Matka czy przyjaciółka? Najpierw matka, później przyjaciółka
Matka to często najważniejsza osoba w naszym życiu. A bycie matką to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie mogą się kobiecie przytrafić. Brzmi jak truizm, jednak to prawda. Proces tworzenia życia oraz wydawania dziecka na świat to coś więcej niż tylko biologia. Trudno jest nie ulec temu ciepłemu, pełnemu miłości instynktowi, który odczuwa każda matka.
To jak wyruszanie na nieznane wody. Wiemy, że nie będziemy mijać wyłącznie pięknych pejzaży, lecz również niepewność, olbrzymie zmiany w naszej rutynie oraz presję, by podjąć “właściwą” decyzję. I zależnie od tego, gdzie się urodzimy, możemy otrzymywać sprzeczne rady dotyczące rodzicielstwa.
“Serce matki to jedyne miejsce na uczucia, które nigdy nie zwiedzie, i na które zawsze możesz liczyć.”
-Paolo Mantegazza-
W dzisiejszym świecie matka musi radzić sobie z natłokiem zewnętrznych opinii na temat tego jak powinno wyglądać macierzyństwo. Praktyczne każdego tygodnia natykamy się na artykuły oraz książki radzące jak być dobrym rodzicem. Jak bardzo powinniśmy być surowi, czy karmić piersią czy nie, czy powinniśmy spać z dzieckiem w tym samym pokoju… A debaty te tylko dotykają powierzchni tej kwestii.
Jest tylko jedna matka, lecz istnieje wiele ich rodzajów
Książka pt. “Perfekcyjnie nieperfekcyjne mamy” mówi o pięciu rodzajach matek:
- Kontrolująca: matka, która próbuje być najlepsza we wszystkim. Musi kontrolować wszystko: życie szkolne swoich dzieci, rodzinę oraz życie towarzyskie. Podejmuje za dzieci decyzje i nie rozumie konceptu prywatności.
- Perfekcjonistka: zawsze myśli o rezultatach. To znaczy, najważniejszą rzeczą jest to, że wszystko musi być idealne i zgodnie z jej oczekiwaniami.
- Wspólniczka: ta matka pragnie zarządzać również grafikiem swoich dzieci, ich słownictwem a nawet przyjaciółmi.
- Współzawodniczka: nie może zaakceptować, że jej dzieci są od niej lepsze w pewnych aspektach życia. Protekcjonalnie je poprawia. Nie kieruje swoimi dziećmi, za to z nimi rywalizuje.
- Zawłaszczająca: to matka, której emocje nie rozróżniają między tym co dzieje się jej dzieciom, a tym co przytrafia się jej. Wszystko na nią wpływa.
To tylko kilka przykładów. Chociaż moglibyśmy skatalogować i przyłożyć etykietkę rodzajom relacji między matką a jej dziećmi, tak naprawdę istnieje tyle rodzajów matek, ile kobiet posiadających dzieci. Ponadto ludzie się zmieniają. Matki mogą przechodzić przez okres zwątpienia lub zmienić się z kontrolującej na perfekcjonistkę wraz z upływem czasu.
“Nie ma sposobu na bycie idealną matką, ale istnieje milion metod na to, by być dobrą.”
-Jill Churchill-
Matka czy przyjaciółka? Najpierw matka, później przyjaciółka
Tak wiele matek pragnie przyjaźnić się ze swoimi córkami. Rolą przyjaciółki jest wysłuchiwanie, zabawianie, wspieranie, współuczestniczenie, karanie, doradzanie czy towarzyszenie. Z pewnością to wszystko brzmi jak cechy każdej matki.
Jednak istnieje pewna różnica. Postać matki powinna być przykładem, wzorem do naśladowania oraz przewodnikiem. To właśnie do niej dzieci wykształcają pierwsze przywiązanie. Relacja między dziećmi a rodzicami rodzi się z miłości, ochrony oraz wsparcia na pierwszych etapach życia – wtedy kiedy jesteśmy najbardziej bezbronni.
Matka czy przyjaciółka? Kiedy Twoje dzieci najpierw potrzebują matki
Zazwyczaj matki zaczynają czuć chęć przyjaźnienia się ze swoimi dziećmi, kiedy te stają się nastolatkami. W tym wieku dzieci stają się bardziej samodzielne oraz zaczynają szukać swojego miejsca w świecie.
Bojąc się stracić kontrolę lub chcąc okazać, że ufają swoim dzieciom, wiele matek zaczyna zachowywać się jak ich przyjaciółki. To prawda, nadchodzi moment kiedy dzieci muszą popełniać swoje własne błędy. Nie zawsze jesteśmy w stanie je kontrolować.
“Moja matka posiadała niezwykłą wyobraźnię oraz określoną wizję świata. Nie była osobą z wyższych sfer, lecz była niepoprawną romantyczką, co sprawiło, że zająłem się powieściami podróżniczymi. (…) Moja matka czytała kiepskie książki, nie były one z najwyższej półki, lecz jej wyobraźnia otworzyła dla mnie inne drzwi. Mieliśmy taką zabawę: Spójrz na niebo, przyjrzyj się kształtom chmur oraz wymyślaj wielkie historie. To zdarzyło się w Banfield. Moi przyjaciele nie mieli takiego szczęścia. Nie posiadali matek, które przyglądały się chmurom.”
Dzieci muszą posiadać swoje sekrety, muszą się sprzeczać, muszą usłyszeć “nie”. Muszą mieć wyraźne polecenia oraz wyznaczone granice. Zatem kiedy zastanawiamy się czy raczej powinniśmy być ich matką czy przyjaciółką, musimy pamiętać, że przyjaciel nie zachowuje się w taki sposób. To dlatego wybieramy naszych przyjaciół oraz możemy ich opuścić kiedy nam się podoba. Ważną częścią przyjaźni jest bezinteresowne uczucie.
Jednak matka posiada swój cel, osobisty czysty cel wpajania wartości, nauczania oraz kierowania swoimi dzieci. Jednocześnie musi dać im nieco swobody, kiedy tego potrzebują. Ważne jest wiedzieć kiedy zostawić drzwi otwarte, tak aby wiedziały, że mogą na Ciebie liczyć, i że będziesz przy nich kiedy upadną, zamiast karać je czy przesłuchiwać.
Nikt nie mówił, że będzie łatwo. Stąd to piękne wyzwanie związane z wychowywaniem dzieci.