Zerwanie ze swoim partnerem według Waltera Riso

Ostatnia książka Waltera Riso nazywa się “Teraz, kiedy pożegnaliśmy się, jak mam Cię zapomnieć?”. To po raz pierwszy, gdy zerwanie zostało tematem pracy włoskiego psychologa.

Uważa tę pustkę za dość interesującą, ponieważ w swojej praktyce często zajmuje się ludźmi, którzy mają taki problem: zerwanie i użeranie się ze swoim eks.

To fakt, że w dzisiejszych czasach romantyczne związki w większości są ulotne. Ale prawdą jest również to, że jest sporo ludzi, którzy mają zupełnie odwrotnie. Grzęzną na długo w emocjonalnych więziach, które już się skończyły. Zerwanie dla nich wydaje się być czymś niemożliwym.

Czasami wręcz ogarnia ich taka obsesja, że mogą spędzić miesiące, a nawet lata martwiąc się o to, czym zajmuje się były partner. Lub szukają go używając wszelkich wymówek, jakie przychodzą im do głowy, nigdy nie akceptując tak naprawdę własnej samotności.

Walter Riso wspomina, iż miał pewną pacjentkę, która przysięgała, że całkowicie zapomniała już o swoim byłym partnerze. Jednak każdej nocy spała z pluszowym misiem, którego dostała od niego w prezencie.

Tym prostym czynem zerwanie przedłużało swoją agonię, a dziewczyna zamykała wszystkie drzwi przed swoim nowym życiem miłosnym.

Nadzieja to problem, zgodnie z Walterem Riso

Według Waltera Riso, powodem, dla którego tak wiele osób ma trudności z zapominaniem jest “nadzieja”. Najpierw jest ona zjawiskiem pozytywnym, ponieważ popycha do działania i wytrwałości. Ale gdy chodzi o miłosne zerwanie, to ogromne uczucie może stać się twoim najgorszym wrogiem.

Dopóki istnieje nadzieja, nie da się zerwać więzi z przeszłością lub wyrwać z pamięci osoby, która już odeszła. Ból, który towarzyszy utracie, może zakłócić emocjonalne postrzeganie.

To oznacza, że ludzie zaczynają interpretować fakty opierając się o swoje pragnienia, a nie o ich rzeczywiste znaczenie. Nadzieja przyczynia się do traktowania tych błędnych postrzegań jako ważnych i do ich przewartościowania.

Chodzi o to, że nadzieja się utrzymuje nawet gdy eks-partner już nie jest Tobą zainteresowany. Głęboko w środku Ciebie kryje się odmowa akceptacji utraty. Ponieważ ten fakt nie został przyjęty, nadzieja wydaje się być dymną zasłoną, żebyśmy nie musieli stawić czoła trudnej rzeczywistości.

Zerwanie i zapomnienie z perspektywy Waltera Riso

Opisując zerwanie, Walter Riso wprowadza pojęcie “emocjonalne zapomnienie”, aby odróżnić to od zapomnienia poznawczego. Emocjonalne zapomnienie ma miejsce, gdy akt przypomnienia kogoś czy czegoś już nie generuje intensywnych uczuć.

Z drugiej strony zapomnienie poznawcze oznacza niemożność pamiętania tego, jak zachodziły niektóre fakty czy wydarzenia.

U osoby, która zdecydowanie zerwała ze swoim eks, powinien odbyć się ten akt emocjonalnego zapomnienia. Jak można to osiągnąć? Według Waltera Riso najlepszym sposobem w tej sprawie jest zniszczenie ciągów myślowych, które przywiązują nas do tej przeszłości.

Jeśli istnieje coś, co przypomina Ci tę osobę, musisz to zniszczyć. Jeżeli tego nie zrobisz, mieszanina myśli i powiązanych uczuć się aktywuje. Co w efekcie zawsze będzie Cię zaprowadzać do tej samej sytuacji: niemożności zapomnienia.

W obecnych czasach częścią procesu emocjonalnego zapomnienia jest usunięcie tej osoby ze znajomych na Facebooku, WhatsAppie i innych portałach społecznościowych.

Te strony zostały zaprojektowane dokładnie tak, abyśmy byli na bieżąco informowani o życiu innych. I jeśli chcesz wyrzucić kogoś z pamięci, nie ma nic gorszego niż zostawić to okno otwarte.

Godność i życie potraumatyczne

Dla Waltera Riso godność to wyraz szacunku do samego siebie. Zerwanie powoduje mnóstwo negatywnych reakcji, ale zachowanie godności jest kluczowym czynnikiem w pokonywaniu tej sytuacji.

Błaganie, upokarzanie samych siebie oraz ciągłe prześladowanie swoich byłych nie tylko zwiększa poczucie bezwartościowości, a również jest czynem absolutnie nieskutecznym.

Gdy inna osoba już z nami zerwała, a my bez końca wywieramy naciski, raczej prędzej niż później stanie się tak, że zaczniemy ją szczególnie irytować. Nikt nie docenia kogoś, kto sam siebie nie docenia. Ciężko jest szanować osobę, która nie jest w stanie szanować samej siebie.

Przeżywając zerwanie, możesz wybrać najbardziej dyskretny sposób na ściganie swego byłego partnera, ale on i tak zawsze się o tym dowie. I z biegiem czasu coraz bardziej będzie się starał przed Tobą uciec.

Będziesz tak chodził wierząc, że każdy Twój krok przybliża Cię do niego. Podczas gdy prawda jest taka, że te kroki jedynie sprawiają, że coraz bardziej tracisz dzień, w którym ten miraż ostatecznie zniknie.

Riso mówi, że proces zapomnienia następuje po osiągnięciu samokontroli, rezygnacji i po utworzeniu nowych celów oraz oczekiwań. Gdy uda Ci się przetrwać zerwanie i swoją obsesję, zaakceptować utratę i skoncentrować się na znalezieniu nowej motywacji, Twoje życie się zmieni.

To samo dotyczy Twoich uczuć. Po pokonaniu tego trudnego procesu, zamiast cierpienia z powodu “stresu potraumatycznego” zacznie się “potraumatyczny rozwój”. I na tym etapie każdy wysiłek będzie całkowicie tego warty.