Dharma i Cztery Szlachetne Prawdy

Nauki Buddyzmu i Hinduizmu oferują wiele spostrzeżeń dotyczących psychologii i rozwoju osobistego. I choć możesz nie zgodzić się z zaakceptowaniem idei, takich jak reinkarnacja lub zmiana swojego całego duchowego poglądu, to tradycje te uwydatniają nasze ludzkie lęki i oferują strategie pozwalające osiągnąć wewnętrzny spokój. Dharma jest prawem Buddy i jego nauk przekształconym w intencję, w zasady, które powinno się stosować z godnością. Sprawdź, jak Dharma może zmienić i Twoje życie.

Dharma wspomina o niezwykle interesującym aspekcie życia, jakim jest potrzeba posiadania w życiu celu, uczciwego i pokornego działania i odkrycia swych własnych talentów, jako formy wewnętrznego rozpoznania.

Jako ludzie, jesteśmy “zapakowani” w fizyczne ciała, w celu zdobycia nauki i zbliżenia się do duchowej strony nas samych, która, w rzeczywistości jest naszą drugą naturą.

Pomówmy dziś o Czterech szlachetnych Prawdach Dharma i spróbujmy porozmyślać nad tymi nakazującymi zasadami:

Dharma – Cztery Szlachetne Prawdy

Dharma jest zawsze reprezentowana w formie koła. Jest to rzekomo forma, w której Budda zakomunikował swoje prawa światu, i które później stały się innymi szkołami znanymi obecnie, wzorującymi się na jego zasadach i religii.

Koło z kolei symbolizuje witalny moment śmierci i odrodzenia, cykl trwający od początku do końca i koło, poprzez które nauki Buddy są rozrzucane, stają się jasne i gdzie ludzkość ma możliwość otrzymania tychże zasad, w celu otwarcia ich umysłów i dla ich rozwoju.

Przeczytaj też artykuł: Słodkie nieróbstwo – pozwolisz sobie?

1. Cierpienie

W człowieczeństwo wpojone jest głębokie uczucie niezadowolenia. Żeby się urodzić i by umrzeć, przynosi nam cierpienie a pamięć o przeszłości i dawnych błędach, które popełniliśmy poddaje nasz mózg ciągłemu uczuciu niepokoju.

Jednymi z najbardziej powszechnych uczuć jakie odczuwamy są nieustanna pustka, lęk i ból. Szczęście jest stosunkowo rzadkie; i zazwyczaj jest ono częścią naszych snów, jednak rzadziej tym co otrzymujemy w życiu.

Czemu zawdzięczamy ten brak satysfakcji? Ten podstawowy ludzki niepokój? Wyjaśni to dla nas druga Szlachetna Prawda Dharma.

2. Przywiązanie: przyczyna cierpienia

Zazwyczaj budujemy pewien rodzaj niezdrowego przywiązania do wszystkiego co nas otacza. Według nauk Dharma, my jako ludzie pożądamy i chwytamy się dóbr materialnych i nawet innych ludzi, wzmacniając naszą własną samolubność i słabe punkty.

Te przesadne przywiązania generują w ludzkości bolesną pasję; stają się trujące, wycieńczają nas i prowadzą nas do choroby. Przywiązujemy się do rzeczy tymczasowych a potem czujemy się zranieni, gdy je stracimy.

3. Podstawowe cierpienia można zakończyć

W naukach Buddy, ludzie to istoty duchowe, które posiadają cel: by rosnąć poprzez wiedzę, pokorę i pogoń za prawdą oraz by wyzwolić się od tych materialnych dobytków, z kolei by uczyć się na błędach, które popełniliśmy.

Dopóki to nie nastąpi, koło Dharma nie przestanie się obracać. Będziemy mieć nieskończone możliwości aby naprawić nasze szkody i wyleczyć cierpienie, ten istotny ból. aby móc wyzwolić swojego duchowego siebie, musimy wyzwolić się od dóbr materialnych, do których jesteśmy przywiązani, a także zrozumieć, że każda akcja niesie pewne efekty i konsekwencje.

Wszystko co myślisz, co robisz i głośno deklarujesz, ma jakieś działanie wewnętrzne i  wpływ na tych, co są wokół ciebie. Dzieje się tak dlatego, że wszyscy jesteśmy częścią większej całości, a ty jesteś równoważnym elementem tego balansu. Musisz sięgnąć do serca koła Dharma, do swego własnego serca, by móc być cnotliwym i by zasłużyć na dobrą “karmę”.

4. Ścieżka, która poprowadzi nas do końca cierpień

Aby zakończyć swoje cierpienia i niezadowolenie, trzeba być pewnym swojego talentu do czynienia dobra. Zrozum, że jesteś zdolny do uleczenia samego siebie, a wtedy, będziesz w stanie pomóc innym.

Trzecia Szlachetna Prawda zachęca nas do bycia świadomymi siebie i znalezienia celu w życiu, “cnotliwego celu”, czegoś co wzbogaci nasze życie i życie innych.

Aby się to wydarzyło nie możesz nigdy skupiać się na ślepej obsesji “posiadania ludzi lub rzeczy”. Zawsze lepiej jest praktykować oddzielenie; jeśli tego nie zrobisz, ponownie odczujesz efekty cierpienia w pewnej formie.

Ta ostateczna prawda wyjaśnia nam, iż by osiągnąć ten akt wewnętrznego uleczenia, musimy wprowadzić w życie praktykę “Ośmioraką Ścieżkę” do naszej codzienności, uwzględniając te dające do myślenia zasady:

1. Poprawne zrozumienie rzeczy i samych siebie.
2. Poprawna mentalność, która pomoże na widzieć rzeczywistość bez fałszu.
3. Ważnym jest, by używać właściwych słów; takich, które nie ranią, a które oferują pokój, balans i miłość.
4. Skup się w życiu na powodzie lub celu, który jest prawdziwie wart zachodu: aby czynić dobro, by być szczerym i aby szukać prawdy.
5. Wybierz właściwe utrzymanie, punkt podparcia. Kiedy zrozumiesz już co jest celem twojego życia, zacznij to robić.
6. Wysil się by być dobrym; bądź wytrwały.
7. Skup swoją uwagę.
8. Skoncentruj się na tym szlachetnym celu. Nigdy nie zbaczaj ze ścieżki.