Inteligencja emocjonalna u ludzi - trzy charakterystyczne cechy 

W dzisiejszych czasach wiemy, że ludzie mogą posiadać cechę taką jak inteligencja emocjonalna. Istnieje wiele rodzajów inteligencji: językowa, muzyczna, logiczna, matematyczna, specjalna, korporacyjna itd.

Pomimo tego, skłaniamy się ku myśleniu, że ​​jedyną, która się liczy, jest ta, która obraca się wokół ” ilorazu inteligencji”. A ona mierzy tylko umiejętność uczenia się w określonych obszarach. Na szczęście powoli zmieniamy nasze podejście. W dzisiejszych czasach pojawiają się inne rodzaje inteligencji w tym inteligencja emocjonalna.

Inteligencja emocjonalna jest definiowana jako zdolność do zarządzania i przetwarzania naszych emocji. Esencja tej inteligencji polega na tym, żeby zarządzać, identyfikować lub przenosić emocje w taki sposób, że wyzwania, takie jak podejmowanie decyzji czy interakcje społeczne, stają się prostsze.

Inteligencja emocjonalna nie jest determinowana przez nasze geny. Przeciwnie, jest wrażliwa na doświadczenia i podatna na modyfikacje powodowane upływem czasu.

Oznacza to, że możemy nauczyć się mądrości emocjonalnej co w cudowny sposób poprawi jakość naszego życia. Chociaż cech inteligencji emocjonalnej jest wiele, w tym artykule skoncentrujemy się na trzech, które uważamy za najbardziej istotne.

Inteligencja emocjonalna wiąże się z samoświadomością

Samoświadomość jest identyfikacją pragnień, nienawiści i tego, co tworzy nasz subiektywny świat.

Jest to jedna z cech emocjonalnie inteligentnych i psychicznie zdrowych ludzi. To dlatego, że ta wewnętrzna wiedza może się bardzo przydać w momencie, gdy na przykład, nadejdzie czas, aby przewidzieć własne zachowanie w pewnych sytuacjach.

Ta charakterystyczna cecha zakłada głęboki proces refleksji nad naszymi możliwościami i ograniczeniami. Obejmuje różne składniki: samopoznanie, samoocenę i poszukiwanie. Ta zdolność daje nam wiedzę niezbędną do wyróżnienia się spośród innych i naszego otoczenia.

Można wykazywać się inteligencja jeśli chodzi o emocje, gdy jesteśmy w stanie rozpoznać swoje mocne i słabe strony. Warunek ten pozwala nam wykazywać się asertywnością w różnych sytuacjach. Dodatkowo można powiedzieć, że jest to atrybut, który możemy doskonalić wraz z upływem czasu.

Ostatnie badania pokazują, że nie jest prawdą, iż wszystkie zdolności umysłowe ewoluują w ten sam sposób wraz z upływem czasu. Prawdą natomiast jest to, że redukcja widoczna jest w szybkości przetwarzania informacji. Ale jako sposób wyrównywania, wzmacniane są inne funkcje i ewoluują z biegiem lat.

Odnosi się to również do inteligencji emocjonalnej: spada w miarę upływu lat, ale jednocześnie staje się głębsza i bardziej wnikliwa.

Kolejna istotna cecha to bycie otwartym na zmiany

Emocjonalna inteligencja stymuluje zdolność do otwarcia na wszystko co ma na celu poprawę jakości naszego życia. Sprawia, że ​​nasze życie zmierza w kierunku, w którym chcemy. Chodzi po prostu o trwałą transformację. Życie jest niczym katalog możliwości.

Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować nasze potrzeby, zaakceptować je i wzbogacić się poprzez doświadczenie. Osoba posiadająca inteligencję emocjonalną wie, że zmienianie się tylko dla zmiany ma niewielki sens. Dopiero, gdy istnieją istotne powody ku temu, aby się zmienić, należy to zrobić. Ponieważ jest różnica między pozostaniem takim samym a staniem się lepszym.

Ludzie inteligentni emocjonalnie nie boją się zmian. Wiedzą jak ważna jest elastyczność w obliczu różnych sytuacji, które pojawiają się w naszym codziennym życiu. Sytuacji, do których wszyscy powinniśmy się przystosować. Akceptują zmiany i postrzegają je jako szanse na osiągnięcie celów i stanie się szczęśliwszymi.

Wysoki poziom inteligencji emocjonalnej prowadzi do lepszej skuteczności w pracy, ale pomaga także w sferze osobistej i społecznej. Sprawia, że łatwiej znosimy negatywną krytykę. Ten rodzaj inteligencji sprawia, że łatwiej i skuteczniej potrafimy radzić sobie z wysokim poziomem stresu. Kiedy uda nam się zdominować ten aspekt, ewoluujemy znacząco.

Rozwinięte słownictwo emocjonalne

Zaletą tej umiejętności jest to, że ci, którzy ją rozwijają, mają możliwość definiowania swoich emocji. Mogą to robić w sposób przejrzysty i precyzyjny. Zapobiega to zanurzeniu się w stanie zmieszania i stagnacji. Stany te unieważniają nasze osądy i szkodzą temu, jak się rozwijamy.

Wiele konfliktów pojawia się z powodu braku precyzji przy definiowaniu naszych uczuć. To z kolei prowadzi do nieporozumień.

Wielu ludzi definiuje swój stan emocjonalny jako “nie czuję się zbyt dobrze”. To stwierdzenie jest dość niejednoznaczne. Z jakim rodzajem dyskomfortu mamy do czynienia? Ludzie, którzy stosują inteligencję emocjonalną, określają przyczynę swojego dyskomfortu. Mogą nawet podać nieskończoną listę synonimów: jestem zły, zdenerwowany, sfrustrowany, niespokojny, podrażniony, zmęczony, itd.

Inteligentni emocjonalnie ludzie nie ukrywają swoich emocji. Rozpoznają i zwracają uwagę na własne emocje i są zdolni zrozumieć emocje innych. Rozróżniają znaczenie każdej emocji i kontekst, w jakim ona powstała.

Ludzie ci są w stanie kontrolować siłę swoich emocji i odpowiednio je wyrażać. Ludzie posiadający inteligencje emocjonalną nie są niewolnikami swoich emocji. Przeciwnie, wykorzystują energię, którą one oferują, dla własnych korzyści.