Poczucie własnej wartości a ego - podstawowe różnice
Możliwe, że niektórzy ludzie nadal wierzą, że poczucie własnej wartości a ego to właściwie to samo. Coś całkowicie zrozumiałego, jeśli weźmiemy pod uwagę, że od dzieciństwa uczą nas zajmować się najpierw innymi, a potem nami. Nawet w dorosłości zajmowanie się sobą może być postrzegane jako egocentryzm i egoizm.
Ale co się dzieje, kiedy mylimy ego i poczucie własnej wartości? Gdy stawiamy potrzeby innych przed naszymi, szukamy zewnętrznej akceptacji i czujemy się winni, gdy chcemy powiedzieć “nie”, ale jesteśmy zmuszeni powiedzieć “tak”, aby nie wyglądać na samolubnych.
Wielką konsekwencją tego zamieszania jest odłączenie się od naszych potrzeb, ponieważ zapominamy o słuchaniu samych siebie i docenieniu siebie tak, jak powinniśmy. Dlatego przeanalizujmy 7 różnic między zjawiskiem jakim jest poczucie własnej wartości a ego.
1. Poczucie własnej wartości a podziw dla samego siebie
Osoba z wielkim ego podziwia siebie w przesadzony sposób. Do tego stopnia, że rozwija cechy narcystyczne i ma zniekształconą wizję świata. Wielkim problemem takich ludzi ludzi jest to, że uważają się za lepszych od innych, uważają, że są doskonali i że wszystko, co robią jest idealne.
Z drugiej strony osoba o wysokim poczuciu własnej wartości ceni samą siebie, ale zawsze robi to z realistycznej perspektywy. Jest ona świadoma swoich zalet, ale także swoich wad i nie próbuje ich zamaskować i udawać, że jest tym, kim nie jest. Wręcz przeciwnie, akceptuje je i jeśli ktoś sprawia mu przez nie problemy lub trudności, próbuje znaleźć rozwiązanie.
Nie jest czymś negatywnym podziwianie, kochanie siebie, mówienie sobie pozytywnych rzeczy. Jednak, wiara, że jesteśmy doskonali już tak. Wszyscy ludzie mają wady i fakt przyznania się do nich pomaga nam nad nimi pracować. Udawanie, że ich nie mamy, nie przynosi nam nic dobrego.
2. Troszczyć się o siebie i o innych
Różnica między poczuciem własnej wartości a ego jest bardzo wyraźna w tym drugim punkcie. Ktoś z wygórowanym ego zawsze będzie się martwił o siebie, ale nigdy o innych. Musi być w centrum uwagi, chce, by wszystkie oczy były skierowane na niego. A jeśli tak się nie stanie, jeśli czuje się ignorowany jedną z jego reakcji jest gniew.
Z drugiej strony, osoba z poczuciem własnej wartości martwi się o siebie, ale także o resztę. Dlatego, w przeciwieństwie do kogoś z wielkim ego, potrafi słuchać i nie stara się być w centrum uwagi. Poczucie własnej wartości sprawia, że wie bardzo dobrze, co oznacza empatia i ma o wiele lepsze relacje z innymi.
“Obcinasz i układasz włosy, ale zapominasz obciąć i ułożyć ego”.
-Albert Einstein-
3. Widzieć świat poza Twoimi przekonaniami
Kiedy mamy do czynienia z osobą, która ma wielkie ego, pierwszą rzeczą, którą zauważymy jest to, że nie jest w stanie widzieć poza swoimi przekonaniami. W żadnym wypadku nie będzie chciała ich zakwestionować ani się nad nimi zastanowić. Uważa, że jej zdanie jako jedyne jest prawdziwe, co doprowadzi do wielu konfliktów z innymi.
Jednak osoba o wysokiej samoocenie jest w stanie spojrzeć poza własny punkt widzenia. Wie, że jego zdanie nie jest jedyne i słuszne i rozumie, że inni ludzie mają różne perspektywy, może nawet się nimi zainteresować. Umiejętność słuchania, stawiania się na miejscu drugiej osoby i zdobywania nowej perspektywy powoduje, że relacje stają się zdrowe i przynoszą korzyści.
