Pozytywne rodzicielstwo i jego korzyści

Pozytywne rodzicielstwo opiera się na najlepszym interesie dziecka. To styl rodzicielski oparty na empatii, uczuciu, poczuciu własnej wartości i niestosowaniu przemocy.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz.

Ostatnia aktualizacja: 28 marca, 2023

Dziś wiemy, że edukacja dziecka wyznacza jego przyszłość. Z tego powodu rodzice starają się zapewnić swoim dzieciom jak najlepsze wykształcenie w tym ciągle zmieniającym się świecie. Jednak co jest dla nich najlepsze? Jaki styl edukacyjny wybrać? Pozytywne rodzicielstwo zapewnia odpowiedzi i jasną orientację, która prowadzi ich w kierunku celów, które wyznaczyli swoim dzieciom.

Dzieci nie przychodzą na świat z instrukcją obsługi, mimo że rodzice często sobie tego życzą. Co więcej, modele rodzicielskie, w których zostali wychowani, prawdopodobnie stały się przestarzałe, a wyzwania codzienności również są inne, więc nie mogą bazować na swoich wspomnieniach.

Obecnie nie mamy też poczucia wspólnoty, które pozwala na wyrażanie i rozwiązywanie wątpliwości, obaw i lęków bez strachu przed osądzeniem. Z tego powodu rodzicielstwo może stać się niepewną i samotną podróżą.

Jeśli chcesz zapewnić swoim dzieciom jak najlepszy rozwój i cieszyć się harmonijnym życiem rodzinnym, pozytywne rodzicielstwo może być dobrym wyborem. Poniżej krótko opisujemy, z czego się ono składa.

Pozytywne rodzicielstwo

Pozytywne rodzicielstwo definiuje się jako styl rodzicielski, w którym zachowanie rodzica opiera się na najlepszym interesie dziecka. W ten sposób dziecko jest uznawane za osobę z pełnymi prawami, a rodzic dąży do ochrony, kierowania i promowania jego rozwoju na wszystkich poziomach. Poprzez miłość, bezpieczeństwo i przewodnictwo starają się promować autonomię dziecka, aby mogło osiągnąć najlepsze wyniki we wszystkich różnych dziedzinach życia.

Ten model wychowania skrajnie różni się od autorytarnego stylu wychowawczego realizowanego w poprzednich pokoleniach, w którym rodzice oczekiwali od swoich dzieci postawy posłusznej i biernej. Nie jest to jednak również model pobłażliwy ani lekceważący. Nadzór, granice i dobrze rozumiana dyscyplina są w nim obecne.

Składniki pozytywnego rodzicielstwa

Aby lepiej zrozumieć pozytywne rodzicielstwo, przyjrzyjmy się jego podstawowym elementom. Oto zasady, które kierują pozytywnym rodzicielstwem:

• Ciepłe więzi emocjonalne między wszystkimi członkami rodziny.
• Ustrukturyzowane środowisko oferujące odpowiednie procedury i granice.
• Odpowiednia stymulacja w celu zwiększenia zdolności i umiejętności naszych pociech.
• Obecność, uwaga i wspólnie spędzany czas.
• Uznanie dziecka za osobę posiadającą pełne prawa. Ich opinie, zainteresowania i potrzeby są wysłuchiwane i brane pod uwagę.
• Wzmocnienie pewności siebie, poczucia własnej wartości i bezpieczeństwa dzieci. Oznacza to, że dzieci czują się zdolne do kierowania własnym życiem i wpływania na otoczenie.
• Edukacja oparta na niestosowaniu przemocy. W dzisiejszych czasacg nie ma miejsca na kary fizyczne ani psychiczne. Niewłaściwe zachowanie nieletnich jest korygowane poprzez konsekwencje, które ich nie naruszają ani nie oczerniają. Na przykład zachęca się ich do zastanowienia się nad daną sytuacją i naprawienia szkód, które wyrządzili.

Korzyści płynące z pozytywnego rodzicielstwa

Pozytywne rodzicielstwo przynosi korzyści przede wszystkim najmłodszym. Dzieci i młodzież kształcone zgodnie z zasadami, które inteligentnie łączą uczucia i narzucanie granic, dorastają czując się chronione, kochane, akceptowane i kompetentne. Łatwiej jest im rozwinąć dobrą samoocenę i być w stanie wyznaczać inteligentne granice również dla innych.

