Twój rozwój osobisty i środowisko

Często to Twoje własne środowisko stawia mur, aby zatrzymać Twój osobisty rozwój. Jednak umiejętność pójścia dalej i pokonania oporu własnego i innych jest kluczem do Twojego dobrego samopoczucia i szczęścia.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog i dziennikarz Sara Clemente.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Człowiek rozwija się w interakcji z otoczeniem, o ile spełnione są ku temu warunki. Jest to Twój rozwój osobisty. Jednak mogą Cię ogarnąć lęki, które spowalniają i zamrażają Twoje postępy. Opóźniają one ten proces. Dlatego dążenie do realizacji marzeń i ułatwiania postępu powinno być priorytetem.

Niewątpliwie słyszałaś o zjawisku, jakim jest strefa komfortu. To bezpieczny teren, na którym czujesz się komfortowo, ponieważ go znasz i zazwyczaj nie musisz stawiać czoła nowym lub nieoczekiwanym sytuacjom. Czujesz się spokojna i bezpieczna przy zwiększonym dobrym samopoczuciu. Jednak w miarę upływu czasu możesz zacząć odczuwać pewne frustracje. Na przykład, mówisz rzeczy takie jak „Żałuję, że nie zrobiłam X” lub „Szkoda, że nie spróbowałam Y”. Żałujesz, że nie zaryzykowałaś więcej, aby uzyskać pewne rzeczy, których obecnie nie masz.

Na swojej drodze do integralnego szczęścia od czasu do czasu czeka Cię zmiana pewnych aspektów swojego życia. Może nie są to radykalne zmiany, ale wiążą się z wyjściem ze strefy komfortu i odrobiną odwagi. To jak dotlenianie się, dawanie witalnej przestrzeni, sianie nasion możliwości i odczuwanie chwil szczęścia.

Jeśli jednak ograniczysz się do pozostawania na tej samej ścieżce, skończysz jak stojąca woda, która stopniowo staje się mętna i zanieczyszczona. Promowanie ruchu i rozwoju osobistego jest kluczem do zdrowia i dobrego samopoczucia.

Zmiany, Twój rozwój osobisty i otoczenie

Ludzie wokół Ciebie są przyzwyczajeni do radzenia sobie z ustalonym modelem Twojej osoby. Na przykład, kiedy z Tobą rozmawiają, oczekują, że będziesz się zachowywać w określony sposób. To dlatego, że Cię znają i z biegiem czasu przyzwyczaili się do tego, jaka jesteś. Jeśli jednak ewoluujesz i przechodzisz zmiany, mogą czuć się niepewnie. Zwykle ta niepewność przejawia się krytyką i dezaprobatą. Jako ludzie często mamy problemy z akceptacją zmian.

Rozwój i wzrost fizyczny dzieci można zobaczyć gołym okiem. W związku z tym to zupełnie normalne, że dziecko ma różne potrzeby w miarę dorastania.

Jednak jesteś w wieku, w którym zmiany fizyczne nie są tak widoczne. Twoje ciało przestało rosnąć, ale Twój umysł nadal ewoluuje, w zależności od Twoich ambicji, motywacji, pragnień, osobowości, poziomu komfortu, czy sytuacji finansowej.

Eksperci od dziesięcioleci próbują wykazać nieodłączną potrzebę rozwoju i ewolucji człowieka. University of Texas przeprowadził badanie, które wykazało, że można zmierzyć tę zdolność dzięki serii instrumentów psychometrycznych.

To jasne, że ciągle się zmieniasz. W konsekwencji nie pozostajesz w tym samym stałym stanie przez dziesięciolecia. Ewolucja oznacza zmianę swojej postawy, zachowania lub celu. W związku z tym wszyscy kiedyś słyszeliśmy zarzuty typu „Co się stało? Wcześniej taka nie byłaś”, gdy ktoś chce, abyś wróciła do poprzedniego stanu.

Przykład rodziny

Wyobraź sobie nastolatka przyzwyczajonego do życia z nadopiekuńczymi, krytycznymi i negatywnymi rodzicami. Dopóki wszystko w domu pozostanie takie samo, czuje się dobrze, będąc od nich zależnym. Wszystko jest „w porządku”. Rozumiemy przez to, że nie będzie sporów rodzinnych.

Jednak gdy nastolatek staje się dorosły i rozwija się jako osoba, zdaje sobie sprawę, że nie zawsze może pozostać pod opieką rodziców. To nie jest odpowiednie dla jego osobistego wzrostu. Osiąga wiek, w którym czuje potrzebę samodzielności, decydowania o własnym sposobie myślenia, życia i działania.

Kiedy jego rodzice zdają sobie sprawę, że nie jest już pod ich kontrolą, zaczynają się problemy i wyrzuty. Mówią „Co się z Tobą dzieje? Wcześniej taki nie byłeś. Ostatnio sprawiasz tyle kłopotów”.

Jeśli osoba, która się rozwija, zaakceptuje wyrzuty i uzna, że jest winna, przestanie rosnąć i odda się w ręce innych, aby oni zarządzali jej życiem. Kiedy jednak zachowa niezależność, nie pozwalając rodzicom na wpływanie na siebie, zmieni swoje życie.