Jak widzimy, wyraźna różnica między poczuciem własnej wartości a ego polega na tym, że osoba z wielkim ego nie jest w stanie postawić się na miejscu drugiej osoby. W tym celu konieczne jest silne i zdrowe poczucie własnej wartości. W rzeczywistości osoba z wygórowanym ego nie kocha ani nie szanuje samej siebie. Jedynie zakrywa to, co jej nie interesuje. Dlatego tak trudno jest spojrzeć poza czubek własnego nosa.
4. Trudności w przyjmowaniu krytyki
Osoba z wielkim ego nie jest w stanie przyjąć nawet najmniejszej krytyki, która jest sprzeczna z przesadnym i zniekształconym obrazem swojej osoby. Ponieważ ukrywała swoje wady pod tą maską wielkości, każdy znak, który może je odkryć sprawia, że zaczyna się bronić i obwiniać innych.
Z drugiej strony ci, którzy cieszą się zdrowym poczuciem własnej wartości są w stanie zauważyć swoje niedociągnięcia i przyjąć krytykę, która pomoże im się poprawić. Nie uznają tego za coś negatywnego, ale nawet są w stanie to docenić. Oczywiście o ile jest to krytyka konstruktywna.
“Dojrzewasz i ewoluujesz, gdy jesteś samokrytyczny i przyjmujesz konstruktywną krytykę”.
-Jorge González Moore-
5. Oczekiwanie, że otrzymasz coś w zamian
Zauważyliśmy, że osoba z dużym ego zawsze myśli o sobie. Dlatego jeśli kiedykolwiek szuka pomocy innych osób lub wykazuje jakiekolwiek zainteresowanie, prawdopodobnie jest to spowodowane tym, że ma w tym jakiś interes. Jeśli nie widzi żadnych korzyści dla siebie, osoba z wielkim ego nie będzie liczyć na innych.
Nie działa w ten sposób ktoś o zdrowej samoocenie. Nie wykorzystuje innych do osiągnięcia swoich celów, ale wie, że dzięki innym może się rozwijać. Ktoś z poczuciem własnej wartości nigdy nie działa interesownie.
Ludzie o dobrej samoocenie są hojni i nie myślą o korzyściach płynących z relacji, jakie mają z innymi.
6. Hierarchia między osobami
Inną wielką różnicą między poczuciem własnej wartości a ego jest to, że osoba z ego myśli, że jest ponad innymi. Może tak myśleć, ponieważ uważa, że jest silniejsza, inteligentniejsza lub piękniejsza od innych. Ponadto wierzy, że świat kręci się wokół niej.
Jednak osoba o dobrej samoocenie wie, że nikt nie jest lepszy od drugiej osoby, zdając sobie sprawę z tego, że ludzie są różni. Dlatego zazwyczaj nie dokonuje porównań.
“Nie porównuj się z nikim, trzymaj głowę wysoko i pamiętaj: nie jesteś ani lepszy ani gorszy, jesteś po prostu sobą i w tym nikt nie może Cię pokonać”.
-Anonim-
7. Aby dać innym najpierw trzeba dać sobie
Ostatnia z różnic między poczuciem własnej wartości a ego odnosi się do tego przekonania, że najpierw należy zaspokoić potrzeby innych. Jednak nie możemy dać tego, czego nie mamy.
Tak więc ci, którzy mają wielkie ego nie mogą kochać zdrowo i nie mogą zaspokajać potrzeb innych, jeśli wcześniej nie zaspokoją swoich. Dlatego ich życie to ciągłe próby udawania, kamuflażu, uważanie siebie za najlepszego pod słońcem.
Nie dzieje się tak z tymi ludźmi, którzy mają zdrowe poczucie własnej wartości. Szanują, akceptują, cenią i kochają siebie. Dlatego są w stanie utrzymywać bardzo wzbogacające relacje. Nie są samolubni, uczą się, czego potrzebują, aby następnie dać to innym.
Wszyscy kiedyś wpadliśmy w pułapkę ego. Zidentyfikowanie problemu zamiast mu zaprzeczać i spojrzenie sobie prosto w oczy pozwoli nam zrozumieć, że być może ukrywa on problemy związane z poczuciem własnej wartości.
Czy uważamy siebie za wybrakowaych? Co sprawia, że czujemy się niepewnie? Dlaczego chcemy, aby inni zwracali na nas uwagę? Zastanówmy się. Nie możesz mieć ego i wysokiej samooceny w tym samym czasie.