Lęk społeczny i alkohol: zbyt częste połączenie

Fobia społeczna jest zaburzeniem, które można leczyć i przezwyciężyć za pomocą psychoterapii, a czasem także leków. Ci, którzy nie otrzymują opieki, są bardziej narażeni na ryzyko, zwłaszcza gdy problem łączy się z innymi czynnikami.

Fobia społeczna lub lęk społeczny to zaburzenie charakteryzujące się nadmiernym niepokojem przed interakcjami z innymi ludźmi. Z tego powodu chorzy mają tendencję do izolowania się. Można powiedzieć, że w swojej najbardziej skrajnej formie lęk społeczny jest patologiczną nieśmiałością. W tym przypadku zahamowanie osiąga niezwykłe nasilenie.

Niestety, wiele osób cierpiących na fobię społeczną ucieka się do niewłaściwych środków, aby przezwyciężyć swoje zaburzenie. Jednym z nich jest alkohol. Substancja ta działa odhamowująco. Stanowi więc szybką ścieżkę redukcji objawów lęku społecznego.

Lęk społeczny jest przez to często ścieżką do alkoholizmu. Jest to niezwykle poważna sytuacja, ponieważ dodaje kolejny problem do jednego już istniejącego. Co więcej, jest to choroba trudna do wyleczenia i wyeliminowania. Jednostka doświadcza poważnych trudności w kontaktach towarzyskich, więc samoleczenie alkoholem zapobiega pogorszeniu się konsekwencji.

Lęk społeczny

Lęk społeczny jest również znany pod innymi nazwami, takimi jak fobia społeczna lub patologiczna nieśmiałość. Jak wspomnieliśmy wcześniej, jest to zaburzenie, którego głównym przejawem jest unikanie kontaktu z innymi ludźmi. Chory doświadcza skrajnego strachu, przede wszystkim przed negatywną oceną innych. Ten strach przybiera formę uczucia wstydu lub zahamowania.

Publikacja Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego mówi, że osoba cierpiąca na to zaburzenie wykazuje niezwykle oczywiste objawy, gdy jest otoczona innymi osobami. Wśród nich mogą wystąpić:

• Zawroty głowy.
• Wstyd.
• Drżenie.
• Pocenie się.
• Jąkanie się.
• Pustka w głowie.
• Ból brzucha.
• Sztywna postawa ciała.
• Trudność w nawiązywaniu kontaktu wzrokowego.

Powyższe objawy jedynie potęgują problem, ponieważ jedną z obaw osób cierpiących jest to, że inni zauważą ich strach. Jednostka czuje się naprawdę źle, kiedy się rumieni lub jąka, ponieważ są to reakcje, których nie da się ukryć.

Należy również ocenić dysfunkcjonalne konsekwencje strategii stosowanych w celu maskowania tych objawów. Na przykład pocenie się powoduje, że osoba cierpiąca na tę chorobę zakrywa swoje ciało. Ale to oznacza, że poci się jeszcze bardziej. Sytuacje te często prowadzą do izolacji. Nie chodzi o to, że osoby z lękiem społecznym nie chcą wchodzić w interakcje z innymi, ale czują, że nie są w stanie tego zrobić.

Fobia społeczna i alkohol

Przeprowadzono kilka badań dotyczących związku między lękiem społecznym a alkoholem. Sugerują one, że te dwa problemy są często ze sobą powiązane. Potwierdzają to badania psychiatrów, Enzo Cascardo i Pablo Resnik, z Anxiety Medical Research Center w Argentynie.

Eksperci ci przeprowadzili badanie z udziałem 384 pacjentów, u których zdiagnozowano fobię społeczną. Odkryli, że w 81 procentach przypadków istniała współchorobowość lub współistnienie dwóch lub więcej problemów. Odkryto również, że w większości dotyczyło to połączenia alkoholizmu lub depresji z lękiem społecznym. Doprowadziło to naukowców do wniosku, że lęk społeczny jest zaburzeniem, które prawie zawsze pojawia się wraz z innymi.

W swoich badaniach Cascardo i Resnik stwierdzili, że 39,6 procent osób z fobią społeczną nadużywa pewnych substancji. 10,9 proc. osób cierpiących na patologiczną nieśmiałość wykazywało spożywanie alkoholu bez uzależnienia. 23,9 procent z nich wykazywało natomiast uzależnienie. Jasne więc jest , że istnieje relacja między tymi dwoma warunkami.

Ci sami specjaliści w swojej książce Ansiedad, Estrés, Panico y Fobias 100 Preguntas 101 Repuestas (Stres, panika i fobie. 100 pytań, 101 odpowiedzi) stwierdzili, że w okresie dojrzewania również istnieje związek między lękiem społecznym a spożywaniem alkoholu. Wynika to z faktu, że niektórzy młodzi ludzie wielokrotnie wybierają alkohol, aby stawić czoła wyzwaniom związanym z zaburzeniem, zwiększając tym samym swoje ryzyko uzależnienia.

Niewłaściwa ścieżka

Niektóre osoby, które cierpią na fobię społeczną, decydują się na izolację i jedynie minimalne interakcje z innymi. Inni szukają strategii, aby ich patologiczna nieśmiałość nie doprowadziła ich do samotności. Niestety alkohol postrzegają jako szybką i pozornie skuteczną opcję przezwyciężenia problemu, która przynosi natychmiastowy skutek.

Jednym z najbardziej niepokojących aspektów tej sytuacji jest to, że wiele osób cierpiących na lęk społeczny nadużywa alkoholu nie zdając sobie z tego sprawy. Niektórzy uważają, że wypicie kilku drinków przed pójściem na rodzinne spotkanie jest zupełnie normalne. Mogą być przekonani, że nie ma nic złego w konieczności picia alkoholu, aby poprawić swoją pewność siebie, by porozmawiać z kimś, a nawet po prostu zatańczyć.

Alkohol blokuje samokrytykę, działa przeciwlękowo i rozwiązuje język. Wiele osób postrzega to jako sposób na pozbycie się uczucia intensywnego strachu. W praktyce stanowi to skuteczne samoleczenie. Dlatego eksperci uważają, że osoba cierpiąca na patologiczną nieśmiałość jest bardziej narażona na rozwój alkoholizmu.

Niestety często jest to droga bez powrotu. Inni muszą podjąć ogromne wysiłki, aby pozbyć się problemu. W związku z tym eksperci sugerują, że musimy zrozumieć, że lęk społeczny i skrajna nieśmiałość nie są cechami charakteru, ale stanowią zaburzenie. Dlatego najrozsądniejszym postępowaniem jest terminowe skonsultowanie się ze specjalistą.