Albert Einstein był naukowcem i inspirującym wizjonerem. Znalazł piękno w ciemności, zrewolucjonizował fizykę i pomógł nam zrozumieć wszechświat na nowe sposoby. Często mówił, że brakuje mu talentu i że jest po prostu pasjonatem. Ciekawość i kreatywność były bez wątpienia jego podstawowymi zasadami.
Albert Einstein jest najbardziej charyzmatyczną postacią XX wieku. Wszyscy znamy jego słynne równanie równoważności masy i energii, E = mc2. Jednak musimy również uznać jego wkład w stworzeniu podstaw kosmologii, fizyki statystycznej i fizyki kwantowej.
Ponadto, wielu ludzi określa go mianem „ojca bomby atomowej”, ponieważ jego praca wspomagała rozwój projektu Manhattan. Niemniej jednak, Einstein określił się jako pacyfista. Często powtarzał swój żal przez to, że przekonał prezydenta Roosevelta do finansowania jego badań. Niemniej jednak, jego postępy i odkrycia zmieniły historię na wiele sposobów.
Praca Einsteina była kluczowa dla Stephena Hawkinga. Jego spuścizna jest tak ogromna i inspirująca, że wiele jego przewidywań jest nadal potwierdzanych dzisiaj, tak jak w przypadku fal grawitacyjnych.
Albert Einstein: chłopiec, który zadziwił później świat
Einstein urodził się w Ulm, w Niemczech, w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec, Hermann Einstein był biznesmenem, a jego matka Pauline Koch była pianistką. Muzyka była ważną częścią życia Einsteina od najmłodszych lat.
Należy zauważyć, że Einstein zaczął mówić w późnym wieku i tak samo powoli zaczął czytać i pisać. Ponadto był skryty, cichy i bardzo zamknięty w sobie. Wszystko to sprawiło, że jego rodzice i nauczyciele wierzyli, że ma jakieś trudności w uczeniu się.
Jednakże, on sam określił ten okres swojego życia jako rodzaj odwrotu, podczas którego zaczął się zastanawiać nad rzeczami, o których nikt inny w jego wieku nie myślał. W wieku sześciu lat zaczął zadawać pytania o przestrzeń i czas. Ze względu na swoją edukację muzyczną, cierpliwą siostrę i wuja Jakoba (pasjonującego się algebrą i badaniami), Einstein zaczął otwierać się na świat.
W wieku piętnastu lat zaczął samodzielnie uczyć się rachunku różniczkowego i całkowego. Kiedy skończył siedemnaście lat, zaczął studiować fizykę i matematykę w Szwajcarskim Federalnym Instytucie Technologii w Zurychu. Wkrótce potem spotkał miłość swojego życia, Milevę Marić, błyskotliwą, pochodzącą z Serbii koleżankę z klasy, z którą później miał dwójkę dzieci.
Jego spuścizna naukowa
W 1905 roku opublikował kilka artykułów, które miały fundamentalne znaczenie dla jego dziedzictwa jako naukowca. W pierwszym artykule zbadał ruchy Browna (losowy ruch cząstek znalezionych w płynie). Inne odnosiły się do ważnych zdarzeń, takich jak efekt fotoelektryczny, szczególna teoria względności i równoważność masy i energii.
Efekt fotoelektryczny przyniósł mu Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1921 r., prawie dwie dekady później. Einstein pracował jako profesor na uniwersytetach w Bernie, Pradze i Berlinie. Jednak gdy Hitler doszedł do władzy w 1933 roku, Einstein uciekł do Stanów Zjednoczonych, gdzie spędził ostatnie dwadzieścia pięć lat swojego życia.
Zmarł 16 kwietnia 1955 r. po krwotoku spowodowanym pęknięciem tętniaka aorty brzusznej. Miał siedemdziesiąt sześć lat.
„Chcę odejść kiedy ja tego chcę. Sztuczne przedłużanie życia jest bez smaku. Zrobiłem swoją część; czas odejść. Zrobię to elegancko.”
–Albert Einstein–
Albert Einstein był innowacyjnym geniuszem
Był innowacyjnym geniuszem i często wykorzystywał to, co nazywał „eksperymentami myślowymi”. Wiele czasu spędzał na wyobrażaniu sobie różnych aspektów swoich teorii. Na przykład wyobrażał sobie człowieka podróżującego w kosmosie windą. Wyobrażał sobie również ślepe chrząszcze pełzające po zakrzywionych powierzchniach.
Jego eksperymenty pozwoliły mu wyjaśnić różne elementy dotyczące siły grawitacji lub sposobu w jaki fotony biegną po zakrzywionej ścieżce, a nie w linii prostej, tak jak wielu wcześniej uważało.
Obecnie wielu ludzi nadal dowodzi słuszności wielu z jego teorii.
Efekt fotoelektryczny
Wiele osób uważa, że Einstein otrzymał Nagrodę Nobla za teorię względności. Jednak chodziło o efekt fotoelektryczny.
W rzeczywistości, dzięki temu rozwojowi mamy do dyspozycji wiele niezbędnych technologii, takich jak telewizja, panele słoneczne, mikroczipy, czujniki ruchu, kserokopiarki, aparaty cyfrowe i lampy automatyczne.
Teoria względności
W 1915 roku Albert Einstein przedstawił swoją ogólną teorię względności w Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk. Za pomocą tej teorii próbował obalić prawo grawitacji Newtona.
Inne zasługi
Dziedzictwo Einsteina jest rozległe i zaczęło się od jego pierwszych publikacji w 1905 roku. To dlatego, że chciał ujednolicić swoje badania grawitacji z elektromagnetyzmem. Są to jego inne, mniej znane zasługi.
Nawet dzisiaj, wiele jego pytań wciąż nie zawiera odpowiedzi. Albert Einstein był pionierem w odkrywaniu tajemnic wszechświata i atomu.
Jego kreatywność i ciekawość nie znały granic. Jego krytyczny duch był w stanie zakwestionować to co inni uważali za oczywiste. W końcu to właśnie to powinien robić prawdziwy naukowiec i prawdziwy poszukiwacz wiedzy: rzucać wyzwanie ustalonemu.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Einstein, A. (1956). Investigations on the Theory of the Brownian Movement. Courier Corporation.
- Einstein, A. (2011). The Theory of Relativity: And Other Essays. Open Road Media.
- Einstein, A. (1905). Über die von der molekularkinetischen Theorie der Wärme geforderte Bewegung von in ruhenden Flüssigkeiten suspendierten Teilchen. Annalen der physik, 322(8), 549-560.
- Einstein, A. (1905). Zur elektrodynamik bewegter körper. Annalen der physik, 322(10), 891-921.