Komunikaty niewerbalne, które wzbudzają nieufność

Pewne sytuacje społeczne są źródłem szybkich i krótkotrwałych interakcji. Ludzie, których spotykamy wyrabiają sobie zdanie o nas, którego jesteśmy częściowo świadomi, a częściowo nie. Ich opinia powstaje w oparciu o to, co mówimy, ale także o to, jakie komunikaty niewerbalne stosujemy i jakie postawy przyjmujemy podczas przedstawiania naszych poglądów.

Nieodpowiednie komunikaty niewerbalne nie stanowiłoby problemu, gdyby nie fakt, że wiele z tych krótkotrwałych interakcji jest również niezwykle ważnych. Może to być na przykład rozmowa kwalifikacyjna czy prywatne spotkanie w celu nawiązania nowej istotnej dla nas znajomości.

Może to być też sytuacja, w której chcemy wywrzeć dobre wrażenie na kimś, kto interesuje nas emocjonalnie. W takich chwilach zależy nam, żeby odczucia tej drugiej osoby w stosunku do nas były jak najbardziej przyjemne i pozytywne.

Dlatego warto nauczyć się rozpoznawać pewne komunikaty niewerbalne i dekodować przekazywaną przez nie informację. Warto także pracować nad tymi zachowaniami, aby działały na naszą korzyść, gdy wymaga tego sytuacja. Aby to osiągnąć, zacznijmy od krótkiego przeanalizowania gestów i mimiki, które nam szkodzą i tych, które poprawiają nasz wizerunek.

Komunikaty niewerbalne, które utrudniają zdobycie zaufania

1. Przygryzanie dolnej wargi

Kiedy przygryzasz dolną wargę, komunikujesz pewnego rodzaju niezgodność ze słowami wydobywającymi się z Twoich ust. Może się zdarzyć, że ani Ty, ani nikt inny nie będzie tego świadom, ale przez tego typu komunikaty niewerbalne, Twoje słowa będą interpretowane jako wątpliwe lub fałszywe.

Przygryzanie dolnej wargi wskazuje również na ukrytą wiadomość. Tego typu komunikaty niewerbalne mają znaczenie podobne do powiedzenia “ugryźć się w język” czy “nabrać wody w usta”, które oznacza, że ktoś powstrzymuje się od wyjawienia prawdy. Dlatego przygryzanie wargi jest interpretowane jako zakłopotanie związane z próbą ukrycia pewnych emocji lub informacji, które przeczyłyby wypowiadanym słowom.

2. Ciągłe marszczenie brwi

Zmarszczone brwi są oznaką złości, rozdrażnienia lub niezgody. Prawdę mówiąc, przez większość czasu ludzie marszczą brwi ze względu na stres. Niektórzy ludzie marszczą brwi tak często, że ta ekspresja jest niemal wyrzeźbiona na ich twarzy.

Kiedy boimy się lub denerwujemy, pokrywamy nasze czoło bruzdami. Może to być interpretowane jako brak zaufania, czy to do drugiej osoby czy to do sobie. Marszczymy brwi także, gdy chcemy wyostrzyć wzrok lub gdy przyjmujemy pozycję obronną.

3. Częste i szybkie mruganie

Szybkie mruganie jest jednym z najtrudniejszych do kontrolowania odruchów. Nadmierne mruganie trudno powstrzymać, ponieważ jest to niemalże automatyczna reakcja na stresujące sytuacje. Zwykle mrugamy 14 do 17 razy na minutę. Ale kiedy się denerwujemy, liczba ta znacznie wzrasta.

Najgorsze, co możemy zrobić to zacząć mrugać bardzo szybko. Nasz rozmówca zacznie skupiać uwagę na tym dziwnym odruchu. Z łatwością przestanie słuchać tego, co mówimy i zacznie odczuwać niepewność wynikającą z naszego mrugania.

4. Ukrywanie rąk podczas rozmowy

Nasze ręce to narzędzie, którym często przekazujemy różne komunikaty niewerbalne. Podkreślają, omijają, przerywają lub uzupełniają to, co mówimy. Dlatego gdy ktoś mówi i dużo porusza rękami, inni postrzegają go jako bardziej spontanicznego i godnego zaufania. Taka osoba stwarza wrażenie szczerej.

Z drugiej strony gdy ktoś ukrywa ręce podczas rozmowy, komunikuje informację dokładnie odwrotną. To tak, jakbyś coś ukrywał. Nieważne czy trzymasz ręce za plecami, w kieszeniach, ukrywasz je pod biurkiem czy krzyżujesz ramiona. Jeśli dajesz takie komunikaty niewerbalne, tworzysz barierę z Twoim rozmówcą.

5. Brak uśmiechu lub ciągły śmiech

Uśmiech to bez wątpienia jeden z najbardziej serdecznych komunikatów niewerbalnych. Kiedy ktoś uśmiecha się do Ciebie, często nieświadomie nabierasz pozytywniejszego nastawienia podczas rozmowy z nim. Jest to wspaniały sposób na prowadzenie rozmowy w pozytywnej, spokojnej i przyjaznej atmosferze.

Ale gdy ktoś się uśmiecha lub śmieje przez cały czas, może to mieć negatywny wpływ na rozmowę. Ciągły śmiech sugeruje nerwowość, brak koncentracji lub zbyt wielkie pragnienie bycia zaakceptowanym. Przesłanie to nie jest pozytywne i utrudnia zdobycie szacunku.

Opisane powyżej komunikaty niewerbalne sugerują, że osoba przekazuje fałszywe informacje lub ukrywa prawdę. W rzeczywistości może być dokładnie odwrotnie. Stając się świadomymi tego, w jaki sposób komunikujemy się z innymi, możemy dostosować nasze komunikaty niewerbalne, aby wyrażały to, co naprawdę chcemy przekazać.