Miłość jest krótka, lecz tak długie zapominanie…
Miłość – uczucie, które może dać bezgraniczne szczęście, a potem bezdusznie je zabrać. Nic nie jest tak trudne jak próba zapomnienia, gdy miłość przyszła, a potem zniknęła…
Miłość – wiersz, który ją opiewa
Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.
Pisać na przykład: “Ta noc rozgwieżdżona,
i drgają błękitne gwiazdy w oddali”.
Nocny wiatr krąży po niebie i śpiewa.
Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.
Kochałem ją i czasami ona też mnie kochała.
W takie noce jak ta miałem ją w ramionach.
Całowałem ją tyle razy pod niebem bezkresnym.
Ona mnie kochała, czasami ja ją też kochałem.
Jakże nie było kochać jej wielkich zapatrzonych oczu.
Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy.
Myśleć, że jej nie mam. Żałować, że ją straciłem.
Słuchać nocy ogromnej, jeszcze ogromniejszej bez niej.
A wiersz spada na duszę jak na łąkę rosa.
Cóż, moja miłość nie mogła zatrzymać jej.
Noc jest rozgwieżdżona, a ona nie jest ze mną.
To wszystko. Daleko ktoś śpiewa. Gdzieś daleko.Moja dusza nie może się pogodzić z tym, że ją straciłem.
Me oczy jej wypatrują, jakby mogły ją dosięgnąć.
Moje serce jej szuka, a ona nie jest ze mną.
Ta sama noc jak przedtem bieli te same drzewa.
My, ci jak wtedy, już nie jesteśmy ci sami.
Już jej nie kocham, to pewne, ale jakże ją kochałem.
Mój głos szukał wiatru, aby dotknąć jej uszu.
Z innym. Będzie z innym. Jak przed moimi pocałunkami.
Jej głos, jej jasne ciało. Jej oczy bezkresne.
Już jej nie kocham, to pewne, ale być może ją kocham.
Tak krótka jest miłość, a tak długie zapominanie.
Że w takie noce jak ta miałem ją w swoich ramionach,
moja dusza nie może się pogodzić z tym, że ją straciłem.
Chociaż to byłby ostatni ból, jaki mi sprawia,
i to są ostatnie wiersze, jakie dla niej piszę.-Pablo Neruda-
Co dalej..?
To skończone, nie ma już nic więcej. Ten rodzaj bólu jest odwieczny i wydaje się łamać nam serce. Lecz nic takie nie jest, to tylko kolejna lekcja dla ciebie. Musisz po prostu wspiąć się na kolejną górę, pokonać kolejną przeszkodę, jaka leży na twej drodze.
Obojętność jest tak głęboka i bolesna, jak cela dzielona z rozczarowaniem. Możemy jednak nauczyć się wielu rzeczy od ludzi, którzy przestali kochać, czego pragniemy, a czego nie chcemy w naszym życiu.
Miłość i złamane serce to dwie rzeczy, które pozwalają nam poznać siebie lepiej. Rzeczy na które nie zwracamy uwagi w codziennym życiu, to te, które stawiamy na dalszym planie, ponieważ nie wydają nam się tak istotne.
Najpierw nie wierzymy w to co się dzieje, wydaje nam się, że to sen i że nadal możemy się z niego obudzić. Przezwyciężenie tej fazy udawania siebie, aniżeli bycia sobą jest podstawą, jeśli chcesz pójść dalej.
Później możemy zostać opanowani przez złość, gniew i potrzebę znalezienia ludzi odpowiedzialnych za wyjaśnienie nam, co poszło nie tak. Następnie ogarnia nas smutek, ból i potrzeba opłakiwania naszej straty.
Pogodzenie się z rozstaniem przyjdzie również, tak samo jak ukojenie duszy. Miłość jest tak krótka, lecz tak długie zapominanie. To normalne, że zostajesz zraniony kiedy naprawdę kogoś kochasz i wkładasz w to uczucie całe swoje serce.