Ponadto pozytywne rodzicielstwo przynosi korzyści rodzicom. W końcu żaden rodzic nie lubi patrzeć, jak ich dom zamienia się w pole bitwy, na którym muszą ścigać swoje dzieci, aby były posłuszne, wdawać się z nimi w walkę o władzę lub wymierzać kary. Dzięki pozytywnemu podejściu osiągane są zdrowsze i bardziej harmonijne relacje rodzinne, konflikty są redukowane, a zaufanie wzrasta. W konsekwencji wzmacniają się więzi między rodzicami a dziećmi.

Przykłady pozytywnego rodzicielstwa

Aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób ten rodzaj rodzicielstwa występuje w życiu codziennym, podajemy listę przykładów:

• W obliczu jakiegokolwiek konfliktu, problemu lub podejmowania decyzji w rodzinie, zarówno rodzice, jak i dzieci spotykają się, aby porozmawiać i wspólnie znaleźć najbardziej odpowiednie rozwiązanie. Podczas rozmowy wszyscy słuchają się nawzajem z szacunkiem, a każda opinia jest brana pod uwagę. W ten sposób dochodzi do porozumienia, które sprzyja całej rodzinie.
• Rodzice angażują się w szkolne życie swoich dzieci, interesują się ich procesem edukacyjnym i tym, czego się uczą.
• Jeśli dziecko robi coś, co uważa się za niedopuszczalne, zamiast uciekać się do kar fizycznych lub psychicznych, zachęca się je do naprawienia wyrządzonych szkód. Na przykład, jeśli uderzą kolegę z klasy, rodzice nie dadzą mu klapsa ani nie odbiorą mu na tydzień komputera, tylko uczą dziecko naprawiania szkód. W takim przypadku może to wymagać przeprosin pokrzywdzonego kolegi.
• Rodzice poświęcają czas na zajęcia z dziećmi. Powinni być wtedy skupieni, a wspólna aktywność nie może być przerywana przez inne osoby lub zadania. Celem jest prowadzenie zajęć, które cieszą zarówno rodziców, jak i dzieci.

Dziesięć wskazówek dotyczących wspierania pozytywnego rodzicielstwa

Na koniec zostawiamy Ci listę wskazówek wydanych przez Save The Children, które pozwalają nawiązać pozytywne rodzicielstwo.

1. Dzieci mają prawo do odpowiedniej opieki i wskazówek ze strony rodziców.
2. Edukacja i wychowanie muszą opierać się na wiedzy, ochronie i rozmowie.
3. Więź afektywna ma decydujące znaczenie, dlatego musi być stale promowana i utrzymywana.
4. Należy otwarcie okazywać uczucia, aby dzieci czuły się kochane.
5. Zasady i granice są ważne, ponieważ zapewniają dzieciom strukturę i bezpieczeństwo.
6. Dzieci muszą aktywnie uczestniczyć w podejmowaniu decyzji rodzinnych, aby czuły się odpowiedzialne, ale także wysłuchane i docenione.
7. Dzieci powinny stawić czoła konsekwencjom, gdy źle się zachowują, ale nie powinny być karane.
8. Klapsy, obelgi, groźby i krzyki nie są ani skuteczne, ani wystarczające w edukacji dzieci.
9. Konflikty należy rozwiązywać bez uciekania się do przemocy.
10. Aby dzieci miały się dobrze, rodzice też muszą się dobrze czuć.

Podsumowując, musimy podkreślić, że stylów rodzicielskich jest tyle, ile rodzin, mimo że opcje są na ogół ograniczone do kilku, w oparciu o różne parametry. Styl edukacyjny powstaje na co dzień, w nieustannych interakcjach między rodzicami a dziećmi. Dlatego każda rodzina z osobna wybierze model, który najlepiej odpowiada jej potrzebom.

Jednak ze względu na wykazane korzyści pozytywnego rodzicielstwa, warto to rozważyć dla edukacji naszych przyszłych pokoleń.