoleni z życia w jaskini, polowania i zbierania nasion, prawdopodobnie nie bylibyśmy tu, gdzie jesteśmy teraz.

Jako istoty ludzkie nigdy nie będziemy w pełni usatysfakcjonowani, ponieważ potrzebujemy więcej bodźców do dalszego rozwoju i doskonalenia. Do tego dochodzi ludzka cecha negatywności. Oznacza to, że nasze umysły są naturalnie skupione na zwracaniu uwagi na negatywy, a nie na pozytywy. Pozwala nam to przewidywać ryzyko i opracowywać strategie ograniczające wszelkie zagrożenia, z jakimi możemy się spotkać.

Koszt wszystkich tych uprzedzeń często przekłada się na nadmierny ciężar niepokoju, z którym jesteśmy zmuszeni sobie radzić.

Dobre samopoczucie pośród niezadowolenia

Niezadowolenie sprzyja rozwojowi naszego gatunku. Gdybyśmy nigdy nie doświadczyli tego rodzaju nieprzyjemnego i irytującego uczucia, bylibyśmy w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z innymi. Nie podejmowalibyśmy żadnego wysiłku i poddalibyśmy się bez walki. Kluczem jest znalezienie równowagi.

Najważniejsze to czuć satysfakcję z życia, które się ma. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest czuć, że to, kim jesteś i co masz, jest akceptowalne i wystarczające. Oczywiście życie to nie bajka i są aspekty, nad którymi trzeba jeszcze trochę popracować.

Niezadowolenie generowane przez codzienną rutynę jest do zniesienia. Na przykład bycie niezadowolonym z bieżącego projektu, nad którym pracujesz, motywuje Cię do poprawy.

Dobrze jest zdać sobie sprawę, że wciąż musisz się wiele nauczyć i że czujesz się niezadowolony z siebie, ponieważ istnieje nieskończona liczba rzeczy do odkrycia, ulepszenia i nauczenia się. Cień dyskomfortu pozwala w pewnym momencie dojść do swojej najlepszej wersji. Ale oczywiście dopiero po zainwestowaniu wysiłku i pracy.