Wilczyca - kryje się wewnątrz każdej kobiety

Wilczyca – kryje się wewnątrz każdej kobiety. Publikacja książki “Women Who Run With Wolves” (Biegnąca z wilkami), autorstwa Clarissy Estes, zapoczątkowała nowy kobiecy archetyp: dziką kobietę.

Książka odniosła niesamowity sukces, została przetłumaczona na 18 języków, kilka razy wznawiano jej wydania. Ciekawą rzeczą w tej pracy jest to, że oferuje ona zarówno magiczny jak i radosny sposób rozumienia feminizmu.

Podstawową przesłanką tej książki jest to, że wewnątrz każdej kobiety mieszka dziki duch – wilczyca. Duch ten chroni istotną i potężną energię, która rodzi się ze spontaniczności jej naturalnego sposobu bycia. To kobiece zwierzę również jest gwałtowne, wie jak chronić się przed drapieżnikami i potrafi przezwyciężać brak doświadczenia lub naiwność. Wilczyca jest silna i potrafi pokazać swoją moc, nawet jeśli przez długi czas była uśpiona.

Wilczyca jest niezrozumianym i stygmatyzowanym zwierzęciem. Jej dzika strona nie jest czystą dzikością. Wie jak być matką dla swojego stada, wie jak prowadzić innych. Jest zdolna do bycia liderem bez strachu i niepewności. Czerpie naukę z doświadczeń i wie, jak dbać o siebie.

Wilczyca i współczesne kobiety

Chociaż współczesne kobiety dokonały niesamowitych rzeczy i osiągnęły pozycje na szczytach władzy, są dalekie od swojej dzikiej wilczej esencji. Dzika Kobieta nie poddaje się poleceniom tak jak robią to współczesne kobiety w reklamach. Nie pozwala też innym wmówić sobie, jaką drogę powinna wybrać. Dzika kobieta jest kreatywna, namiętna, instynktowna i mądra.

Bycie kobietą jest przywilejem. Niemniej nasza kultura próbuje pogrzebać ten fakt głęboko pod ziemią. Czasami kobiety same go ukrywają. Pochodzenie naszej cywilizacji obraca się wokół kobiet. Na początku to właśnie kobiety odpowiadały za więzy krwi. Grupy ludzkie gromadziły się wokół matek, ponieważ niewiele wiedziano na temat ojcostwa. Społeczeństwo zaczęło się od kobiet jako ośrodka skupiającego największą uwagę.

U zarania ludzkości “dzika kobieta” miała swoje miejsce. Dzisiaj kobiecość została zdewaluowana. Wiele kobiet stara się osiągnąć autonomię, naśladując mężczyzn, ale dzika kobieta nie jest mężczyzną. Jest dziką i zdeterminowaną osobą, która docenia swoją kobiecość.

W szczególności, dzika kobieta nie pozwala nikomu mieć władzy nad swoim ciałem. Tańczy sama lub z partnerem. Obejmuje i przytula tych, którzy są wokół niej. Jest radosna i związana z własnymi instynktami i pragnieniami. Nie pozwala nikomu wmawiać sobie, co powinna brać pod uwagę, kiedy powinna decydować się na dzieci lub jak postępować by zostać zaaprobowana przez innych.

Wyzwanie wilczycy

Nasza kultura narzuca stereotypy “dobrej kobiety” i “złej kobiety”. Pierwsza jest szanowana, wielu uważa ją za doskonały wzór cnót wszelakich. Z drugiej strony, zła kobieta ryzykuje poczucie stabilizacji, ponieważ chce awansować i rozwijać się.

Dlatego wiele społeczeństw nazywa takie kobiety “sukami” lub “dziwkami”, a nawet wilczycami. To właśnie one dostarczają ludziom innym tematów do rozmowy. Wywołują skandale. Co ciekawe, słowo “puta” (po hiszpańsku “dziwka”) pochodzi od słowa “buzda”, co oznacza mądrość.

Rzym, który kiedyś był stolicą europejskiego świata, został założony przez Romulusa i Remusa. Ci porzuceni chłopcy przetrwali dzięki wilczycy, która wykarmiła ich własną piersią. W starożytnym Rzymie prostytutki nie były kobietami, które oferowały 15 minut seksu temu, kto oferował najwięcej pieniędzy.

Ogólnie rzecz biorąc, znały się na polityce, astrologii, matematyce i wielu innych sprawach. Nie tylko oferowały seks, ale także stanowiły coś w rodzaju dobrze zorganizowanej firmy. Były świetnymi rozmówcami. Koncepcja była bardzo podobna do tej w przypadku japońskich gejsz. Mogłoby to świadczyć o tym, że dzika kobieta jest podobna do prostytutki, ale tak nie jest.

Dzika kobieta nie żąda, ona oferuje. Nie pyta tylko daje. Mimo to nie jest udomowiona. Jeśli funkcjonuje w ten sposób to dlatego, że czuje się silna, a nie dlatego, że się podporządkowuje. Wie, że zawsze może odejść, bez konieczności wybierania miejsca przeznaczenia.

Wie, że należy do siebie i dlatego może poświęcić się innym rzeczom. Nie boi się oddać się komuś innemu, ponieważ jest wolna. Nie boi się cierpienia, ponieważ wie, że jest silna.

Dzika kobieta jest świetnym przyjacielem. Jest lojalna i opiekuńcza. Jest także bardzo uduchowiona: ukierunkowuje swoje życie na uniwersalne wartości, a nie cele, które powinna zrealizować do końca miesiąca. Uwielbia sztukę, ponieważ jest ona najlepszą drogą do swobodnej ekspresji. Kocha siebie, nie będąc narcystyczną ani egoistyczną. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że ta dzika wilczyca tkwi w każdej kobiecie. Musi tylko zebrać się na odwagę, aby ją obudzić.