The Rocky Horror Picture Show i rewolucja seksualna

Napisane i zweryfikowane przez krytyk filmowy Leah Padalino.

Ostatnia aktualizacja: 07 października, 2022

The Rocky Horror Picture Show to musical autorstwa Richarda O’Briena. W 1975 roku powstała jego filmowa adaptacja, która dziś jest uważana za kultowy klasyk. Nawet ścieżka dźwiękowa do filmu stała się klasykiem. Film był także przełomowym momentem dla aktorów Susan Sarandon i Tima Curry’ego.

Już od pierwszych chwil, The Rocky Horror Picture Show wygląda dziwnie. Jest tu wszystko w jednym miejscu: od komedii do science fiction, a także parodia starych horrorów klasy B. Scenografia jest bardzo tajemnicza i przerażająca, ale „tania”, a atmosfera surrealistyczna i pełna humoru, co naprawdę czyni ten film wyjątkowym.

Z początku film nie cieszył się zbytnią popularnością. Ale wraz z upływem lat stał się jedną z mitycznych produkcji, o której do dziś mówimy. To także film, którego nie należy traktować zbyt poważnie, i który wprowadza widza w niezwykły świat przypominający karnawał. Może się podobać albo nie, ale nie można przejść obok niego obojętnie.

Wrota do szaleństwa

Usta w uderzająco czerwonym kolorze śpiewają piosenkę, która rozpoczyna film. To niemal hipnotyzujące wprowadzenie, które przyciąga uwagę widza, przypomina stare horrory klasy B i sprawia, że ​​chcesz wiedzieć, co będzie dalej.

Narratorem jest kryminolog. To on mówi widzowi, że zostanie on świadkiem czegoś szokującego i całkowicie niezgodnego z normą. Pokazuje młodą zaręczoną parę, Brada i Janet. Są przykładem idealnej pary, która byłaby „właściwa” i społecznie akceptowana w tamtych czasach. Oczywiście film pokazuje wszystko przerysowane do skrajności – para zdecydowanie nie robi niczego połowicznie.

Młoda para złożyła obietnicę, że nie będzie uprawiać seksu przed ślubem. Potem Brad prosi Janet o rękę na ślubie przyjaciół. Film sprawia, że postacie wyglądają całkiem niedorzecznie, ponieważ deklarują swoją miłość do siebie w tak „łzawy” sposób, że bliżej temu do dowcipu niż romantyczności. Postanawiają pójść do sędziwego profesora o nazwisku Dr Everett Scott, by przekazać mu wspaniałą wiadomość.

Kiedy zmienia się bieg ich przeznaczenia

Gdy są w drodze, rozpoczyna się gwałtowna burza, przez co para nie może kontynuować podróży. Zagubieni pośrodku drogi oddychają z ulgą, gdy widzą światła. Są przekonani, że za chwilę otrzymają pomoc. Ale nic bardziej mylnego. Los doprowadza parę do dziwnego, złowieszczego zamku, który zamieszkują najdziwniejsi mieszkańcy.

Tutaj pojawiają się Magenta i Riff Raff, dwóch służących na zamku, razem z Columbią i Dr Frankiem-N-Furterem, dziwacznym naukowcem transwestytą. Frank-N-Furter, oczywiste odniesienie do Frankensteina, zaprasza nowych gości na swoje wielkie przyjęcie. Tak się składa, że ​​przyjechali w wyjątkowy dzień, ponieważ właśnie zamierza pokazać swoje nowe dzieło, Rocky’ego: muskularnego młodego blondyna.

Brad i Janet podejmują desperackie wysiłki, aby zrozumieć, co się wokół nich dzieje, ponieważ tkwią w środku imprezy, w której wszyscy goście są obcymi z Transseksualnej Transylwanii. Ale to wszystko jest po prostu całkowicie normalne. Prawda?

Wyzwolenie seksualne w The Rocky Horror Picture Show

Seks był tematem tabu przez długi czas i w niektórych krajach nadal nim pozostaje. Ale to naturalna rzecz, wykraczająca daleko poza wszelkiego rodzaju tabu, które można nałożyć. Seksualne represje i wyzwolenie odgrywają zasadniczą rolę w The Rocky Horror Picture Show, wraz z akceptowaniem homoseksualizmu, biseksualizmu, transeksualizmu itp.

Wszystko to odbywa się w komicznej atmosferze, w pewnego rodzaju odwróconym świecie, gdzie bycie heteroseksualnym nie jest normalne. Gdzieś, gdzie Brad i Janet, którzy są społecznie akceptowani w swoim świecie, są tymi, którzy są nie na miejscu. Innymi słowy, przekształca to, co ​​ludzie postrzegają jako „normalne” w coś dziwnego i normalizuje to, co ludzie postrzegają jako coś odmiennego.

