Psychologiczne konsekwencje kryzysu spowodowanego przez koronawirusa

Oprócz podjęcia ekstremalnych środków w celu ochrony przed chorobą COVID-19, ważne jest, abyś zadbał o swoje zdrowie psychiczne. W obecnej sytuacji musisz być świadomy tego, jakie są psychologiczne konsekwencje kryzysu spowodowanego przez koronawirusa i być na nie przygotowany.

Instytucje zdrowotne i organizacje rządowe nieustannie informują nas o środkach ochrony przed rozwojem choroby COVID-19. Jednak jedną rzeczą, o której nie mówi się wiele, są psychologiczne konsekwencje spowodowane przez epidemię koronawirusa.

Czynniki takie jak izolacja społeczna, zamknięcie w domu i niepewność mogą z pewnością wpływać na nasze zdrowie psychiczne.

Ale oprócz podjęcia ekstremalnych środków w celu ochrony przed chorobą COVID-19, ważne jest, abyś zadbał o swoje zdrowie psychiczne. W obecnej sytuacji musisz być świadomy tego, jakie są psychologiczne konsekwencje kryzysu spowodowanego przez koronawirusa i być na nie przygotowany.

Ponadto istnieje pewien inny krytyczny czynnik, którego z reguły nie bierzemy pod uwagę. Tysiące osób z depresją lub zaburzeniami lękowymi uważają tę sytuację za element, który może dodatkowo pogorszyć ich stan.

Dlatego tak ważne jest oferowanie strategii pomocy i wsparcia, aby w czasie izolacji czuli się oni wspierani i objęci opieką.

Oczywiste jest, że nigdy wcześniej nie mieliśmy takiej sytuacji. Nie powinno to jednak oznaczać, że się rozpadniemy lub załamiemy. Wręcz przeciwnie. Musimy nadal aktywnie bronić się zarówno przed koronawirusem, jak i przed jego „efektami ubocznymi” (irracjonalne zachowanie, bezpodstawne obawy i inne jego psychologiczne konsekwencje).

Jesteśmy zobowiązani do reagowania i tworzenia mostów oraz więzi pomocy, aby w każdej rodzinie, w ciszy każdego domu lub pokoju, nasz umysł nas nie zdradził i nie nasilił dodatkowo cierpienia.

Dlatego dziś gorąco zalecamy psychologiczne konsekwencje tego rodzaju kryzysu i ich wpływ na nas. Zapraszamy do lektury!

Psychologiczne konsekwencje epidemii koronawirusa – siedem najważniejszych, które powinieneś znać

Czasopismo naukowe The Lancet opublikowało niedawno badanie na temat tego, jakie psychologiczne konsekwencje powoduje u ludzi epidemia koronawirusa. Aby je przeprowadzić, eksperci wzięli pod uwagę inne podobne sytuacje (oczywiście nie o tym samym skutku).

Jednym z nich była na przykład kwarantanna przeprowadzona w kilku miastach Kanady w wyniku wybuchu epidemii SARS w 2003 r.

Pewna grupa społeczna została odizolowana od innych ludzi na 10 dni, a psychologowie skorzystali z okazji, aby przeanalizować skutki tego rodzaju odosobnienia. Na podstawie tych informacji i obserwacji naszej obecnej sytuacji możemy przewidzieć, że psychologiczne konsekwencje epidemii koronawirusa mogą być następujące:

1. Uwięzienie na dłużej niż 10 dni powoduje stres

Jednym ze środków, które podejmujemy, aby zapobiec koronawirusowi, a nawet przejść przez samą chorobę (gdy objawy są łagodne), jest przeprowadzenie kwarantanny.

Obecny okres izolacji w wielu krajach trwa 15 dni. Cóż, jedną rzeczą, którą naukowcy we wspomnianym powyżej badaniu, lekarze Samantha Brooks i Rebecca Webster z King’s College London, byli w stanie zobaczyć to to, że po 10 dniach nasze zdrowie psychiczne zaczyna powoli się pogarszać.

Mniej więcej od 11 dnia pojawia się stres, nerwowość i lęk. Tak więc, jeśli zostanie na nas nałożone ograniczenie dłuższe niż 15 dni, skutki byłyby znacznie bardziej złożone i trudne do opanowania dla większości ludzi.

2. Strach przed infekcją staje się wręcz irracjonalny

Jedną z najbardziej oczywistych psychologicznych konsekwencji, jakie pociąga za sobą choroba koronawirusowa jest strach przed infekcją. Gdy nadchodzi epidemia lub pandemia, ludzki umysł ma tendencję do rozwijania w sobie naprawdę irracjonalnych obaw.

Nie ma znaczenia, że ​​mamy wiarygodne informacje. Nie jest istotne to, że zostaliśmy ostrzeżeni o środkach bezpieczeństwa (takich jak mycie rąk, odległość ponad dwóch metrów…). Stopniowo rozwijamy w sobie coraz bardziej bezpodstawne obawy.