Przykład małżeństwa

Istnieją niezliczone przypadki zamężnych kobiet, które całkowicie oddały się rodzinie, zapominając o sobie, nie mając szansy na własne życie.

Mąż jest często tak do tego przyzwyczajony, że jeśli pewnego dnia jego żona zacznie doświadczać innych potrzeb i zachce mieć własną przestrzeń z dala od rodziny, zostanie ukarana i skrytykowana. Kobieta może usłyszeć: „Co się z Tobą dzieje? Byłaś wspaniałą matką/żoną. Chcę, żebyś wróciła do tego, jaka byłaś”. Lub „Twoi przyjaciele robią Ci pranie mózgu”, „Zaniedbujesz swoją rodzinę”.

Trzy filary rozwoju osobistego

John Whitmore przez długi czas był ojcem procesu zmiany, rozwoju osobistego, a przede wszystkim coachingu. Zasugerował ludziom potrzebę „oduczenia się”. Innymi słowy, odłożenia na bok części tych modeli, które zinternalizowaliśmy w naszych środowiskach, i stworzenie coś nowego. Przełamanie formy, by móc w pełni ruszyć do przodu.

Istnieją trzy filary tego ruchu, które przybliżą Cię do jego modelu:

• Świadomość. Sprzyjają temu Twoje własne zmysły, wartości, doświadczenia i emocje.
• Wiara w siebie. Odwaga, by uwierzyć w siebie i w zmianę.
• Odpowiedzialność. Promowanie osobistego rozwoju.

Odpieranie zarzutów

Wyrzuty i krytyka, które możesz otrzymać, gdy się rozwijasz, to nic innego jak lęki innych ludzi. Boją się utraty stabilności, którą mieli wcześniej. Za wszelką cenę chcą zachować rutynę, jaką mieli z ukochaną osobą. Z tego powodu postrzegają te zmiany jako przerażające.

Najważniejsze to nie wdawać się w kłótnie ani bójki. Musisz zrozumieć, że Twoi bliscy boją się utraty czegoś, z czego do tej pory byli zadowoleni. Jeśli zareagujesz złością i wdasz się w gorące dyskusje, nie osiągniesz niczego pozytywnego.

Dlatego najlepiej zachować spokój i wyjaśnić w sposób pewny i dojrzały nowe potrzeby, które teraz masz. Spraw, by inni zobaczyli, że zmieniłaś się przez lata i masz teraz inne pragnienia. Cokolwiek mówią, musisz iść naprzód z tym, czego chcesz – nic nie powinno Cię powstrzymywać.

Nie chodzi o przekonywanie ich czy wpadanie w złość. Chodzi po prostu o poinformowanie innych, czego chcesz i co zamierzasz zrobić. Jesteś wolną istotą i możesz sama decydować, co chcesz zrobić ze swoim życiem.

Zmiany nie są demonstrowane słowami, ale faktami i czynami. Musicie słuchać siebie nawzajem i zastanowić się, czy idziecie we właściwym kierunku, takim, który was spełnia i motywuje.

Paradoks rozwoju osobistego

Oto pewne porównanie, które pomoże Ci zrozumieć, jak ważny jest Twój rozwój osobisty.

Wyobraź sobie, że umieszczasz tygrysa w małej klatce. Gdy dorośnie, będzie miał inne potrzeby. Jeśli nie zmienisz klatki, nadejdzie czas, kiedy zwierzę nie będzie mogło dalej rosnąć. Klatka pozostanie mała, a tygrys będzie potrzebować innego miejsca do rozwoju. Nie będzie się mieścił w swoim dotychczasowym środowisku.

To samo dzieje się z Tobą. Ty też się zmieniasz. To, co było wcześniej warte zachodu, już nie jest. Może się to zdarzyć w wielu dziedzinach życia, na przykład Twoich przyjaźniach. Pewne rzeczy się zmieniają i ludzie, którzy kiedyś Cię uzupełniali i z którymi świetnie się bawiłaś, nie są Ci już tak bliscy.

University of Hull (Wielka Brytania) przeprowadził badanie, w którym stwierdzono, że rozwój osobisty jest podstawową potrzebą człowieka. Nie ma to nic wspólnego z postępem. Rozwój jest czymś szerszym, obejmuje całą osobę i zmysły.

Zdarza się to również w związku. Ktoś może do Ciebie pasować na pewnym etapie Twojego życia, ale kiedy się zmienisz, nie będzie już odpowiadał Twoim nowych wartościom. To samo dzieje się w rodzinie. Nadchodzi czas, kiedy ktoś, kto zawsze był zachwycony mieszkaniem ze swoją rodziną, teraz nie czuje się tam komfortowo. Może się to zdarzyć w wielu dziedzinach życia.

Walcz, aby dostać się tam, gdzie chcesz, dla swojego osobistego rozwoju. Wybierz środowisko, w którym możesz rozwijać swoje cnoty i szczęście.