Poznaj bliżej serial AHS: Freak Show
Przeczytaj dzisiejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej na temat serialu AHS: Freak Show. American Horror Story to amerykańska antologia seriali telewizyjnych z gatunku horrorów, która ma już ponad osiem sezonów. Chociaż każdy sezon przynosi nowe postacie i fabułę, to wszystkie z nich są tajemnicze i przerażające.
Czwarty sezon, AHS: Freak Show, cieszy się najmniejszą popularnością. Nie chodzi o to, że nikomu się nie podobał, ale pozostawił po sobie dziwne wrażenia. Nie był ani najgorszy, ani najlepszy, zakończył się bez jakichkolwiek fajerwerków ani też nadmiernej krytyki.
Kiedy był emitowany, widzowie obejrzeli dopiero trzy sezony American Horror Story: Murder House, klasyczny horror rozgrywający się w nawiedzonym domu, Asylum, przyjęty z uznaniem sezon, który rozgrywa się w zakładzie psychiatrycznym w latach 60., oraz Coven, niepopularny sezon, który opowiada historię współczesnego sabatu czarownic.
Freak Show nie opowiadał o czarownicach, duchach, czy szaleńcach. Freak Show był o osobach, które jeszcze do niedawna były piętnowane i uznawane za “dziwolągi”.
Dlaczego warto zwrócić uwagę na ten sezon? Jeden z powodów to jego warstwa estetyczna. Cyrkowa atmosfera jest magiczna i przenosi nas do innych czasów. Jednak, co najważniejsze, sezon ten docenia i celebruje różnice.
AHS: Freak Show – prawda czy fikcja?
Pokazy dziwolągów pojawiły się w połowie XVIII wieku, osiągnęły szczyt swojej popularności w XIX wieku, po czym zniknęły na początku XX wieku. Występowały w nich prawdziwe osoby z różnymi defektami i anomaliami, a niektóre z nich są obecnie wyleczalne.
Jednak w tamtych czasach takie osoby były zazwyczaj skazane na życie pełne beznadziei. Pokazy dziwolągów, chociaż były niezwykle nieetyczne, dawały im alternatywę i możliwość utrzymania się.
Istnieje chociażby wiele historii o bliźniakach syjamskich, które mogłyby bez problemu zostać rozdzielone w trakcie narodzin. Zamiast tego pozostawiono je bez jakichkolwiek zmian i wykorzystywano podczas pokazów dziwolągów. Każdy z jakimkolwiek defektem lub nietypową cechą fizyczną (niezwykle gruby, wysoki, itp.) musiał mierzyć się z ryzykiem stania się atrakcją w pokazie dziwolągów.
Fabuła AHS: Freak Show przypomina film Dziwolągi z 1932 r. Przenosi nas do pokazu dziwolągów w Jupiter na Florydzie, w którym króluje zabójstwo, zemsta i handel ludźmi (między innymi). Właścicielka cyrku, Elsa Mars, obiecuje uratować ludzi i zapewnić im godniejsze życie dzięki występom w jej cyrku.
Jednak prawda jest o wiele bardziej złożona. Elsa, która straciła nogi, również jest dziwolągiem. Skrywa swoje niepewności za zasłoną. Jedyne, czego pragnie, to być gwiazdą i jest gotowa zrobić wszystko, aby osiągnąć swój cel.
Złożoność i głębokość bohaterów fascynuje, a każdy z nich zasługuje na przeprowadzenie odrębnej analizy. Mają swoje lęki, niepewności i marzenia, tak jak każda osoba na tym świecie. Czasami są w stanie odzyskać prawo do prowadzenia godnego życia oraz bycia traktowanym jako ludzie.
Dla wielu postaci w serialu inspiracją stali się prawdziwi ludzie. Wielu z nich doświadczyło na własnej skórze co oznacza bycie “dziwolągiem”.
Historia “dziwolągów”
American Horror Story czerpie często inspirację z prawdziwego życia. Podobieństwa między czwartym sezonem serialu a filmem Dziwolągi nie są przypadkowe. Ten sezon wyraźnie został zainspirowany tym filmem.