Widoczny jest silny kontrast, brutalne starcie między obydwoma światami, pomiędzy dwiema zupełnie przeciwnymi skrajnościami. Pamiętajmy, że ten film pochodzi z 1975 roku. Wówczas był całkowicie radykalny. Zerwał ze wszystkimi konwencjami i nawet teraz jest tak samo wyjątkowy. To film, który otworzył ścieżkę do odkrywania innych rzeczywistości i przygotował miejsce dla nowych musicali, takich jak Priscilla, królowa pustyni.

Czy seks zawsze był tematem tabu?

Normalizacja seksu i wyzwolenie z pewnością spóźniły się pod koniec XX wieku. Ale wciąż wiele aspektów wymaga poprawy. Nadal istnieje wiele uprzedzeń, tabu i dyskryminacji homoseksualistów, osób biseksualnych i transseksualistów. Jednak, czy zawsze tak było?

To dziwne, że w dzisiejszych czasach książki i filmy takie jak Pięćdziesiąt twarzy Greya są tak skandaliczne, kontrowersyjne. Ich pojawienie nie wprowadza niczego nowego. Już w średniowieczu znane były takie historie jak ta o Rustico i Alibech w Dekameronie Boccaccia, które są dużo bardziej niewygodne i skandaliczne niż Pięćdziesiąt twarzy Greya.

Pośród podobnych, a jeszcze bardziej szokujących wersów w XVIII wieku markiz de Sade opisuje swoje 120 dni Sodomy. Jest to książka zawierająca wszystko, od tortur, seksu, koprofagii i wszystkiego, co ludzki umysł może sobie wyobrazić. Zainteresowanych odsyłamy do trzytomowej pracy zatytułowanej The History of Sexuality (Historia seksualności), w której Michel Foucault głęboko zbadał ten temat.

Od bycia niewidzialnym do kultu

Można powiedzieć, że istniała jakaś niewidzialna bariera, gdy podejmowano temat seksu w czasie, gdy The Rocky Horror Picture Show miał swoją premierę. Tak więc film ten wykorzystał parodię innych filmów i muzyki, aby to zmienić. Ale film nie był wyświetlany we wszystkich kinach i nie każdemu się podobał. Jednak wraz z upływem czasu zaczął budzić o wiele większe zainteresowanie.

W pewnym momencie zainteresowanie było tak duże, że niektóre kina grały tylko ten film. W niektórych miejscach praktykowano też bardzo szczególny sposób: publiczność brała udział w filmie i odgrywała niektóre sceny. To przerodziło się w absolutną tradycję. Kina zatrudniały aktorów, a tłum przyjeżdżał w kostiumach i wchodził w interakcję z samym filmem.

Powinniśmy zwrócić uwagę, że ta tradycja istnieje do dziś. Film wciąż żyje i nadal jest grany w niektórych kinach. Nadal są organizowane noce, podczas których tłum ubiera się i na przykład rzuca ryż na ekran podczas sceny ślubnej. Albo widzowie zakrywają głowę gazetami, gdy Brad i Janet robią to samo, by uchronić się przed deszczem.

Istnieją nawet fankluby tego filmu. Trwają od pokoleń, a wokół musicalu utrzymuje się niewiarygodna fascynacja, niekiedy przypominająca kult.

Zadziwiające jest to, że nie było dużej kampanii reklamowej, która to spowodowała. Za wszystko odpowiada przekaz ustny i fakt, że ludzie zaczęli wchodzić w interakcję z filmem. To dzięki temu, że widzowie zaczęli tańczyć przy „Time Warp” i przebierać się na wszystkie seanse.

The Rocky Horror Picture Show dzisiaj

Wpływ The Rocky Horror Picture Show był tak duży, że w 2016 r. musical doczekał się adaptacji telewizyjnej. Zawarto w niej nawet coś nowego, czego nie było w oryginale: obsadzono Laverne Cox, aktorkę transgenderową, jako doktora Frank-N-Furtera. Ponadto Tim Curry (Frank-N-Furter z wersji z 1975) także pojawił się w filmie.

Co ciekawe w Glee również pojawia się scena, w której bohaterowie oddają hołd filmowi. Prawdę mówiąc, można bez końca wyliczać akty hołdu i odniesienia do tego wyjątkowego filmu.

The Rocky Horror Picture Show to musical, który nigdy nie wyszedł z mody. Cieszy się dużą popularnością do dziś. Doprowadził do seksualnej rewolucji i wyzwolenia, a sedno filmu jest aktualne nawet dla naszych czasów. To jeden z tych filmów, w którym dostrzegasz coś nowego, za każdym razem, gdy oglądasz go ponownie.

Obraz The Rocky Horror Picture Show stworzył zupełnie nowe podejście do kina i wizualizacji filmu. Ścieżka dźwiękowa wywarła ogromny wpływ i dała początek kolejnym filmom i musicalom. To absolutnie jeden z filmów, które musisz zobaczyć choć raz w życiu.