Wynudzenie zawodowe: przeciwieństwo wypalenia

Wynudzenie zawodowe: przeciwieństwo wypalenia
Gema Sánchez Cuevas

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 08 października, 2018

Świat pracy może czasami być dość toksyczny. To prawda, że ​​praca jest przywilejem, ale to nie znaczy, że jest wolna od problemów. Praca wiąże się z szeregiem sytuacji, które mogą prowadzić do depresji, niezadowolenia i lęku. Jednym z nich jest wynudzenie zawodowe, znane też jako syndrom przerdzewienia zawodowego, całkowite przeciwieństwo wypalenia zawodowego.

Syndrom wypalenia wiąże się z przepracowaniem. Dotyczy pracowników, którzy cierpią z powodu niepokoju i stresu emocjonalnego. Przytłacza ich ogromne wyczerpanie mentalne, a to z kolei wywołuje lęk i uczucie paniki. Natomiast wynudzenie zawodowe opiera się na poczuciu znudzenia spowodowanego brakiem oczekiwań wobec aktualnego miejsca pracy. Koncepcję tę przedstawili w 2007 r. Philippe Rothlin i Peter R Werder.

„Nagrodą za dobrze wykonaną pracę jest możliwość wykonania więcej pracy”.

-Edward Salk-

Czym jest wynudzenie zawodowe?

Wynudzenie zawodowe jest zjawiskiem, które na pierwszy rzut oka może wydawać się całkowicie nieszkodliwe. Wiele osób marzy o tym, by mieć tak mało pracy lub tak mało odpowiedzialności, by nie wiedzieć, co robić z czasem w miejscu pracy. Kiedy ludzie nie lubią swojej pracy lub cierpią na syndrom wypalenia zawodowego, marzą o tym, by w trakcie dnia pracy mieć trochę wytchnienia.

Niemniej wiele osób nie wie, że sytuacja ta negatywnie wpływa na pracowników, którzy jej doświadczają. Niedługo potem pojawia się brak celów, brak zainteresowania i frustracja, co prowadzi do długotrwałej depresji, apatii i problemów z koncentracją.

Znudzona pracownica - wynudzenie zawodowe

To chroniczne wrażenie wynika z braku planowania, gromadzenia najciekawszych zadań przez innych, nadmiernych kwalifikacji lub ograniczeń przy próbach wprowadzania innowacji. Wielu profesjonalistów uważa, że ​​ich praca nie jest uznawana lub doceniania przez przełożonych.

To sprawia, że ​​pracownik zdaje sobie sprawę, że bez względu na to, jak bardzo będzie się starał, nic nie zmieni się w jego pracy. Brak szkoleń dla pracowników również może mieć wpływ na tę sytuację. Pracownicy czują się bezużyteczni i nie wykonują swoich zadań najlepiej jak potrafią.

Obowiązki obejmujące monotonne zadania, takie jak praca przy taśmie montażowej, również sprzyjają pojawieniu się syndromu przerdzewienia zawodowego. Wykonywanie tej samej pracy przez wiele godzin, bez większych różnic w czynnościach, jest nie tylko nudne, ale również przynosi efekt przeciwny do zamierzonego.

Czy wynudzenie zawodowe jest nieuniknione?

Zespołowi przerdzewienia zawodowego można zapobiegać, o ile firmy podejmują odpowiednie działania. Dobre zdrowie psychiczne pracowników jest niezbędne, aby mogli oni dobrze wykonywać swoje zadania. Ignorowanie ich potrzeb, niedocenianie ich i bagatelizowanie ich sugestii pogarsza środowisko pracy.

W związku z tym należy zwrócić uwagę na kilka obszarów. Pracodawcy powinni skupić się na problematycznych obszarach, zbadać je i stworzyć rozwiązania. Jest to absolutnie niezbędne, aby położyć kres temu zaburzeniu psychologicznemu, jakim jest wynudzenie zawodowe. Jeśli firma nie zdecyduje się interweniować, sami pracownicy powinni szukać alternatyw.

Dbaj o zajęcia poza godzinami pracy

Każdy powinien nauczyć się oddzielać swoje życie zawodowe od życia prywatnego. Każdy człowiek, bez wyjątku, musi potrafić wyłączyć się od pracy i wykonywać czynności, które lubi i które go motywują. Uprawianie sportu, chodzenie do teatru, uprawianie jogi, chodzenie do kina czy spotkania z przyjaciółmi to jedne z najpopularniejszych i najkorzystniejszych opcji.

Czytanie jest również bardzo dobrą rozrywką, ponieważ pozwala nam odłączyć się z rzeczywistości. Jesteśmy istotami ludzkimi i potrzebujemy radości. Staraj się prowadzić zdrowy tryb życia i nie sięgać po niezdrowe środki, takie jak alkohol czy narkotyki.

Znudzony pracownik - wynudzenie zawodowe

Porozmawiaj ze specjalistą

Jeśli uważasz, że potrzebujesz pomocy, porozmawiaj ze specjalistą. Psychologowie i psychiatrzy są ludźmi szkolonymi, by dbać o nasze zdrowie psychiczne i emocjonalne. Pomogą Ci wybrać odpowiednie dla Ciebie techniki relaksacyjne, wysłuchają problemów i zaproponują ciekawe rozwiązania.

Nie bój się prosić o pomoc. Czasami kilka sesji w miesiącu przynosi o wiele więcej korzyści, niż może się wydawać.

Sporządź listę celów

Tworzenie spisu z krótko- i długoterminowymi celami zawsze jest bardzo przydatnym narzędziem. Pomyśl o wszystkim, co chcesz osiągnąć w krótkim czasie, a następnie spójrz na swoje długoterminowe cele. Zastanów się, nawiązuj kontakty i podejmuj niezbędne decyzje, aby dotrzeć tam, gdzie chcesz być za pewien czas.

Niektóre z Twoich celów mogą być niemożliwe do zrealizowania, ale inne mogą być bliżej niż myślisz. Wysiłek i wytrwałość zawsze idą w parze ze szczęściem. Postaraj się przygotować na przybycie szczęścia.

Porozmawiaj ze swoimi przełożonymi

Jeśli widzisz, że Twoi przełożeni nie są świadomi sytuacji, rozważ rozmowę z nimi na ten temat. Może, jeśli wyjaśnisz im swój punkt widzenia, wysłuchają Cię i postanowią wprowadzić konieczne zmiany. Staraj się rozmawiać uprzejmie i nie wymagać zbyt wiele, spokojnie wyjaśniając problem.

W najgorszym wypadku sytuacja się nie zmieni, ale przynajmniej będziesz wiedzieć, że spróbowałeś wszystkiego. To lepsze niż samo narzekanie i nie robienie niczego w celu zmiany na lepsze, lub obawianie się tego, co powiedzą Twoi szefowie. Miej odwagę stanąć w obronie swoich praw pracownika.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Cabrera L. Síndrome de Boreout: Diseño, confiabilidad y validación preliminar de un instrumento para su medición. Rev. Univ. Ind. Santander. Salud  [Internet]. 2014  [consultado 31 mar 2022] ;  46(3): 259-265. Disponible en: http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0121-08072014000300006&lng=en.
  • Rothlin P, Werder P. El nuevo Síndrome Laboral Boreout. 1° Edición. España: Penguin Random House Grupo Editorial; 2011.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.