AHS: Freak Show bazuje na prawdziwych historiach, na przykład na życiu Edwarda Mordrake’a, mężczyzny, który miał “twarz diabła” z tyłu głowy. Również aktorzy pomogli stworzyć realistyczną fabułę, ponieważ wielu z nich było “dziwolągami” w swoim prawdziwym życiu.
Słowo “dziwoląg” nie odnosi się do osób z określonymi cechami fizycznymi. Opisuje każdego, kto odbiega od normy.
Niezwykle istotną rolę w serialu odgrywa również muzyka. Na pierwszy plan spośród wszystkich piosenek wykorzystanych w tym sezonie wysuwa się hołd złożony Davidowi Bowiemu. Bowie był “dziwolągiem” od czubka głowy po koniuszki palców u stóp, nietypową postacią zarówno pod względem fizycznym, jak i muzycznym.
Bowie łagodzi krwawe morderstwa tego sezonu. Jego estetyka i esencja panują nad Elsą, która w taki lub inny sposób zdaje sobie sprawę z tego, że jest dziwolągiem. Piosenka “Life on Mars?” to mocna krytyka społeczna, ale zachacza również o surrealizm. To oda do “dziwolągów”, do wszystkich, którzy są inni.
“Heroes” to kolejna piosenka związana z kluczowym momentem w serialu. Pokazuje, że każdy zasługuje na to, aby być bohaterem, choćby na jeden dzień. Serial wykorzystuje również piosenkę Nirvany “Come As You Are”, aby zachęcić nas do bycia sobą i zaakceptowania siebie. Nirvana to kolejny zespół, który przełamał formę oraz przeciwstawił się normom muzycznym i społecznym.
W AHS: Freak Show każdy ma swoje pięć minut
Ten sezon AHS porusza kwestię włączenia, akceptacji i celebracji różnorodności. Ryan Murphy, twórca serialu, poszukiwał hollywoodzkich aktorów, którzy nie są już “pożądani” ze względu na swój wiek czy wygląd fizyczny.
Osadził w złożonych rolach takie aktorki jak Jessica Lange i Kathy Bates. Murphy obsadził je ponownie w serialu Konflikt: Bette i Joan razem z takimi aktorkami jak Susan Sarandon.
Ponownie udowodnił, że wiek nie musi stanowić bariery w show biznesie i że talent nie polega jedynie na pięknie. Obsadził również aktorkę z zespołem Downa, Jamie Brewer, która pojawiała się również w innych sezonach serialu.
W serialu pojawiła się również aktorka transpłciowa, Erika Ervin. W AHS wspaniałe jest to, że nie ogranicza swoich aktorów w konwencjonalny sposób. Erika Ervin nie została obsadzona jako osoba transpłciowa, ale jako bardzo wysoka kobieta.
Poza tym w serialu zagrała również Jyoti Amge, najniższa kobieta na świecie, Mat Fraser, aktor, który urodził się z rzadką chorobą nazywaną fokomelią, Chrissy Metz, otyłą aktorkę, Rose Siggins, kobietę bez nóg i Bena Woolfa, zmarłego aktora z karłowatością.
Różnorodność postaci na ekranie
Warto podkreślić, że we Freak Show większość dziwolągów nie jest zła. Każdy z nich jest inny i każdy ma swoje własne zmartwienia. Najbardziej przerażająca postać w serialu jest tak naprawdę najbardziej “normalna”.
To Dandy Mott i jest bogatym młodym mężczyzną, który zaczyna mordować ludzi, ponieważ jest znudzony swoim własnym życiem.
W AHS: Freak Show chciano pokazać, że każdy zasługuje na swój moment w promieniach słońca, że talent nie jest związany z wiekiem i że każdy z nas jest wyjątkowy. Mimo makabrycznej fabuły oraz mrocznej i pokręconej historii, Freak Show wnosi do naszego życia odrobinę światła.
Jak powiedział David Bowie: każdy z nas może być bohaterem, choćby na jeden dzień.