Może także zaistnieć u nas zupełnie irracjonalny strach, że infekcja może również pochodzić z pożywienia, które jemy lub że nasze zwierzęta domowe mogą być jej nosicielami. To ekstremalne sytuacje, o których nie powinniśmy w ogóle myśleć.

3. Nuda i frustracja

To oczywiste. W kontekście, w którym zmniejsza się interakcja społeczna, gdzie na ulicach panuje tylko cisza, a my jesteśmy zmuszeni ograniczyć się do przebywania we wnętrzach naszych domów, oczywiste jest to, że demon nudy przyjdzie do nas już wkrótce.

Wiesz dobrze o tym, że istnieje wiele sposobów walki z tym zjawiskiem. Jednak wraz z upływem dni i narastaniem niepewności pojawia się już uczucie frustracji. Brak możliwości utrzymania stylu życia i swobody przemieszczania się powoduje bardziej złożone i problematyczne emocje.

4. Brak podstawowych towarów i panika

W kontekście epidemii lub pandemii umysł często działa impulsowo. Jednym z takich efektów jest panika zakupowa.

Czy słyszałeś o klasycznej piramidzie Abrahama Maslowa dotyczącej podstawowych potrzeb ludzi? Na jej podstawie człowiek musi być zaopatrywany w żywność i podstawowe towary, aby czuć się dobrze.

W scenariuszu pełnym niepewności mózg koncentruje swoją uwagę głównie na tym jednym priorytecie. Aby nigdy nie zabrakło tych podstawowych do życia zasobów.

Nie ma tutaj żadnego znaczenia, że ​supermarkety nie mają problemów z zaopatrzeniem. Nie ma też znaczenia, że w aptekach nie brakuje leków. Twój umysł może próbować sprawić, że uwierzysz, że zabraknie Ci tych wszystkich rzeczy i że musisz się spieszyć, by je zdobyć.

5. Nieufność: nie podają nam wszystkich ważnych informacji!

Kolejne psychologiczne konsekwencje spowodowane przez epidemię koronawirusa dotyczą silnej nieufności do autoryzowanych źródeł wiadomości. Na przykład do instytucji opieki zdrowotnej, polityków, naukowców i innych ekspertów. W środku tych kryzysów i niepewności pojawia się moment, gdy ludzki umysł rozłącza się i przestaje im ufać.

Jest to coś, co zostało udowodnione podczas kryzysu SARS w 2003 roku.  Powód? Czasami władze podawały sprzeczne informacje. Innym razem nie było koordynacji między różnymi członkami rządu, służby zdrowia i innymi jurysdykcjami.

Musimy pamiętać, że jest to niezwykłe wydarzenie i nigdy wcześniej nie mieliśmy do czynienia z czymś takim.

Musimy również wziąć pod uwagę, że ten przeciwnik, czyli choroba COVID-19, jest nam wciąż jeszcze nieznany, podobnie jak SARS w swoim czasie. Władze odpowiadają na podstawie bieżących zdarzeń i potrzeb.

Nieufność w społeczeństwie jest w tym kontekście najgorszym wrogiem. Teorie spiskowe zaczynają się nasilać i, nie pomagając w żaden sposób, stają się kolejną poważną przeszkodą.

6. Stan zdrowia osób z zaburzeniami psychicznymi może się znacząco pogorszyć

Wskazaliśmy na te psychologiczne konsekwencje już na samym początku. Najbardziej narażona grupa społeczna to osoby z depresją, fobiami, uogólnionymi stanami lękowymi oraz niepokojem i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.

Tacy ludzie mogą cierpieć w tym kontekście znacznie bardziej. Bardzo ważne jest więc to, aby czuli się wspierani i nie spędzali tych dni w samotności.

7. Najgorsze ze wszystkich psychologiczne konsekwencje: negatywne myślenie

Psychologiczne konsekwencje, jakie pociąga za sobą epidemia koronawirusa mają wszystkie jeden oczywisty i bardzo niebezpieczny czynnik. Jest nim negatywne myślenie. Tego rodzaju postawia zawsze generuje strach i oczekuje najgorszego.

To sposób myślenia, który mówi Ci, że stracisz pracę, że nic nie będzie takie samo jak kiedyś, że Ty też zostaniesz zarażony, że ktoś, kogo kochasz, umrze, a gospodarka w kraju i na świecie się załamie.

Nie wdawaj się w tego rodzaju dywagacje. W żaden sposób Ci one nie pomogą. Jedynie zmylą Twój umysł i uwypukla w Tobie wszystko, co najgorsze. Dlatego też dbaj o swoje zdrowie, przestrzegaj środków zapobiegawczych, a przede wszystkim zadbaj o swoje zdrowie psychiczne.

W czasach kryzysu zachowaj spokój i twórz nowe więzi. Wszyscy siedzimy w tym przecież razem. Pomóżmy sobie nawzajem skutecznie pokonać tę sytuację, która i tak z czasem minie.