Telepatia - czy istnieje? Czy czytanie w myślach jest możliwe?
Telepatia nie była popularnym tematem aż do dwudziestego wieku. Żadne dokumenty czy starożytne teksty nie nawiązują do tego fenomenu.
To, czego możemy być pewni, to że telepatia była źródłem kontrowersji od momentu, kiedy tylko została wspomniana. Jak dotąd nauka zaprzecza jej istnieniu. Jednocześnie nadal słyszymy historie o doświadczeniach telepatycznych.
Telepatia to transmisja myśli na określony dystans bez użycia żadnej technologii. To rodzaj “bezprzewodowej komunikacji” między dwoma ludzkimi mózgami. Tysiące ludzi twierdzi, że jej doświadczyło, jednak nikt nie jest w stanie odtworzyć jej w warunkach laboratoryjnych.
“Jeśli telepatia radykalnie zmieniłaby sposób w jaki komunikują się istoty ludzkie, wtedy telempatia zrewolucjonizowałaby ludzki świat wrażliwości.”
-Jose Luis Rodriguez Jimenez-
Naukowcy wskazują na to, że telepatia nie jest wiarygodna z fizycznego punktu widzenia. Żadna część mózgu nie jest w stanie działać jako odbiornik komunikacji lub przekaźnik na jakikolwiek dystans. Ani potencjał elektromagnetyczny mózgu nie posiada takiej zdolności do przekazywania informacji. Na koniec, nie istnieją żadne środki, które umożliwiałyby mózgowi takie działania, a przynajmniej na tyle, na ile wiadomo naukowcom.
Według klasycznej fizyki, telepatia jest niemożliwa. Jednakże w kontekście fizyki kwantowej, rzeczy mają się nieco inaczej. W rzeczywistości wiele znanych fizyków mówią o tym fenomenie. Są otwarci na możliwość komunikacji telepatycznej. Dlatego ten przypadek nie jest zamkniętą sprawą.
Eksperymenty z telepatią
Wspomnieliśmy wcześniej, że tysiące ludzi twierdzi, że ma za sobą telepatyczne doświadczenia. W świetle tego fenomenu naukowcy postanowili przyjrzeć się temu bliżej.
Karl Zener dokonał jednego z najsłynniejszych eksperymentów. Przy pomocy pięciu kart do gry dokonał on rygorystyczną obserwację swojej grupy ochotników. Jednakże wyniki tych badań nie pozwoliły mu wyprowadzić żadnych solidnych konkluzji.
Montaque Ullman i Stanley Krippner z Centrum Medycznego Maimonides w Nowym Jorku również przeprowadzili eksperyment dotyczący telepatii. Skoncentrowali się przede wszystkim na komunikacji telepatycznej w czasie snu.
W wielu przypadkach mentalny obraz osoby – przekaźnika pojawił się w snach osoby – odbiorcy. Pomimo tych odkryć, projekt został zaniechany.
Inne ważne badanie znane jest jako “Eksperyment Ganzfelda”. Naukowcy przeprowadzili w sumie 88 eksperymentów w latach 1974-2004.
Eksperymenty pokazały, że komunikacja telepatyczna działała w 37% przypadków. Rezultaty były kontrowersyjne, dlatego przeprowadzono następną serię eksperymentów, które w 34% okazały się sukcesem.
Wyniki są znaczące jeśli chodzi o statystyki, jednak w praktyce wywołały one głębokie wątpliwości. Z tego powodu naukowcy w końcu zaprzestali badań.
Rupert Sheldrake jest biochemikiem i fizjologiem. Przeprowadził następny eksperyment telepatyczny na Uniwersytecie Cambridge w latach 2003-2004. Wykonał 571 prób telepatycznej komunikacji wśród 63 wolontariuszy. Jego współczynnik sukcesu to 41%. Opublikował swoje odkrycia w kilku czasopismach naukowych.
Telepatia oraz fizyka kwantowa
Najbardziej kontrowersyjnym aspektem telepatii jest to, że przeciwstawia się ona klasycznym prawom fizyki i innych dziedzin. Możliwość jej egzystencji zakwestionowałaby pewne aksjomaty, które brane są za pewnik.
Niewykonalne jest produkować procesy w mózgu bez żadnej wewnętrznej lub zmysłowej stymulacji, która je wyzwala. Przynajmniej według tradycyjnych praw fizyki i neurologii.
Według nauki konwencjonalnej, myślenie jest procesem biochemicznym. W rezultacie nie jest możliwe, jeśli nie ma materialnej stymulacji. A telepatia jest właśnie tym: brakiem bodźca.
Zatem wydawałoby się, że te dwa koncepty wzajemnie się wykluczają. Niemniej jednak, hipotezy fizyki kwantowej pozwalają na możliwość innego rodzaju interakcji materialnej.
Roger Penrose, fizyk, matematyk oraz ekspert zajmujący się teorią względności, zakłada istnienie biofizyki kwantowej umysłu.
Stuart Hameroff, anestezjolog na Uniwersytecie w Arizonie również podpisuje się pod tą teorią. Hipoteza Penrose-Hameroff otwiera drzwi do rozumienia telepatii z naukowego punktu widzenia. Niemniej jednak to, co jest proponowane, to raczej nowa dziedzina badań, niż jakiś rodzaj konkluzji.
Wiele osób donosi o doświadczeniach związanych z komunikacją telepatyczną. Istnieje oraz zawsze istniała arogancka pewność tych, którzy bronią konwencjonalnych hipotez naukowych. Uniemożliwiają oni jakiekolwiek istotne badania w tym kierunku (oprócz pojedynczych przypadków, o których wspomnieliśmy powyżej).
Innym problem, z jakim boryka się telepatia jest to, że ludzie kojarzą ją z manipulacją, a nawet magią. Zatem zależy teraz od nauki, by zdeterminowała, czy na tym się to skończy, czy możemy otworzyć drzwi do pokoju pełnego fascynujących pytań.
To może Cię zainteresować ...Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Joyce, N. & Baker, D. (2008). Especially intriguing. American Psychological Association. Accessed 30 May 2023. https://www.apa.org/monitor/2008/04/zener
- Ullman, M., & Krippner, S. (1970). An experimental approach to dreams and telepathy: II. Report of three studies. American Journal of Psychiatry, 126(9), 1282-1289. https://ajp.psychiatryonline.org/doi/abs/10.1176/ajp.126.9.1282
- Parker, A., & Wiklund, N. (1987). The Ganzfeld experiments: Towards an assessment. Journal of the Society for Psychical Research, 54(809), 261–265. https://psycnet.apa.org/record/1988-34527-001
- Putz, P., Gaßler, M., & Wackermann, J. (2007). An experiment with covert ganzfeld telepathy. European Journal of Parapsychology, 22(1), 49-72. https://psycnet.apa.org/record/2008-01082-003
- Venkatasubramanian, G., Jayakumar, P. N., Nagendra, H. R., Nagaraja, D., Deeptha, R., & Gangadhar, B. N. (2008). Investigating paranormal phenomena: Functional brain imaging of telepathy. International journal of yoga, 1(2), 66-71. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3144613/
- Parrilla Martínez, D. (2017). La posibilidad de una “neurociencia cuántica” según Roger Penrose . THÉMATA. Revista De Filosofía, (54), 191–213. https://doi.org/10.12795/themata.2016.i54.10