Depresja i zaburzenia odżywiania, bardzo częste w czasach kryzysu

Depresja i zaburzenia odżywiania łączy znacznie bliższy związek, niż nam się wydaje. Co więcej, w ostatnim roku częstość występowania tych schorzeń znacznie wzrosła, zwłaszcza wśród młodszej populacji. Czynniki takie jak sam kryzys zdrowotny, izolacja, niepewność i problemy społeczne pustoszą wiele obszarów zdrowia psychicznego.

Na przykład media takie jak The Guardian ostrzegają, że liczba dzieci i młodzieży, które pilnie powinno się poddać leczeniu z powodu bulimii i anoreksji, wzrosła czterokrotnie. Inny przykład dotyczy obszaru zaburzeń odżywiania z Royal College of Psychiatrists (Londyn).

Tamtejsi lekarze wskazują, że brakuje środków i że w nadchodzących miesiącach liczba ta ma znacznie wzrosnąć.

Za tymi zaburzeniami kryje się izolacja społeczna, której doświadczamy przez ostatnie miesiące. Istnieją jednak jeszcze inne zmienne, które pomijamy, a które również mają znaczny wpływ psychologiczny. Telepraca u dorosłych i trudności finansowe głęboko naruszają naszą równowagę psychiczną, czego wynikiem często są depresja i zaburzenia odżywania.

Na zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja, bulimia i napady objadania się, duży wpływ mają nasze emocje. To sprawia, że ​​w okresach kryzysu społecznego jesteśmy znacznie bardziej podatni na te choroby.

Depresja i zaburzenia odżywiania, co je ze sobą łączy?

Depresja i zaburzenia odżywiania to wielowymiarowa i bardzo złożona rzeczywistość. Bardzo często oba zaburzenia pojawiają się razem. I chociaż częściej występują wśród płci żeńskiej, to mężczyźni również mieszczą się w tych wskaźnikach zachorowalności.

Prace badawcze, jak choćby te prowadzone na Uniwersytecie Stanforda, wskazują na coś ciekawego w tym zakresie.

Myślenie samokrytyczne i depresyjne myśli powodują pojawienie się bulimii lub anoreksji. W sytuacjach kryzysu i złożoności otoczenie poznawcze i emocjonalne staje się jeszcze bardziej niekorzystne i wyczerpujące. Do tego dochodzi cały szereg zjawisk, które stopniowo przekładają się na odżywianie i na “relacje, jakie mamy” z jedzeniem.

Poznajmy więcej informacji na ten temat.

Napięcie psychiczne i jedzenie: bezpośredni związek

W ciągu ostatniego roku wiele osób korzystało z przebywania w domu, aby przejść na dietę. Jednak w niektórych przypadkach zarówno izolacja, jak i udręka psychiczna doprowadziły realizację tego celu do niezdrowych skrajności.

Post, napadowe objadanie się i stosowanie przeczyszczania jelit weszły w repertuar powszechnych zachowań u części populacji.

Poza tym pojawił się dodatkowy czynnik: zmiana codziennej rutyny. Nagle zaczęliśmy prowadzić bardziej siedzący tryb życia. Nie ma już potrzeby wypełniania ustalonych harmonogramów, jeśli jesteśmy w domu. Ponadto ci, którzy wcześniej byli przyzwyczajeni do jedzenia poza domem, teraz robią to w domu i nie zawsze przekłada się to na lepsze nawyki żywieniowe.

Jemy więc gorzej, a kiedy dopada nas psychiczne napięcie, wiele osób znajduje swoje codzienne katharsis w jedzeniu. To ich emocjonalna droga ucieczki. A z drugiej strony to także mechanizm, który prędzej czy później doprowadzi do poważnego problemu ze zdrowiem fizycznym i psychicznym.

W najbliższych miesiącach specjaliści spodziewają się wyższej fali zaburzeń psychicznych. Depresja i zaburzenia odżywiania będą należały do najczęstszych.

Dlaczego depresja i zaburzenia odżywiania łączy tak ścisły związek?

Depresja i zaburzenia odżywiania zawsze wykazywały ścisły związek. Jednak w czasach kryzysu są to dwie z najczęściej spotykanych zaburzeń klinicznych. Przyczyn tego zjawiska jest wiele:

• Izolacja społeczna doświadczana od miesięcy.
• W obliczu napięcia doświadczanego w tym kontekście wiele osób stosuje środki, takie jak dieta, „przeczyszczanie” (wymioty lub spożywanie środków przeczyszczających) lub nadmiernie intensywne ćwiczenia, jako mechanizmy utrzymania kontroli nad swoją rzeczywistością.
• W wielu przypadkach ten niezdrowy związek z jedzeniem wynika z emocjonalnych wzlotów i upadków, związanych z wszechobecną niepewnością.
• Częstsze wykorzystywanie wideokonferencji, sytuacji, w których ludzie są bardziej wystawienie na konfrontację z własnym wizerunkiem. Niezadowolenie z tym związane może doprowadzić wiele osób do zaburzeń odżywiania.
• Utrata pracy i trudności finansowe również prowadzą do depresji i zaburzeń odżywiania.

Wreszcie brak perspektyw na przyszłość to kolejny często wspominany czynnik warunkujący.

Czasy kryzysu i niepewności pogarszają lub ujawniają istniejące problemy ze zdrowiem psychicznym

Jest jeszcze jeden niezaprzeczalny fakt, który bez wątpienia zaniedbaliśmy w obecnym kontekście. Jest wiele osób, które już wcześniej wykazywały problemy ze zdrowiem psychicznym. To szczególnie narażona grupa w tych społecznie niekorzystnych kontekstach.

Na przykład jednostki służby zdrowia zajmujące się zaburzeniami odżywiania nie były w stanie zaspokoić 100% wszystkich potrzeb. A teraz te potrzeby całkowicie je przerastają.

Podobnie osoby, które już przezwyciężyły depresję lub cierpiały na zespół stresu pourazowego, doświadczyły nawrotów w obecnym kontekście. Do tego dochodzi fakt, że nie każdy mógł poprosić o fachową pomoc.

Samotność, brak pomocy medycznej i izolacja zaostrzyły już istniejące ukryte problemy psychologiczne, nasilając je i powiększając o nowe.

Depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania, nałogi, rozwój fobii… U tych, którzy już wcześniej należeli do szczególnie wrażliwej grupy, nasiliło się niemal wyniszczające cierpienie. Z drugiej strony, inni po raz pierwszy zapadli na jakiś rodzaj psychopatologii, mimo, że nigdy nie wyobrażali sobie, że może to ich dotyczyć.

W każdym przypadku, podsumowując, można tylko raz jeszcze podkreślić fakt wskazany na wstępie. Depresja i zaburzenia odżywiania nasiliły się wykładniczo u dzieci i młodzieży. Jest to fakt o olbrzymim znaczeniu, którego nie możemy ignorować. Potrzebujemy więcej środków, więcej zasobów i zwiększenia świadomości tego problemu.