Intuicja: trudno jej zaufać po rozczarowaniu
Twoja intuicja prawdopodobnie wiele razy zaprowadziła Cię w ślepy zaułek. Jeśli pójdziesz o krok dalej, być może zauważysz, że Twoja nieufność do własnych przeczuć ma wiele wspólnego z rozczarowaniami, które spotkały Cię w życiu.
Kiedy sprawy w Twoim życiu towarzyskim nie idą zgodnie z planem, pamiętaj o jednym: czasami nie możesz wszystkiego przewidzieć. Intuicja czasem zawodzi. Czasami jesteś w błędzie, a czasami masz rację, nawet nie mając zamiaru nikomu niczego udowadniać czy wyjaśniać. Racja nie zawsze jest pozytywna.
Jak często Twoja intuicja zdaje egzamin? „Wiedziałem/Wiedziałam!”. „A nie mówiłem/mówiłam!”. Kiedy to, co faktycznie dzieje się w Twoim życiu, pokrywa się z Twoimi przypuszczeniami czujesz satysfakcję. Odczuwasz zadowolenie z szybkiego (i darmowego) kompasu. W końcu potrafisz przewidzieć pewne rzeczy. Nie wszystko jest przypadkowe i nie wszystko jest niepewne.
Kiedy intuicja zawodzi, czujemy się bezradni
Spróbuj sobie przypomnieć chwile, kiedy Twoja intuicja Cię zawiodła. Twoje przypuszczenia okazały się nietrafione. Zadajesz sobie pytanie, co się stało? Idąc z taką pewnością siebie, nagle spadasz na ziemię. Jak to możliwe?
Kiedy Twoja intuicja zawodzi, część Ciebie czuje się bezradna. Dzięki skomplikowanemu kompasowi, który nie jest w stanie odróżnić północy od południa, ten nieprzewidywalny świat staje się niebezpieczny i trudny w nawigacji. Zwłaszcza jeśli szukasz autentycznych relacji, w których rządzi uczciwość. Relacji, w których druga osoba nie jest środkiem do celu, ale celem samym w sobie. Szukasz sposobu na nawiązanie relacji z innymi ludźmi, które są prawdziwe i autentyczne.
Oto miejsce, w którym życie zadaje Ci cios rozczarowania. Rzeczywistość uderza mocno, a siłę do ataku czerpie z Twojej naiwności. Ale nie chodzi o to, by czuć się naiwnym, dlatego że zaufało się tej części siebie, która rozumuje nie ujawniając swojego toku myślenia.
Nie możesz myśleć, że ufanie intuicji to synonim głupoty. Pamiętaj tylko, że rozczarowania zawsze były, są i będą obecne w naszym życiu. Są częścią zasad tej gry. Częścią Ciebie i strategii, których używasz do podejmowania decyzji. A Twoje decyzje… cóż, nigdy nie będą doskonałe.
Idea sprawiedliwego świata to fałszywe przekonanie
Na ogół nie możemy przewidzieć przyszłości, ponieważ rzadko mamy wszystkie niezbędne do tego informacje. Z drugiej strony mamy ograniczone zasoby, które są nadwyrężone przez ogrom informacji i możliwości. Wreszcie, kiedy wyobrażamy sobie lub interpretujemy rzeczywistość, w naszych umysłach aktywuje się szereg filtrów i przekonań.
Jeden z tych filtrów wiąże się z naszą tendencją do wierzenia, że żyjemy w sprawiedliwym świecie. Wierzymy w to szczególnie, gdy mamy szczęście i postrzegamy świat jako bardziej sprawiedliwy niż jest w rzeczywistości.
„Ludzie mają potrzebę wierzenia, że ich otoczenie jest sprawiedliwym i uporządkowanym miejscem, w którym ludzie zwykle dostają to, na co zasługują.”
-Melvin J. Lerner-
Wierzymy lub chcemy wierzyć, że dobre rzeczy przytrafiają się dobrym ludziom. Podobnie, chcemy wierzyć, że złe rzeczy zdarzają się tylko złym ludziom. Tak jakby świat był posłuszny jakiejś karmie lub cichej sprawiedliwości i jakby wszyscy dostawali tylko to, na co zasłużyli. Jednak to przekonanie, które ma tak wielki wpływ na nasze umysły, niezbyt często się spełnia. Jest to ogólne prawo, od którego istnieje mnóstwo wyjątków.
Czasami życie pokazuje kły i przypomina Ci, jakie jest: nieprzewidywalne. Albo, w najlepszym przypadku, mniej przewidywalne niż byłoby, gdyby aksjomat typu „świat jest sprawiedliwy” był prawdziwy przez cały czas. W rezultacie niczyja intuicja nie jest w stanie przewidzieć pewnych zdarzeń. Bywa, że ufasz w czyjąś uczciwość wobec Ciebie i jego postępowanie zgodnie z wartościami. Pokładasz wiarę w tej osobie, a potem doznajesz wielkiego rozczarowania.
Zaufanie oznacza podejmowanie ryzyka. Dlatego wymaga tyle odwagi
Życie nie jest takie, jak oczekujemy. A przynajmniej nie w momencie, w którym łapie nas całkowicie bezbronnych. Nie jesteśmy przygotowani, nasza obrona nie działa. Kiedy znowu zaczynamy ufać, życie uderza nas w twarz. Łamie nam serce. Na naszych oczach rozbija na kawałki nasze marzenia.
Mrugamy kilka razy i zdajemy sobie sprawę, że to, co było stabilne, jest teraz niestabilne. To, co było szare, teraz jest czarne, a białe stało się szare. To tak, jakbyśmy weszli na łódź w samym środku sztormu. W tych chwilach, kiedy trudno jest twardo stąpać po ziemi i dalej pracować, potrzeba dużo odwagi.
Takich chwil jest w życiu wiele. Pomyśl o studencie, który pilnie się uczył, a mimo to oblał egzamin. Pomyśl o ofierze seksualnego nadużycia partnera; córce, która patrzy, jak umiera jej matka; mężczyźnie, który zamiera w bezruchu, gdy lekarze mówią mu, że serce jego córki przestało bić. Pomyśl o mieście, które cierpi z powodu ataku terrorystycznego z rąk tych, którzy wierzą, że życie jest na drugim miejscu w ogólnej hierarchii.
Nie możemy wszystkiego przewidzieć
Intuicja wchodzi w grę, gdy jest w stanie rozpoznać wzorce. Dlatego łatwiej jest przewidzieć zachowanie ludzi, których znamy. Intuicja może wywoływać bardzo nieprzyjemne uczucia, ale także bardzo piękne. Może również działać jako wewnętrzny głos, który mówi nam, abyśmy uciekali lub przestali robić to, co robimy, kiedy okoliczności są niepewne.
Tak więc, jeśli czujesz, że życie nieoczekiwanie i boleśnie Cię zdradziło, nie obwiniaj swojej intuicji. Podstawowym faktem jest to, że po prostu nie możemy przewidzieć wszystkiego. Nie żyjemy w sprawiedliwym świecie, w którym wszystkie karty są wyłożone na stole.
Możesz jednak zbudować sprawiedliwy świat dla siebie, będąc autentycznym i szczerym. Kiedy ktoś jest autentyczny, jest także godny zaufania i przewidywalny. W takim przypadku inni zawsze wiedzą, z kim mają do czynienia. To Twój wybór (i tylko Twój), czy wolisz zaufać czy odejść. Podsumowując, Twoja intuicja nie jest winna za Twoją porażkę. Błądzić jest rzeczą ludzką. Tak samo intuicja, będąca częścią człowieka, może się mylić.