Nawyki, które zubażają twój umysł

Nawyki, które zubażają twój umysł
Gema Sánchez Cuevas

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 10 czerwca, 2018

Nie ma większego ubóstwa niż to, które znajduje się w naszym umyśle. To, co powoduje, że czujesz się gorszy i że stajesz się nieaktywny i nudny. W tych warunkach nie wykorzystujesz twojego potencjału, ale dajesz się nieść, jak liść na wietrze. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, że istnieją nawyki, które zubażają twój umysł i które powinnyśmy zniszczyć.

Nawyki, które zubażają twój umysł często mają związek z twoim nastawieniem, które często jest automatyczne lub nieświadome. Zapraszają cię do stada, co ostatecznie daje ci tylko słabe poczucie bezpieczeństwa.

“Biedny to ten, który jest tak biedny, że nie wie, jak “zdefiniować” co znaczy biedny”

-Eusebio Gómez Navarro-

Biedny umysł nie widzi nic więcej niż pozory. Nie angażuje się też w żaden projekt życiowy, który zachęcałby do wzrostu i lepszego samopoczucia. Buduje słabe więzi z innymi i ostatecznie egzystuje nie żyjąc naprawdę. Poniżej przedstawiamy pięć z tych nawyków, które zubażają twój umysł.

1. Użalanie się nad sobą, jeden z nawyków, które zubażają twój umysł

Jeśli istnieje coś, co osłabia umysł, to założenie, że ktoś jest egzystencjalnie ubogi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie głównie w zachowaniach wiktymizacji i użalania się nad sobą, które często usprawiedliwiają bezczynność i nawet niszczycielskie działania.

Jeśli czujesz się biedny, już nim jesteś. Ale to się na tym nie kończy. Takie użalanie się nad sobą sprawia, że zubażasz twoje relacje z innymi i przekonujesz samego siebie, że nie zasługujesz na wiele w życiu, dlatego rezygnujesz ze wszystkiego. Ponadto bardzo trudno jest żyć z kimś, kto ciągle narzeka i pogrążył się w ciemności.

smutna dziewczyna patrząca w dół

2. Obsesyjne oszczędzanie

Obsesyjne oszczędzanie to sposób na to, by być nieustannie biednym. To także jeden z nawyków, które zubażają twój umysł. Oczywiście oszczędzanie jest wielką zaletą, ale w nadmiarze staje się postawą, która karmi jedynie strach i małostkowość.

Nie mówimy tutaj o ludziach, którzy są odpowiedzialni za swoje finanse i którzy lubią mieć oszczędności na czarną godzinę lub na swoje wydatki. Mówimy o tych, którzy zarabiają wystarczająco, a i tak oszczędzają na każdym kroku. O tych, którzy nie wydają nawet na podstawowe potrzeby, z obawy przed bankructwem, choć nie jest to dla nich realnym zagrożeniem.

3. Skupienie się na rzeczach materialnych

Ludzie, którzy kładą zbyt duży nacisk na rzeczy materialne, są bardzo podobni do osób, które mają obsesję na punkcie oszczędzania. Ten zwyczaj mierzenia wszystkiego w kategoriach pieniędzy jest jednym z nawyków, które najbardziej zubażają nasz umysł.

Jeśli ich zapytasz, powiedzą ci, że nie są materialistami. Ale jeśli spojrzysz na to, jak się zachowują, zobaczysz coś innego. Ich zmartwienia zawsze mają związek z pieniędzmi. Bardzo martwią się o wysokość swojej pensji w porównaniu do innych. Ich marzenia wiążą się z kupnem nowych rzeczy lub nabyciem określonych dóbr. Poza tą logiką nie mają wiele do powiedzenia.

4. Wydawać więcej niż zarabiasz

Chociaż może się to wydawać dziwne, marnotrawstwo jest bardzo podobne do obsesyjnego oszczędzacza i materializmu. Ten typ osoby również myśli tylko i wyłącznie o pieniądzach i wydatkach. Wydawanie sprawia mu ogromną przyjemność, nawet jeśli oznacza to problem dla jego finansów.

Wydawanie więcej niż to, co zarabiamy, to kolejny zwyczaj, który zubaża nasz umysł. I dzieje się tak, ponieważ wprowadza dynamikę życiową, w której ostatecznie pieniądze przejmują wiodącą rolę. Obawy zaczynają skupiać się wokół długów, ofert, zniżek, itp.

para na zakupach

5. Robienie tego, czego nie lubisz

Ktokolwiek robi to, czego nie lubi, marnuje swoje życie. Zapomina, że mamy tylko jedną szansę na ziemi i że to od nas zależy, czy z niej skorzystamy. W tego typu postawie pojawia się rodzaj “czekania” na “coś, co nadejdzie”, aby wyrwać nas z nędzy i co wielokrotnie oznacza pracę której nie lubimy.

Praca jest istotną częścią życia. Tak naprawdę to w miejscu pracy spędzamy większość naszego czasu. Rezygnacja z robienia tego, co lubimy, oznacza w rzeczywistości rezygnację z życia i szczęścia. Jest formą karania samego siebie.

Wszystkie te nawyki i inne, jak kłócenie się o wszystko lub utrzymywanie związków pełnych nienawiści, to nawyki zubożające umysł. Powodują, że postrzegamy życie z bardzo wąskiej i przygnębiającej perspektywy. Kiedy nie będziesz zdawać sobie z tego sprawy, doprowadzą cię do goryczy, apatii i poczucia braku sensu.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.