Wychowanie dzieci - samodzielne i niezależne

Wychowanie dzieci aby były pewne siebie i niezależne nie jest łatwym zadaniem. Musimy wiedzieć kiedy interweniować i kiedy dać im więcej przestrzeni. Przestrzeń gdzie będą mogły zdobyć nowe umiejętności, które zaowocują w przyszłości, aby mogły sprostać wyzwaniom dnia codziennego. Ponadto, sztuka rodzicielska i wychowanie dzieci wymaga dużej dawki cierpliwości, uczuć i mądrości, aby zrozumieć ich potrzeby.

Jakiś czas temu opublikowano interesującą książkę na temat edukacji: “Raising Independent , Self-Confident Kids (“Jak zwiększyć niezależność i pewność siebie u dzieci”). W książce dwóch psychiatrów dziecięcych, Wendy Moss i Donald Moses zastanawia się nad modelem wychowania dzieci, w który obecnie jest zaangażowanych wiele rodziców.

Osiągnęliśmy punkt, w którym jednym z naszych priorytetów jest próba rozwiązania każdego problemu z jakim spotykają się nasze dzieci. Czasami nawet staramy się przewidywać te problemy, aby zapewnić im łatwiejsze, spokojniejsze i bardziej satysfakcjonujące życie. W ten sposób otaczamy ich niemal magicznym spokojem. Ponadto sprawia nam to przyjemność i daje poczucie, że wszystko jest w należytym porządku.

Wszystko to jest niewątpliwie zrozumiałe i w większości przypadków nawet oczekiwane. Jednak niektórzy rodzice wynoszą to do ekstremum. Poprzez codzienne ułatwianie i “wygładzanie drogi” naszemu dziecku, w każdych okolicznościach pozbawiamy go możliwości nabycia bardzo potrzebnych umiejętności. Fakt, że musi być w stanie działać samodzielnie. Ta umiejętność jest formalnie znana jako funkcjonowanie wykonawcze.

Psychiatrzy dziecięcy – Wendy Moss i Donald Moses określają funkcjonowanie wykonawcze jako zestaw umiejętności, w których człowiek uczy się bycia odpowiedzialnym za swój świat, organizację i zarządzanie własnymi rzeczami, poprzez uczenie się na własnych błędach i rozwój poczucia własnej efektywności. Rzućmy okiem na niektóre strategie, które możemy zastosować aby podnieść poziom samodzielności i niezależności u dzieci.

1. Wychowanie dzieci – kiedy interweniować, a kiedy sterować z boku

Wychowanie dzieci jest jak taniec. W pewnym momencie musisz go przytulić i przytrzymać, a następnie, wkrótce potem – wypuścić. Musimy zrozumieć, że nawet wtedy gdy naszemu partnerowi w tańcu udało się wykonać własne kroki i ruchy w absolutnej niezależności, druga część wciąż znajduje się obok, obserwując i kierując z dystansu.

Wiedza o tym, kiedy należy podjąć jakieś kroki, a kiedy wycofać się nie jest taka łatwa. Wymaga to przede wszystkim zastosowania podstawowych zasad współistnienia. Mówimy tutaj o strukturze, w której każdy członek domostwa ma swoje własne obowiązki. Jeśli dzieci akceptują i dobrze wykonają swoje zadania, wówczas mogą nabyć pewne prawa w rodzinie. W ten sposób i tego rodzaju układy rodzinne pomagają dorastać dziecku w bezpiecznym i szczęśliwym otoczeniu. Dlatego będą wiedziały czego się od nich oczekuje przez cały czas.

2.Zaufanie

Aby wychować niezależne dziecko musimy mu zaufać. Liczy się też aufanie do samych siebie jako rodziców. W ten sposób dziecko będzie dorastać w środowisku, w którym uczucie i należyta uwaga są nieustannie pielęgnowane. Nie będzie żadnych obaw ani barier kiedy będą musiały powiadomić cię o swoich problemach i potrzebach. Będą miały większe zaufanie, aby móc zrobić prawie wszystko dla siebie samych.

3.Uczenie dokonywania zdrowych wyborów

Co rozumiemy pod pojęciem „zdrowy wybór”? Zdrowe i satysfakcjonujące wybory to te, które pozwalają dziecku uczyć się. Otwierają drogę dziecku, aby mogło ponosić odpowiedzialność za swoje czyny. Dziecko będzie rozumiało, że jego działania mają konsekwencje. Zdadzą sobie sprawę, że ich złe zachowanie będzie miało wpływ na nich samych i na ich otoczenie. Powinniśmy także pokazać dzieciom, że proszenie o radę jest dobre. Powinny wiedzieć, że mają pełną swobodę w akceptowaniu tej rady lub mogą podążać za własnymi instynktami.

Kolejnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, aby wychować niezależne dzieci, jest to, że każde dziecko ma swoją osobowość, preferencje i pasje. Jako dorośli nie możemy interweniować we wszystkie ich decyzje i wybory. Możemy jednak je prowadzić i doradzać.

4. Naucz dzieci, aby brały odpowiedzialność za małe i duże zadania

Nakłonienie dziecka do odpowiedzialności wymaga trzech rzeczy: czasu, cierpliwości i uczucia. W rodzicielstwie, jednym z naszych najgorszych “wrogów” jest chęć, aby nasze dzieci zdobyły dużą liczbę umiejętności w krótkim czasie. Innym czynnikiem jest to, że często nie jesteśmy w stanie sprostać codziennym wyzwaniom, które pojawiają się, gdy najmniej się tego spodziewamy.

Jednym ze sposobów, aby zacząć pomagać dzieciom w zdobywaniu tych umiejętności, jest zrozumienie, że dzieci są w stanie podjąć obowiązki od bardzo młodego wieku. Na przykład w wieku 3 lat mogą już nauczyć się jak odkładać swoje zabawki. Mogą nawet pomagać nam w drobnych zadaniach domowych, takich jak nakrywanie i sprzątanie ze stołu, podlewanie roślin, opieka nad zwierzętami itp.

Niezbędne jest stosowanie zasad, obowiązków i odpowiedzialności. Pozwoli im to dorastać w przekonaniu, że mogą zrobić znacznie więcej niż sądzą. Nauczą się, że branie odpowiedzialności jest równoznaczne z dorastaniem. Zobaczą, że wykonanie tych zadań z powodzeniem wzmacnia poczucie ich własnej wartości.

5. Radzenie sobie z frustracją

Jedną z podstawowych strategii wychowywania dzieci odpowiedzialnych i niezależnych dzieci jest pomoc w rozwijaniu cierpliwości i zdolności radzenia sobie z małymi trudnościami dnia codziennego.

Musimy pozwolić naszym dzieciom doświadczyć i nauczyć się radzić sobie z frustracją. W ten sposób staną się pewnymi siebie nastolatkami i dorosłymi. Dlatego nigdy nie wątp w siłę słowa “nie” gdy jest to konieczne. Powiedzenie “nie” we właściwym czasie i we właściwych okolicznościach stworzy wspaniałe długoterminowe korzyści. Wychowanie dzieci i proces ich edukacji też się z tym wiąże i tego wymaga.

6. Dziecko – kształtowanie samokontroli

Naucz dzieci patrzeć na siebie od środka. Pomóż im zrozumieć ich własne emocje.

To pozwoli im lepiej radzić sobie z codziennymi problemami i wyzwaniami. Aby to osiągnąć, nie ma nic lepszego niż uzależnienie wychowania dzieci od zasobów inteligencji emocjonalnej.

7. Umiejętności społeczne – znaczenie rozwijania kompetencji społecznych u dzieci

Rozwijanie prawidłowych umiejętności społecznych u dzieci pomoże im w budowaniu bardziej satysfakcjonujących relacji. Będą miały bardziej pozytywne wyobrażenie samych siebie i rozwijały brzmienie i wzbogacały kompetencje społeczne. Coś tak podstawowego jak ustalenie prawdziwej empatii i asertywności pomoże im uzyskać bardziej pozytywne więzi we własnym środowisku. Będą w stanie poradzić sobie z potencjalnymi sytuacjami zastraszania lub ich unikać, a także przetrwać w zdrowszy sposób swoją społeczną i emocjonalną podróż.

W tej “przygodzie” wychowanie dzieci, które są pewne siebie i nade wszystko szczęśliwe, nie możemy zaniedbać jednego podstawowego aspektu: siebie samych. To matka, ojciec, dziadkowie i inni członkowie rodziny są częścią życia dziecka.

Musimy je uczyć poprzez przykłady. Jesteśmy tymi, którzy mogą albo wychowywać, albo szkodzić. To my możemy dać im skrzydeł lub zamknąć je w klatce niezdecydowania, zależności i frustracji. Pamiętajmy, że słowa pozostawiają swój ślad, pielęgnowanie uczuć i przykłady wyznaczają ich życiową drogę.